Τρίτη, 4 Νοεμβρίου, 2025

Στην Ελλάδα το έλλειμμα θεσμικών αντιβάρων είναι τεράστιο. Το πανίσχυρο πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα ήταν ουσιαστικώς ανέλεγκτο, αλλά το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Αν και η κοινοβουλευτική ιστορία βρίθει φωτογραφικών διατάξεων πρέπει να είναι η πρώτη φορά που ψηφίζεται κοτζάμ διάταξη για ένα μόνο άτομο.

Ενας από τους λόγους της ελληνικής χρεοκοπίας ήταν η διαχρονικώς στρεβλή κατανομή των πόρων του ελληνικού κράτους. Σπαταλήθηκαν πολλά για το θεαθήναι ή για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Από τις αναλύσεις, για την απουσία των αρχηγών, λείπει το γεγονός ότι η κηδεία έγινε Σάββατο και η Τρίτη ήταν αργία. Οπότε: «Ζήτω το ελληνικό τριήμερο και κάθε τι ελληνικό στον κόσμο αυτό…»

Η Δημοκρατία, σε αντίθεση με τα αυταρχικά/δικτατορικά καθεστώτα, έχει πολλή φασαρία και αυτό είναι πολύ λογικό αφού είναι ένα έργο υπό διαρκή κατασκευή.

Στη φρενίτιδα της υπερπληροφόρησης έχουμε χάσει την αίσθηση της ιστορίας. Σε αυτό πατούν οι λαϊκιστές, παρουσιάζοντας απλοϊκές λύσεις, οι οποίες δοκιμάστηκαν και απέτυχαν στο παρελθόν, αλλά κανείς πια δεν το θυμάται.

Το μνημείο πρέπει να είναι καθαρό, αλλά αυτή η συζήτηση δεν πρέπει να γίνει την ώρα του πένθους για 57 οικογένειες και χωρίς να είναι τόσο εμφανείς οι πολιτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης.

Η τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη δεν είναι η πρώτη απόφαση του Κοινοβουλίου που ψηφίζεται για να μην εφαρμοστεί.

Τα σόου αυστηροποίησης, που διαρκώς ανεβάζει η κυβέρνηση για «λίγα ψίχουλα στην κάλπη παραπάνω», είναι επικίνδυνα.

Η καλή λειτουργία των κομμάτων είναι ουσιαστικό ζήτημα της Δημοκρατίας. Τα όργανα πρέπει να λειτουργούν, ακόμη κι αν στελέχη του εκτοξεύουν ουρανομήκεις ανοησίες.

Οι εύλογες ερωτήσεις που κάθε δικαστική αρχή θα έκανε σε κάθε εμπλεκόμενο πολίτη. Αλλά για τους υπουργούς «δεν υπάρχουν στοιχεία»…

Το πρόβλημα είναι η αισθητική του κοινού μας χώρου, είτε αυτή αφορά το πεζοδρόμιο μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη, είτε τα συνθήματα σε δύο δρόμους παρακάτω, είτε το άγαλμα του μικρομεσαίου στο Πεδίον του Αρεως.

Η δουλειά του υπουργείου δεν είναι η μικροδιαχείριση σε κάθε πτυχή του κοινού μας βίου. Πρέπει να χαράσσει πολιτικές για τις νέες προκλήσεις που έρχονται και ουχί να κυνηγάει τους τυπογράφους.

Money

Στιβ Μπάνον: για να αντιμετωπίσουμε την κριτική των ΜΜΕ «είναι να πλημμυρίσουμε τον δημόσιο διάλογο με σκατ…» («flood the zone with shit») ήτοι με εντυπωσιακό και παραπλανητικό περιεχόμενο, ώστε η αλήθεια και η λογοδοσία να θαφτούν.

Διάβασε Περισσότερα

Tech & Innovation

Editor's Picks

Και για την εξεταστική του ΟΠΕΚΕΠΕ θα αποφανθεί –κατόπιν εορτής– ο πρωθυπουργός ότι και αυτή «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή του κοινοβουλίου».

Είναι διαφορετικό να παρακολουθείται ένας πολίτης με εισαγγελική εντολή διότι υπάρχουν ενδείξεις ότι διέπραξε κάποιο αδίκημα και άλλο να παρακολουθείται κάποιος… γενικώς μην τυχόν και κάνει κάτι.

Οι «αστυνομικοί αναλυτές» επειδή δεν μπορούν να εισφέρουν δεδομένα στη συζήτηση, καταφεύγουν σε αστήρικτους ισχυρισμούς εις βάρος φυσικά των πλέον ευάλωτων κάθε υπόθεσης, δηλαδή των κατηγορουμένων.

Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.

Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.