Ο,τι και να συνέβαινε, σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου, υπήρχαν δύο τύπου ερωτήματα: «Γιατί δεν παρεμβαίνει η Δύση;» και «Γιατί επεμβαίνει η Δύση;». 

Πως απαντά διαχρονικώς ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας μας; Αν εισβάλουν σε μια χώρα οι Αμερικανοί, είναι κατά των Αμερικανών, αν εισβάλουν οι Ρώσοι, είναι υπέρ της ειρήνης.

Η δολοφονία μιας γυναίκας είναι γυναικοκτονία. Η δολοφονία χιλιάδων γυναικών στο Αφγανιστάν είναι δική τους υπόθεση;

Oι «ευαίσθητες αριστερές ψυχές» ξεσηκώθηκαν αμέσως για τον βομβαρδισμό των Δυτικών, ενώ δεν έγινε καμία διαμαρτυρία στην πρεσβεία της Ρωσίας που χρόνια τώρα βομβαρδίζει στην ίδια χώρα.

    Παρά τις διαψεύσεις, παρά τα ντοκουμέντα προΰπαρξής της, η ψεύτικη δήλωση του Κίσινγκερ επιζεί και ανακυκλώνεται.

Οι πρωτόγονοι «αντι-ισμοί» δεν ταιριάζουν σε μια κοινωνία με ελάχιστη πολιτική παιδεία.

Στην Ελλάδα των μεγάλων ευαισθησιών και των αριστερών χάπενινγκ δεν κουνήθηκε φύλλο για τις σφαγές των αμάχων Λίβυων.

Mισούμε την Αμερική επειδή την αγνοούμε ή δεν θέλουμε να τη γνωρίσουμε επειδή λατρεύουμε να τη μισούμε;

Σε αντίθεση με την αμερικανική, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με το μεγάλο πρόβλημα του ντόπινγκ.

Ακολουθώντας την πεπατημένη της άμεσης και χωρίς σκέψη άρνησης σε οτιδήποτε αμερικανικό μένουμε μακριά νυχτωμένοι για όσα διαδραματίζονται και στις ΗΠΑ και επηρεάζουν τον κόσμο.

Για να είναι βάσιμη η κριτική προς ένα πολιτικό σύστημα, που προτιμά να δίνει λεφτά για πόλεμο αντί να προστατεύει τους πολίτες του, πρέπει να βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.

Παρά τα όσα θρυλούμε η Ελλάδα δεν είναι για τις ΗΠΑ (όπως και για τον υπόλοιπο κόσμο) το άπαν της οικουμένης. Είναι μια χώρα που έχει έκταση όσο η Αλαμπάμα, πληθυσμό όσο το Οχάιο και είναι μοναδική στο γεωπολιτικό χάρτη, όσο μοναδικό είναι και το Πακιστάν.

Θα πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχείς που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, γιατί έτσι θα κλείσει ένα μεγάλο κεφάλαιο συνωμοσίας κατά του σύμπαντος ελληνισμού από τους «διακοσάρηδες των λαών, Αμερικάνους».

Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είδε τις θερμές ελληνικές εκδηλώσεις στο στάδιο «υπέρ Κέντερη» και κατά των Αμερικανών αθλητών και αποφάσισε να μην διακινδυνεύσει ένα γιουχάισμα σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση προς όλο τον κόσμο.

Αν όλα σ’ αυτόν τον τόπο γίνονται από τους Αμερικανούς γιατί να πει στον κόπο να ψηφίσει κάποιος; Γιατί να παλέψει για κάτι; Δεν θα αρκούσε μια απλή αίτηση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ;

Είναι ξεκάθαρο. Εκτός από φονιάδες των λαών οι Αμερικάνοι είναι και φονιάδες του Ντε Μέλλο και του Κέλι.

Στην Ελλάδα έχουμε μια νέα μόδα. Για όλες τις απολύσεις ευθύνεται ο αμερικανός πρεσβευτής. Το ακούσαμε παλιότερα για δημοσιογράφους, το εμπεδώσαμε και χθες δια στόματος του κ. Λαλιώτη.

O προηγούμενος αντιαμερικανισμός ήταν συνεκτικός. Βασιζόταν στον ορθό λόγο. Ο τωρινός έρχεται ως απόλυτος παραλογισμός.

Ένα από τα βασικά αξιώματα που κυκλοφορούν στο ιδεολογικό παζάρι της Ελλάδας έχει ως εξής: οι Αμερικανοί, εκτός από «φονιάδες των λαών» είναι πηγή παντός κακού. Ότι και να κάνουν είναι εξ’ ορισμού «δαιμονικό»! Και αυτό «αποδεικνύεται» με μια σειρά συλλογισμών που κουβαλάν όμως μέσα τους το ίδιο το αξίωμα.

Τετράωρη στάση εργασίας κήρυξαν οι συνδικαλιστές. Ζήτησαν να νεκρώσει η Ελλάδα.