Η δημογραφική αλλοίωση της χώρας, από το 1990 και μετά, με τη μαζική μετανάστευση Εβραίων από την πρώην ΕΣΣΔ, έφερε πολιτική αλλοίωση.

Οι δολοφονίες κάποιων νέων ανθρώπων από αστυνομικά όργανα είναι απλώς η θρυαλλίδα που οδηγεί στην καταστροφή, όταν οι κοινωνίες νιώθουν πως δεν έχουν πολιτικό διέξοδο.

Τώρα «όλος ο κόσμος καταγράφει, μεταδίδει και παρακολουθεί» με αποτέλεσμα το βίντεο επαναπροώθησης και εγκατάλειψης μεταναστών στη θάλασσα.

Η κριτική των πεπραγμένων κάθε κυβέρνησης –ακόμη και η κακόπιστη– αναγκάζει τους πολίτες να προβληματιστούν, να αναρωτηθούν πόσο γνήσια είναι η σαγήνη που νιώθουν για κάποιο καθεστώς.

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντοτε σαν φάρσα. Όμως διδάσκει.

Η Δημοκρατία κινδυνεύει παντού και διαρκώς.

Το αποτέλεσμα του Brexit ήταν να φύγουν οι Ευρωπαίοι μετανάστες με ειδικότητες που χρειαζόταν η Βρετανία, αλλά να μη μειωθούν οι διά της Μάγχης παράνομες ροές.

Οι «Πολίτες του Ράιχ» στη Γερμανία και το «πραξικόπημα της Μπιραρίας». Ομοιότητες και διαφορές.

Η «ουκρανική γενοκτονία» δύσκολα μπορεί να τεκμηριωθεί. Υπήρχε μεν κεντρική εντολή και σχέδιο, αλλά ο Στάλιν, σε αντίθεση με τον Χίτλερ, δεν ήταν ρατσιστής.

Τους δικτάτορες κι αν τους πλένεις τα λεφτά σου σπαταλάς.

Το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Δύση είναι αυτό της ανασφάλειας.

Μέσα στη μαυρίλα των ημερών –εν πολλοίς αδικαιολόγητη για όσους, παρά τις όποιες δυσκολίες, ζούμε στη Δύση– τα μηνύματα από τη Ρωσία και το Ιράν προσφέρουν αισιοδοξία.

Οσο η τεχνολογία παγκοσμιοποιεί τα προβλήματα, τόσο θα αυξάνονται οι τριβές μεταξύ εθνικού και κοινοτικού.

Γιατί τόσος σπαραγμός για μια απόφαση του αμερικανικού δικαστηρίου, που λέει πάνω-κάτω ό,τι είχε πει και το Ευρωπαϊκό Ανώτατο Δικαστήριο;

Η επιθετικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία και η τοξική αρρενωπότητα.

Σε αντίθεση με όσα λένε οι «χρήσιμοι αφελείς» της Ρωσίας, η Δύση απέτρεπε με διάφορα τεχνάσματα την επέκτασή της στις πρώην σφαίρες επιρροής της ΕΣΣΔ.

Κάποιοι βρίσκουν λογική την απαίτηση της Ρωσίας να διαφεντεύει το μέλλον κυρίαρχων χωρών στη γειτονιά της.

Ο Νόαμ Τσόμσκι είναι η εμβληματική προσωπικότητα εκείνης της Αριστεράς που η αντίθεσή της στο σύστημα την οδηγεί να υιοθετεί τις χειρότερες, τις πλέον αντιδραστικές πτυχές αυτού του συστήματος.

Οι νέοι της Γηραιάς Ηπείρου δεν έχουν να αντιπαλέψουν μόνο τις ανισότητες που δημιουργεί η αγορά.

Το βασικό πρόβλημα του λαϊκισμού είναι ότι διογκώνει τα προβλήματα που υπόσχεται να λύσει.