Ανάμεσα στα θύματα των ακροδεξιών τρομοκρατών ήταν, σύμφωνα με τον Κύπριο αξιωματούχο, και «αθώοι επισκέπτες στη χώρα μας», δηλαδή τουρίστες αραβικής καταγωγής.
Χειρότερο είναι ότι, κατά τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών, όλο το κακό συναπάντημα στα δεξιά της Ν.Δ. χρησιμοποιούσε δηλώσεις υπουργών για να χύσει το ρατσιστικό του δηλητήριο.
Ανάμεσα στα θύματα των ακροδεξιών τρομοκρατών ήταν, σύμφωνα με τον Κύπριο αξιωματούχο, και «αθώοι επισκέπτες στη χώρα μας», δηλαδή τουρίστες αραβικής καταγωγής.
Ανάμεσα στα θύματα των ακροδεξιών τρομοκρατών ήταν, σύμφωνα με τον Κύπριο αξιωματούχο, και «αθώοι επισκέπτες στη χώρα μας», δηλαδή τουρίστες αραβικής καταγωγής.
Πρέπει να δούμε τη συνολική εικόνα μιας κοινωνίας που μεγάλωσε με μυθεύματα περί «ελληνικού DNA», ο τράχηλος του οποίου ρατσισμό δεν υπομένει.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ο (κατά τον Τάκη) «ναρκισσισμός των “ευγενών ψυχών”», αλλά ότι δεν υπάρχουν αρκετές από αυτές, συν το γεγονός ότι ο αντιρατσισμός στην Ελλάδα είναι ρηχός, αφού «οι Ελληνες (εξ ορισμού) δεν είναι ρατσιστές».
Στην Ελλάδα δεν είχαμε ούτε μαύρους ούτε δούλους. Εχουμε όμως ΛΟΑΤΚΙ+ για τους οποίους κάποιοι επιθυμούν να εφαρμόσουμε «νόμους περί διαχωρισμού».
Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και μόνο στην Ελλάδα αποτελεί κρυφό καμάρι όσα συμβαίνουν στα σύνορά μας.
Οι διοργανωτές του AthensPride λένε το κλασικό «Δεν μας πειράζει αν κάποιοι είναι αστυνομικοί, αρκεί να μην προκαλούν». Με την εμφάνισή τους και μόνο…
Τα πολλά «μεμονωμένα περιστατικά» –πυροβολισμοί κατά αλλοδαπών στη Μανωλάδα, δολοφονίες Πακιστανών στο κέντρο της Αθήνας κ.λπ.– πρέπει να τα προσέξουμε.
Δεν ήταν μόνο Αλβανικής καταγωγής ο κατηγορούμενος για το φονικό στην Θεσσαλονίκη. Ήταν παοκτζής και μελαχροινός. Γιατί δεν το σημειώνει κανείς αυτό;
Για όσους τέλειωσαν το ελληνικό σχολειό οι Εβραίοι δεν υπάρχουν στην εθνική μας αφήγηση.
Αυτές τις ημέρες εκτοξεύονται πολλές επικρίσεις εναντίον των πολιτικών που δηλώνουν ότι δεν είναι ρατσιστές, τουλάχιστον όχι με όσους παίζουν καλό μπάσκετ.
«Η υπουργός Πολιτισμού αποκάλεσε με θράσος τους ανάπηρους και εμποδιζόμενους συμπολίτες μας “ανθρώπους με προβλήματα”….»
Μπορεί οι οι Έλληνες να μην είναι ρατσιστές -μπορεί να μην είναι καν οι περισσότεροι- αλλά αρκεί και μια μειοψηφία για να υπάρχει ρατσιστικό φαινόμενο στην χώρα.
Πόσο «επιστημονικές» είναι οι απόψεις (όπως δήλωσε ο υπουργός Μετανάστευσης) που λένε «Οσο και αν προσπαθείς να εντάξεις κάποιον που είναι μουσουλμάνος, κατά τη γνώμη μου, δεν θα καταφέρεις κάτι»;
Αν έχεις την επικοινωνιακή υπεροχή του «ηθικού πλεονεκτήματος» μπορείς να ορίσεις πού τελειώνει το χιούμορ και πού αρχίζει ο σεξισμός.
Η διάχυτη και αβάσιμη ανησυχία για το προσφυγικό/μεταναστευτικό δεν καταπολεμάται μόνο με εκκλήσεις στον ανθρωπισμό των Ελλήνων, οι οποίοι επί αιώνες έπαιρναν τους δρόμους της ξενιτιάς, αλλά με λογική και παιδεία.
Τα Γιαννιτσά δεν είναι μόνον αυτό που είδαμε στα κανάλια. Υπάρχουν και οι εθελοντές στηρίζουν με προσφορά ρούχων φιλοξενούμενους πρόσφυγες σε ξενοδοχεία εντός του νομού.
Τα παιδιά αυτά είναι προϊόντα της ημετέρας παιδείας. Με τους δασκάλους της γενιάς του «δημοκρατικού πέντε» κάθισαν και τέτοια γράμματα έμαθαν.
