Τελικώς ούτε ο κ. Μπελέρης αποφυλακίστηκε πριν εκτίσει την ποινή του ούτε δήμαρχος Χειμάρρας ορκίστηκε, ενώ έμειναν κούφιες οι απειλές της Ελλάδας.
Ο στόχος της κυβέρνησης σχετικώς με την γνωμάτευση για τα Τέμπη δεν ήταν η αλήθεια, αλλά η κυριαρχία στο πεδίο των πρώτων εντυπώσεων. Τα κατάφερε μια χαρά!
Πριν πούμε «μπράβο!» στην ευαισθησία της ΠΟΕΒ και πριν φτάσουμε στο κάψιμο βιβλίων ως «έκφραση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό», έχουμε ένα ερώτημα: Αυτή η ευαισθησία δεν φτάνει μέχρι την Αίγυπτο;
Η κυβέρνηση ρυθμίζει κάθε λεπτομέρεια των πανεπιστημίων με νόμους 203.000(!) λέξεων. Αυτοί δεν μπορούν να εφαρμοστούν διότι είναι διαφορετική η φυσιογνωμία, αλλά και οι ανάγκες κάθε ΑΕΙ.
Κάθε άνθρωπος είναι πολυσύνθετη προσωπικότητα, που δεν χωράει στις αδρές διαχωριστικές γραμμές που φτιάχνουμε.
Η κυβέρνηση οφείλει να καταλάβει ότι, πέρα από τα επικοινωνιακά τερτίπια, υπάρχει και η ουσία· για όλα τα προβλήματα, και όχι μόνο των ΑΕΙ.
Εχουμε φτιάξει ένα σύστημα τόσο καλής ποδηγέτησης των πάντων από το κεντρικό κράτος, που ακόμη και άνθρωποι με τις καλύτερες προθέσεις δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Πως αυτοματοποιούνται «οι πειθαρχικές συνέπειες για εκείνους τους φοιτητές οι οποίοι έχουν μπλέξει την ελευθερία της έκφρασης με την οργανωμένη βία»;
Οι «ρητορικές εξάρσεις» του Αμερικανού προέδρου δεν είναι μόνο για γέλια.
Πόσο περισσότερους ανθρώπους, πόσο περισσότερα μέσα μεταφοράς, πόσο περισσότερες δομές εστίασης, άθλησης, αναψυχής κ.ά. μπορεί ακόμη να αντέξει η Αττική;
Μία από τις «ψευδοαλήθειες» που κυκλοφορούν, είναι η δήλωση του κ. Νίκου Ανδρουλάκη «δεν έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη».
Αυτοί που γκρινιάζουν περισσότερο για την δίωξη της Μαρί Λεπέν είναι συνήθως οι ακροδεξιοί «αντισυστημικοί», αυτοί που φωνασκούν περισσότερο για την ατιμωρησία των (δικών μας) πολιτικών.
«Ενώ οι δήμοι καλούνται να υλοποιήσουν το 80% του σχεδίου της κυβέρνησης για την αντιπυρική προστασία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση –που έχει και μια βιωματική σχέση με αυτά τα προβλήματα– δεν εκλήθη ποτέ να εκφράσει έστω άποψη».
Η επικοινωνιακή διαχείριση όλων των ζητημάτων που κάνει η κυβέρνηση κοστίζει ζωές.
Φτάσαμε να παράγεται στην περιφέρεια πρωτευούσης το 48% του ΑΕΠ, αλλά ουδείς αναρωτήθηκε, «μα και τα data centers θα στηθούν στην Αττική;».
Τα τηλεοπτικά θεάματα δημιουργούν μόνο εντυπώσεις χωρίς να μπαίνουν στην ουσία, η οποία είναι τα ερωτήματα «πού πήγαν τα λεφτά;» κι αν υπήρχαν επιπλέον 45.000 ευρώ για το Άργος.
Από τις μεγάλες θρησκευτικές διαμάχες του παρελθόντος απομένει ζωντανό ένα κήρυγμα –έστω συγκεκαλυμμένου– μίσους. Ο αντισημιτισμός.
Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες συγκεντρωτισμού, οι αρχαιοσυντηρητικοί των ΗΠΑ έτρωγαν βελανίδια.
Και άλλα...
Money
Ο Σύλλογος Διαιτολόγων Διατροφολόγων -ήτοι ιδιωτών επιστημόνων- συστήνεται ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Tech & Innovation
Η λογοκρισία είναι πολύ μεγάλο πράγμα και ασκείται κατά κανόνα από το κράτος, που έχει το μονοπώλιο της βίας.
Editor's Picks
Τα ν/σ συνεχίζουν να εισάγονται με γενικόλογες φράσεις του στυλ «προκύπτει επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό». Πόση; Την προηγούμενη φορά το μάθαμε στη νεκροψία της οικονομίας.
Αν συμφωνήσουμε όλοι στην αθωότητα του «βιοπαλαιστή», απομένει ένα ερώτημα, από εκείνα που καταρρακώνουν το κύρος της Δικαιοσύνης: Ποιος και γιατί έκανε χρήση της κάρτας που χρησιμοποιήθηκε για τις υποκλοπές;
Πριν λίγο καιρό κυριαρχούσε ο μπαμπούλας της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα το ερώτημα είναι «γιατί δεν συνεννοούνται;»
Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.
Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.
