Ποια είναι τα όρια της παρέμβασης του ιδιωτικού τομέα σε δημόσιους χώρους;
«Ηλεκτρονική δημοσιογραφία είναι να πεις ότι “λαχτάρησε η Κατερίνα Ταδοπούλου” σε ανθρώπους που αγνοούσαν ότι η Κατερίνα Ταδοπούλου υπήρχε».
Τα κουτάκια των ενδιαφερόντων μας δεν έχουν πλέον μόνο τοίχους. Σκάβονται και τάφροι ανάμεσά τους.
Γιατί όσοι επιδεικνύουν τους βλαστούς τους στα social media μουντζουρώνουν ό,τι γλυκύτερο έχουν τα παιδιά, δηλαδή τα πρόσωπά τους.
Οι βαρύγδουπες αυτές –«προεκλογικές» τρόπον τινά– εξαγγελίες του Μασκ πρέπει να μας προβληματίσουν.
O μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πολιτικούς δεν είναι αυτά που δείχνουν, αλλά αυτά που γράφουν. Τα social media είναι γεννήτριες παρεξηγήσεων.
Το παιγνίδι της «ορθογραφοπειρατείας» με τις διευθύνσεις του διαδικτύου είναι παλιό και ήταν προσοδοφόρο..
Είναι ατελέσφορο να πυροβολούμε τον αγγελιαφόρο αντί να δούμε κατάματα το πρόβλημα.
Δεν υπάρχει, δυστυχώς, φάρμακο για τη νέα ασθένεια που έφεραν τα τρολ στον δημόσιο διάλογο.
Ερευνα του ΜΙΤ δίεχνει ότι το ψέμα στα social media έχει μακρυά ποδάρια…
Το Ιντερνετ γεννήθηκε και ανδρώθηκε στα αμερικανικά πανεπιστήμια από τη γενιά της αμφισβήτησης. Η κληρονομιά αυτή τώρα υπονομεύεται.
Είναι σημαντική η ελευθερία κάποιου να μιλά, να γράφει, να δημοσιεύει, παρά το γεγονός ότι όποιος μιλά, γράφει, δημοσιεύει δεν έχει κατ’ ανάγκη δίκιο ή πολύ περισσότερο δεν έχει κάτι πραγματικά επαναστατικό να πει.
Η Ελλάδα ξαναγίνεται περίγελως της οικουμένης επιχειρώντας λογοκρισία της Wikipedia.
Τα προβλήματα της έγκυρης ενημέρωσης, οι απαγορεύσεις και η ελευθερία στον Τύπο.
Το καλό στην υπόθεση των WikiLeaks είναι ότι δεν χρειάζεται καν τη συνταγματική κατοχύρωση για να ασκήσει το δικαίωμα στον ελεύθερο λόγο.
Η επανάσταση των Wikileaks είναι μια μεγάλη συνεισφορά στις δυτικές δημοκρατίες.
H ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα είναι κάτι σαν ακορντεόν: υπάρχει μόνο όταν ο λόγος δεν ενοχλεί, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεινοπάθησαν από τον αριστερίστικο φασισμό. Τώρα προσπαθεί να στήσει προγεφύρωμα και ο ακροδεξιός. Αν ο ΛΑΟΣ επιτύχει να κλείσει το indymedia, ποιος μας διασφαλίζει ότι δεν θα θελήσει να ελέγξει και την διακίνηση εργασιών ή πορισμάτων έρευνας μέσω του ΕΔΕΤ που θα θεωρήσει «αντεθνικές»;
Κάθε απαγόρευση, όσο κι αν φαντάζει ότι είναι λύση, κατ’ ουσία προσθέτει μεγάλο κόστος στην κοινωνία, ενώ έχει πενιχρά αποτελέσματα στις διωκτικές αρχές.
Aν σώνει και καλά θέλουν να επιδείξουν ένα νέο μέτρο, γιατί δεν ονομαστικοποιούν τις ανεμόσκαλες; Είναι πιο χρήσιμες στις αποδράσεις και επειδή τις κατέχουν λιγότεροι το συνολικό κόστος της κοινωνίας θα είναι μικρότερο.