Το μπάχαλο με την Επιτροπή για την ελληνική ταινία που θα πάει στα Όσκαρ.
Η χαρά από τη γελοιότητα απέχει μόνο μια στιγμή, το ίδιο και το γλέντι από το κιτς.
Θα ενσωματώσουμε τους κώδικες επικοινωνίας των νέων για να διδάξουμε τις παλιές διαχρονικές αξίες, ή θα παραμείνουμε σε στείρο κλασικισμό, που μπορεί να λέει τα ομορφότερα πράγματα του κόσμου, αλλά ουδείς μικρότερος των σαράντα ετών τα κατανοεί;
Στην Ελλάδα φούντωσε ο «αντιγουοκισμός» πριν καν υπάρξει woke culture…
Ψυχραιμία, (ηλικιωμένα) παιδιά! Δεν χάθηκε ο κόσμος, ούτε η θέση της Ελλάδας στο διεθνές στερέωμα από ένα χασμουρητό…
Διατάχθηκε κοτζάμ Ενορκη Διοικητική Εξέταση, για να βρεθούν οι «αμελείς αρχαιοφύλακες» που επέτρεψαν τους μασκαρεμένους να ανεβούν τον Ιερό Βράχο.
Πίσω από τα ωραία λόγια για τη «διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» μπαίνει ένας νέος φόρος υπέρ τρίτων.
Στη χώρα που αμέλησε παντελώς για την αισθητική των ιδιωτικών κτιρίων, με αποτέλεσμα μια θάλασσα μπετόν και ακαλαίσθητων πολυκατοικιών, κάθε δημόσια παρέμβαση στον αστικό ιστό υφίσταται οξεία κριτική.
Η Δημοκρατία δεν είναι παίγνιο που στηρίζεται στις αγαθές προθέσεις καλών ανθρώπων. Λειτουργεί με αντιτιθέμενα συμφέροντα παικτών.
Τα μάρμαρα του Παρθενώνα μπορεί να γίνουν σαν το Κυπριακό, όπου ύστερα από πολλές ψυχρολουσίες κατανοήσαμε ότι κάθε σχέδιο είναι χειρότερο από το προηγούμενο.
Τι σόι υπηρεσία είναι αυτή, που όχι μόνο μπορεί να περιφρονεί τη Βουλή (κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας), αλλά ορίζει και τις πολιτικές των υπουργών;
Υπάρχουν επιλογές της Ακαδημίας Αθηνών που αφαιρούν κύρος από αυτήν για να το δώσει σε νιόφερτους, όπως υπάρχουν και υποψήφιοι που θα μπορούσαν να δώσουν λίγο από το κύρος τους στον πολύπαθο αυτόν θεσμό.
Η κατάρρευση του Ωδείου Αθηνών, ενός ιστορικού κτιρίου στην καρδιά της Αθήνας, μερικά μέτρα μακριά από εκεί όπου γίνονται οι μεγάλες παρεμβάσεις για τον καλλωπισμό της Πανεπιστημίου.
«Αν η Ρωσία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πόλεμος. Αν η Ουκρανία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει Ουκρανία».
Μήπως στη «χούντα Μητσοτάκη» δεν θα μπορούμε πλέον να σφυρίζουμε –ούτε κρυφίως– τη «Λίμνη των κύκνων», όπως κάναμε με τα τραγούδια του Θεοδωράκη κατά τη χούντα του Παπαδόπουλου;
Όταν οι τοπικοί σύλλογοι γράφουν γλωσσολογία, έχοντας μάλιστα τη μεγάλη σφραγίδα του υπουργείου Πολιτισμού, γιατί να μην γράφουν την ιστορία τα δημοτικά συμβούλια;
Μία ψηφίδα ακροδεξιάς διολίσθησης της κυβέρνησης, λόγω του απατηλού φόβου της Ακροδεξιάς.
Τι αξίζει να επιδοτηθεί από το πενιχρό ποσό των 446.000 ευρώ, που μοίρασε για το βιβλίο ο υφυπουργός Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης;
Η ιστορία επιταχύνεται, ενώ ο διαθέσιμος χρόνος των ανθρώπων μηδενίζεται.
Σε μια χώρα που έχει τη μικρότερη δαπάνη στην Ε.Ε. για αγορά (ακόμη και καινούργιων) βιβλίων, ποιος ενδιαφερόταν για την αγορά των παλιών;