Η αλήθεια είναι ότι δεν γίναμε σοφότεροι από το ντιμπέιτ. Δυστυχώς, η σοφία δεν εδρεύει στην τηλεόραση.

Στα debates, ποιος είναι ο προσκαλών και ποιος ο προσκεκλημένος; Το ερώτημα έχει να κάνει με το ποιος ορίζει τους κανόνες του παιγνιδιού.

Το «κουτσομπολιτικό» ρεπορτάζ δεν διευκρίνισε αν ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Τσίπρας κάθισαν δίπλα ή απέναντι; Κοιτάχτηκαν ή έριξαν τα μάτια χαμηλά;

Ουδείς ασχολείται με όποια σοβαρά που λένε οι πολιτικοί, όλοι επικεντρώνονται στα εξωφρενικά. Αυτό υποβαθμίζει τον δημόσιο διάλογο και την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού.

Το χειρότερο με τα fake news για τα ΜΜΕ, που διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι βασίζονται σε πραγματικές, αλλά χρόνιες παθογένειες και του κράτους και της εγχώριας βιοτεχνίας της ενημέρωσης.

Το στερεότυπο που έχτισε ο ΣΥΡΙΖΑ για να εξηγήσει την καχεκτικότητά του: το κόμμα τα κάνει όλα καλά, αλλά τα «συστημικά ΜΜΕ» δεν το δείχνουν.

Όλες οι κυβερνήσεις θέλησαν να επηρεάσουν, να ενισχύσουν, να διαβάλουν τα ΜΜΕ. Καμιά δεν δεν προσπάθησε να τα ελέγξει σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιον τρόπο, όσο και όπως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ο ιδιότυπος, διά της λάσπης, εκβιασμός που συνεχίζει να κάνει στους δημοσιογράφους το «σύστημα Κουμουνδούρου».

Μάλλον δώσαμε υπερβολική σημασία στους υποκριτές που δείχνουν σε διαφημιστικό σποτ δημοσιογράφους να αρπάζουν πενηντάρικα στον αέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε τρώγοντας τις σάρκες της Δημοκρατίας.

Πρέπει να ζούμε τον μεγαλύτερο συνασπισμό «αφεντικών» στην παγκόσμια ιστορία, ο οποίος φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να μη μάθει ο λαός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει λεφτά που δεν έχει.

Το ντιμπέιτ, που δεν θα γίνει, ήταν ίσως το τελευταίο απομεινάρι εκείνων των μηχανισμών της μαζικής κοινωνίας που δημιουργούσαν την κοινή πολιτική εμπειρία.

Εξοργίζονται πολλοί με την ΕΡΤ, αλλά στην πραγματικότητα έχει ισχνή τηλεθέαση και συνεπώς μικρή παρέμβαση. Αντιθέτως, τα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ αναδημοσιεύονται σε εκατοντάδες εφημερίδες και sites, σε ολόκληρη την επικράτεια.

Όταν το ΑΠΕ «Διόρθωσε» την Ιστορία, έτσι ώστε να μη δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση.

Κάθε φορά που η κυβέρνηση στριμώχνεται, κάποιος θα ανοίξει ένα φορτισμένο ιδεολογικά θέμα.

Ενας γερός τσακωμός στο Twitter είναι σωτήριο επικοινωνιακό τερτίπι.

Τα ψέματα της κυβέρνησης δεν έχουν, πλέον, ενδιαφέρον για τις ειδησεογραφικές εκπομπές. Μόνο για τις σατιρικές.

ΟΙ εμφανίσεις του βουλευτή των ΑΝΕΛ στον Σκάι.

Η αβελτηρία της κυβέρνησης, όχι να αντιδράσει, ούτε να σχεδιάσει, αλλά έστω να ενημερώσει είναι κατ’ αρχάς μία από τις θεσμικές απρέπειες στις οποίες μας έχει συνηθίσει.

Θα καλύπτονται ζωντανά συνάξεις άνω των 10.000; Των 50.000; Κι ο αριθμός αυτός θα προκύπτει από τις εκτιμήσεις της αστυνομίας ή των οργανωτών;