Θα δούμε και καμιά δικαστική έρευνα για τα σχέδια του Αντίχριστου, τα οποία δημοσιεύονται (σε παγκόσμια αποκλειστικότητα) παραπλεύρως των καταγγελιών της κ. Γεωργαντά;

Το πρόβλημα, βέβαια με την προπαγάνδα της συγκίνησης, την οποία υπηρετεί η ενημέρωση της συγκινησηθηρίας, δεν είναι μόνο οι εκπλήξεις των πελατών των ΜΜΕ.

Αυτά που διαβάζουμε ή βλέπουμε σήμερα στα ΜΜΕ και μοιάζουν ακατανόητα δεν είναι παρά η λυσσαλέα μάχη οπισθοφυλακής των συμφερόντων να κρατήσουν αλώβητο το σύστημα της χρεοκοπίας.

Το κλίμα που επιχειρείται να δημιουργηθεί από τα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας για την συνάντηση του Βερολίνου συντηρούν τον επικίνδυνο μύθο ότι τα προβλήματα της χώρας είναι θέμα διαπραγμάτευσης και ουχί συστηματικής προσπάθειας εκ μέρους μας.

Πόσο άλλαξαν τα δελτία ειδήσεων από το 2009 και μετά; Πόσο εμβαθύνουν στα πράγματα, έχοντας το προηγούμενο της αποτυχίας να δουν το τσουνάμι της κρίσης πριν χτυπήσει τη χώρα;

Η επιστολή 59χρονου συνταξιούχου που δηλώνει, σύμφωνα με τον πρωτοσέλιδο εφημερίδας, «Είμαι λίγο πριν από την αυτοχειρία».

Το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι ο δημόσιος διάλογος. Αποκρύπτει τα πραγματικά προβλήματα κάτω από τόνους πολιτικού κουτσομπολιού.

Μάθαμε τι είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου για τον πρώην πρωθυπουργό. Πως το ειπε και γιατί το είπε. Ένα δεν μάθαμε…

Σαν σήμερα πριν 50 χρόνια έγινε το πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της ιστορίας. Η εκλογική διαδικασία μπήκε σε νέες ατραπούς.

Ποιον ενδιαφέρει ο ανασχηματισμός;

Κάθε δήλωση περί αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα εξασφαλίζει τουλάχιστον ένα τέταρτο δημοσιότητας στα τηλεπαράθυρα.

Έχει γίνει της μόδας στα ΜΜΕ να αναφερόμαστε στην αποτυχία του πολιτικού συστήματος που μας έφερε στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Αυτή είναι υπαρκτή, αλλά πάλι… Την καμπούρα μας την κοιτάξαμε καθόλου;

Πως τα ελληνικά ΜΜΕ έχασαν το μεγαλύτερο νέο της Μεταπολίτευσης, την χρεοκοπία της χώρας.

Eκατομμύρια ανασφάλιστοι Αμερικανοί θα έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, αλλά εμείς ως Ελληνες, για να είμαστε συνεπείς, πρέπει να επισημάνουμε μερικά πράγματα.

Ο μόνος τρόπος για να εκφράσει άποψη ένας υπουργός, χωρίς να παρεξηγηθεί, είναι να την καταθέσει στο opengov. Και με ψευδώνυμο, για να είναι τα σκυλιά δεμένα;

Το πολιτικό σύστημα έχει φτάσει σε τέτοια αδιέξοδα, που κατανοεί ότι πρέπει να αλλάξει. Και τα δύο μεγάλα κόμματα δοκιμάζουν νέα πράγματα.

Στη Βουλή, στο υπουργικό συμβούλιο, στις κυβερνητικές επιτροπές, στα όργανα των κομμάτων πρέπει να υπάρχουν «τριβές» για να μεγιστοποιείται η απόδοσή τους. Χωρίς «τριβές» δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Κάθε πολιτική διεργασία που χρειάζεται χρόνο είναι «αιώνας» για τα δελτία ειδήσεων που αναμετριούνται με τη «μέση τηλεθέαση του λεπτού».

Υπάρχουν πολλά κρούσματα, που δείχνουν ότι η δημοσιογραφία νοσεί εξίσου με την πολιτική. Το πρόβλημά μας πλέον είναι ότι το πολιτικό προσωπικό ακούει τουλάχιστον την υπόγεια βοή και κάνει κάποιες προσπάθειες να αλλάξει.

Το εκτεταμένο σύστημα συναλλαγής της απελθούσας κυβέρνησης με τα ΜΜΕ δεν ελάφρυνε απλώς τα δημόσια ταμεία, τύφλωσε το κόμμα κι έφτιαξε τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.