H κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για Grexit. Για την ακρίβεια, δεν έχει κανένα σχέδιο.
«Πώς κυβερνάται ο κόσμος και οδηγείται στον πόλεμο;» αναρωτήθηκε κάποτε ο Αυστριακός συγγραφέας Καρλ Κράους. «Οι διπλωμάτες λένε ψέματα στους δημοσιογράφους κι όταν τα διαβάζουν τα πιστεύουν και οι ίδιοι». Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Οι δημοσιογράφοι λένε ψέματα στους πολιτικούς κι αυτοί, υπό την επήρεια βαριάς τηλοψίας, κάνουν επιπόλαια διαβήματα σε ξένες χώρες. Ετσι ένα μεταφραστικό λάθος που έκαναν τα κανάλια στις δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε οδήγησε το υπουργείο Εξωτερικών σε διάβημα κατά της Γερμανίας! Σύμφωνα με το «Mega» ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δήλωσε «το να είναι (ο κ. Βαρουφάκης) τόσο ανόητα αφελής σε θέματα επικοινωνίας του είπα δεν το πιστεύω…» ενώ η πραγματική δήλωση ήταν «Δεν πιστεύω να έγινε (ο κ. Βαρουφάκης) ξαφνικά αφελής στα επικοινωνιακά και του το είπα…»
Η παραποιημένη αυτή δήλωση προκάλεσε θύελλα. Ο υπουργός Επικρατείας κ. Αλέκος Φλαμπουράρης –που εκτός των άλλων δήλωσε ότι «οι Πολωνοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»!– απέδωσε τις αντιδράσεις του κ. Σόιμπλε σε «ψυχολογικά προβλήματα των Γερμανών». Ετερος υπουργός, ο κ. Δημήτρης Στρατούλης, χαρακτήρισε τον Γερμανό υπουργό «εμμονικό». Ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Γιάννης Μπαλάφας είπε ότι ο κ. Σόιμπλε «λυσσάει»· μην αναφερθούμε και στα αρχαιοπρεπή και γεμάτα λάθη ελληνικά του βουλευτή της συμπολίτευσης κ. Κώστα Ζουράρι. Ετσι όμως γεννάται ένα ερώτημα: αν για μια λάθος μετάφραση κάποιας δήλωσης εξαπολύθηκαν τόσοι χαρακτηρισμοί, τι θα γινόταν αν Γερμανοί αξιωματούχοι χαρακτήριζαν ένα Ελληνα υπουργό «εμμονικό», που «λυσσάει» και το ελληνικό κράτος «ληστρικό»; Αντί για διάβημα διαμαρτυρίας θα στέλναμε διακοίνωση για κήρυξη πόλεμου;
Εχουμε γράψει και παλιότερα ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για Grexit. Για την ακρίβεια, δεν έχει κανένα σχέδιο. Γι’ αυτό και θα βρεθούμε σε Grexident. «Η αποτυχία της προετοιμασίας είναι προετοιμασία της αποτυχίας» είχε πει κάποιος, και τα καμώματα των κυβερνητικών στελεχών μεγιστοποιούν τις πιθανότητες ενός «ελληνικού ατυχήματος». Υπουργοί έπιασαν στασίδι στα κανάλια και εξαπολύουν μύδρους και συνθήματα κατά του συστήματος, του καπιταλισμού, των Γερμανών, του νεοφιλελευθερισμού, των συνομιλητών τους· και όχι κατ’ ανάγκη με αυτή τη σειρά. Το μόνο που κάνει αυτό τον καιρό η κυβέρνηση είναι να διαχειρίζεται επικοινωνιακά την πραγματικότητα, η οποία είτε εξελίσσεται ερήμην της κυβέρνησης, είτε χειροτερεύει από την προχειρότητα, τις μεγαλοστομίες και το ύφος των στελεχών της.
Θα το επαναλάβουμε: η Ιστορία δεν συμβαίνει μονομιάς. Παράγεται με τη σώρευση μικρών συμβάντων και μεγάλων παρανοήσεων που καταλήγουν σε εθνικές καταστροφές. Η κυβέρνηση –στριμωγμένη ανάμεσα τις προσδοκίες που έθρεψε προεκλογικά και στην οικονομική πραγματικότητα– καλλιεργεί για αντιπερισπασμό ένα ρηχό αντιγερμανισμό που θα καταλήξει σε βαθύ αντιευρωπαϊσμό. Τα στελέχη της αντί να συμμαζεύουν την κατάσταση που διαρκώς εκτροχιάζεται, κάνουν διαγωνισμό κενής ρητορείας. Μεγαλοεπιχειρηματίες και συγκροτήματα ΜΜΕ, που λόγω επιτήρησης έχασαν τον τροφοδότη λογαριασμό του κράτους, βλέπουν την επιστροφή στη δραχμή ως μόνη διέξοδο σωτηρίας τους. Τα κανάλια καλλιεργούν τον εθνικολαϊκισμό εκ του προχείρου για λίγες μονάδες τηλεθέασης. Οι πολίτες χτυπημένοι από τη λιτότητα και τη χαοτική τηλεοπτική «ενημέρωση» αδιαφορούν για τις συνέπειες της χρεοκοπίας και της ντε φάκτο απομόνωσης της χώρας, η οποία ήδη άρχισε να γίνεται εμφανής.
Δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες για το μεγάλο ατύχημα. Συνέβη πολλάκις στην Ιστορία, αλλά σήμερα, έχοντας προηγούμενες εμπειρίες, θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 15.3.2015