Οι δύστυχοι Ιρανοί είδαν μέχρι και βίντεο από παλιές φωτιές στη Χιλή ως… αποτέλεσμα της επίθεσης. Είχαμε, δηλαδή, μια πολεμική επίθεση για εσωτερική κατανάλωση.

Σε μια χώρα χωρίς δασικούς χάρτες όλη η Ελλάδα θα πληρώνει στους δασολόγους, δασοπόνους και λοιπές ευπαθείς ομάδες για έκδοση πιστοποιητικών …πυροπροστασίας.

«Μπορούν τα θεσμικά αντίβαρα της εκτελεστικής εξουσίας να εγγυηθούν την καλή λειτουργία της Δημοκρατίας;». Εδώ, δυστυχώς, η απάντηση δεν είναι κατηγορηματικώς καταφατική.

Η «υπεράσπιση των δικαιωμάτων» των πολιτών μεταμορφώθηκε από τη νέα Αριστερά σε «αποποίηση κάθε ευθύνης».

Η μαζική συμμετοχή στα κοινά, μόνο δια της πολιτικής, πρέπει να μας προβληματίσει.

Το αίτημα για κάλπες εννέα μήνες μετά τις προηγούμενες μάλλον είναι ένα ανόητο επικοινωνιακό πυροτέχνημα.

Εχουμε ένα σκασμό θεσμούς που προστατεύουν τους πολίτες, αλλά μόνο μία ανεξάρτητη αρχή –το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης– ασχολήθηκε με τις επικίνδυνες ανοησίες που διαδίδει ο κ. Βελόπουλος.

Απαντες, σε όλη την ιεραρχία του κράτους, ξέρουν ή διαισθάνονται ότι η θηριώδης προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης κοντά στον βασιλικό (δηλαδή την κυβέρνηση) θα προστατεύσει και τη γλάστρα.

Το πελατειακό κράτος θέλει πολλές αρμοδιότητες για να μπορεί να εξυπηρετεί τους πελάτες του.

Πριν από «τους κανόνες εμπλοκής για τη χρήση όπλων», μήπως πρέπει να ξαναδούμε τους «κανόνες εμπλοκής των αστυνομικών με πολίτες»;

Τα παχιά λόγια περί πάταξής της με έναν νόμο κι έναν κώδικα, οι διακηρύξεις του στυλ «βάζουμε τέλος στην ανομία» και άλλα επικολυρικά, είναι απλώς στάχτη στα μάτια των αδαών…

Η ζωή θα συνεχιστεί απερίσπαστη για όσους δεν φρόντισαν να κάνουν τη δουλειά τους. Αρκεί οι αστυνομικοί του τμήματος Αγίων Αναργύρων να αναλάβουν τις πολιτικές τους ευθύνες…

Η επικοινωνία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής, αλλά η υπερβολική δόση κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Η συζήτηση για τα Τέμπη συναπαρτίζεται από τρία θέματα, που σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά είναι διαφορετικά.

Με δεδομένη την ανάδυση της ξεχασμένης διαπλοκής, πρέπει να θυμηθούμε και τους κανόνες της.

Η κυβέρνηση επέλεξε τη δραματοποίηση για τους ίδιους λόγους που ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης διάλεξε να κάνει τώρα την πρόταση μομφής. Σε λιγότερο από 100 ημέρες έχουμε ευρωεκλογές.

Τα δεδομένα του κράτους πρώτα έγιναν ιδιοκτησία του κόμματος και μετά χρησιμοποιήθηκαν από την κ. Ασημακοπούλου.

Η «αποσταθεροποίηση της χώρας» δεν είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με τους «διεθνείς παρατηρητές», αλλά ανήκει στην ίδια χορεία των υπερβολών.

Χρόνια τώρα η κυβέρνηση πουλάει από τα πρωινάδικα το σχοινί με το οποίο τώρα την κρεμάνε.

Μπορε να υπάρχουν περίεργες λαδιές για τη διαβόητη «τηλεδιοίκηση», που θα αποκαλυφθούν σκαλίζοντας –έστω με λάθος σκεπτικό– το θέμα.