Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει ένας κανόνας «σε όλη την πανίδα» για τον ρόλο των αρσενικών και των θηλυκών.
Καθημερινώς διαβάζουμε για το ένζυμο τάδε που αλληλεπιδρά με την πρωτεΐνη δείνα, για αντισώματα που πότε δουλεύουν κι άλλοτε αργούν. Με άλλα λόγια, καθημερινώς δημιουργούνται ελπίδες και καθημερινώς διαψεύδονται.
Στα ερευνητικά πράγματα της χώρας έχουμε μια διπλή αποτυχία. Αυτό που έπρεπε να συζητείται δημόσια συζητείται ελάχιστα και αυτό που έπρεπε να συζητείται επιστημονικά συζητείται στα παράθυρα της τηλεόρασης.
Η πρόβλεψη των σεισμών δεν είναι ακριβής επιστήμη και χωρίς ακρίβεια η αντίδραση της Πολιτείας δεν μπορεί παρά να είναι προσεκτική.
Πολλοί -από τον Τόμας Μάλθους μέχρι το «Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνας για την Πολιτική των Τροφίμων» (ΙFΡRΙ) και από το «Κλαμπ της Ρώμης» μέχρι τις σύγχρονες οικολογικές οργανώσεις- προβλέπουν και προειδοποιούν: τα τρόφιμα και οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται. Πρέπει τώρα να κάνουμε κάτι, διότι η συντέλεια (χωρίς μεταφυσικά χαρακτηριστικά) έρχεται.
Τι κι αν δεν αισιοδοξούν οι καθ’ έξιν γκρινιάρηδες και κατά σύστημα ιδεοληπτικοί; Η σύγχρονη επιστήμη κάνει ανθρώπους να χαμογελούν…
Καλή η συζήτηση περί πρόβλεψης των σεισμών, αλλά, απ’ ό,τι αποδεικνύεται, στην Ελλάδα δεν έχουμε κατακτήσει ούτε την ακριβή μέτρηση των σεισμών που έγιναν…
Το οικολογικό πρόταγμα είναι αναγκαίο αλλά όχι θέσφατο. Στο δίλημμα «πρόοδος ή φύση» το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο. Δεν είναι καν μισογεμάτο. Για την ακρίβεια δεν ξέρουμε τι είναι…
Όταν αποκαθηλώνεται η επιστήμη και από οδός προς την αλήθεια ανάγεται σε κοινωνικά παραγόμενη δοξασία, τότε μπορεί να γίνει ισότιμη με κάθε άλλη δοξασία. Και φυσικά με τη θρησκευτική.
Οι εικόνες που έρχονται από τον Ινδικό Ωκεανό είναι φριχτές. Ο ανθρώπινος πόνος δεν μπαίνει στο καντάρι της στατιστικής. Ένας αδικοχαμένος άνθρωπος αξίζει όσο χίλιοι, και όσο ένα εκατομμύριο. Μόνο που πάνω σε αυτές τις εικόνες και σε αυτές τις στατιστικές της φρίκης κάποιοι βγάζουν τις δεισιδαιμονίες τους στο παζάρι.
Είναι βαθύτατα ενοχλητικό και προσβλητικό για την χώρα μας, «δημοσιογράφοι» να ζητούν την απέλαση επιστημόνων, για τις απόψεις τους. Και μάλιστα στον 21ο αιώνα…
Tα ζώα αναπτύσσουν δεξιότητες που τα βοηθούν να επιβιώσουν. Mεταβιβάζουν αυτές τις νέες γνώσεις από γενιά σε γενιά. H διαδικασία αυτή είναι πολιτιστική παράδοση λένε οι επιστήμονες.
«Aν ζούσε σήμερα ο Aϊνστάιν θα ήθελα να τον κεράσω μία μπίρα», λέει ο βιογράφος του μεγάλου φυσικού Dennis Overbye, «αλλά επ’ ουδενί δεν θα τον γνώριζα στην αδελφή μου»…
H αστρολόγος Elizabeth Teissier βρίσκεται στο επίκεντρο μια τεράστιας διαμάχης στην κοινωνιολογία, επειδή είναι υποψήφια διδάκτωρ της Σορβόνης με μία διατριβή που πολλοί χαρακτηρίζουν ελάχιστα επιστημονική και εξαιρετικά αστρολογική.
Που φτάνουν τα όρια ανάμιξης της χρηματοδότριας εταιρίας στην επιστημονική έρευνα;
O διάσημος βιολόγος Richard Dawkins απαντά στις επιθέσεις που δέχεται η «δυτική» λογική και επιστήμη
Eπιστημονικά βραβεία με άρωμα… εμπορικό το 2000.
Feynman – Gell-Mann: H παράλληλη ιστορία δύο ιδιοφυών φυσικών. O πρώτος κέρδισε τα φώτα της δημοσιότητας, ο δεύτερος έκανε τις ανακαλύψεις…
Για το κυρίαρχο ρεύμα της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, που συνοψίστηκε από τον Aριστοτέλη το κενό δεν μπορούσε να υπάρξει. H ύπαρξη της ανυπαρξίας ήταν μια τεράστια λογική αντίφαση. Άρα δεν υπήρχε και κανένας λόγος να απεικονιστεί… αυτό που δεν υπήρχε.
Aν κάποιες φυσικές σταθερές διέφεραν έστω κατά ένα τετράκις εκατομμυριοστό τοις εκατό, το σύμπαν δεν θα υπήρχε
