Ο γάμος είναι μια σύμβαση μεταξύ δύο ανθρώπων από την οποία απορρέουν κάποια δικαιώματα (ασφάλισης, περίθαλψης, κληρονομιών κ.λπ.) στα οποία το κράτος λειτουργεί μόνο ως εγγυητής.
Ο γάμος είναι μια σύμβαση μεταξύ δύο ανθρώπων από την οποία απορρέουν κάποια δικαιώματα (ασφάλισης, περίθαλψης, κληρονομιών κ.λπ.) στα οποία το κράτος λειτουργεί μόνο ως εγγυητής.
Είναι άξιες επαίνου οι πρωτοβουλίες του π. Αλέξανδρου Καριώτογλου για light Μεταρρύθμιση. Eίναι κατανοητή και η αντίδραση των συντηρητικών· 98% των Ελλήνων δηλώνουν ορθόδοξοι λόγω παράδοσης και όχι επειδή κατανοούν τα κείμενα.
Παρά τις χρόνιες δυσλειτουργίες του ελληνικού συστήματος όλα δείχνουν ότι υπάρχει ομόθυμη βούληση για κάθαρση.
Ακόμη και σε εποχές ακραίας φτώχειας του κράτους (2010-2019) κάθε κυβέρνηση έστελνε ένα πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να να υποδεχθούμε το φως με τιμές αρχηγού κράτους!
Σ’ αυτήν τη χώρα έχουμε 13 περιφέρειες, 54 νομαρχίες και 97 μητροπόλεις. Τώρα πάμε να τις κατοστήσουμε…
Ο κρίνος του Ευαγγελισμού δεν υπάρχει πουθενά στην χριστιανική γραμματεία. Επομένως πως προσέβαλε τα θεία ο κ. Ηλίας Μόσιαλος;
Το σκίτσο που δημοσίευσε ο κ. Μόσιαλος ήταν χρυσή ευκαιρία για ιεράρχες να συμμαζέψουν δυσαρέσκειες και πολιτευτές να μαζέψουν ψήφους.
Ας προσπεράσουμε τις αντιεπιστημονικές απόψεις ότι «άλλο η εκκλησία κι άλλο τα κομμωτήρια…», διότι ο ιός δεν κάνει πνευματικές διακρίσεις.
Τώρα είναι η ευκαιρία για την επίσημη Εκκλησία να κάνει πολύ περισσότερα.
Σύμφωνοι! Να μπουν πρόστιμα και να μαλώσουμε τους νέους για τα κορωνοπάρτι. Οι κορωνοσυνάξεις των σεβασμιωτάτων υπόκεινται σε άλλο νόμο;
Σε αντίθεση με τα μέλη του «Ρουβίκωνα», η Ιερά Σύνοδος απαρτίζεται από αδρά αμειβόμενους κρατικούς λειτουργούς.
Από την αρχή της πανδημίας οι περισσότεροι ελλαδικοί μητροπολίτες ξεκίνησαν να κάνουν διαγωνισμό ανοησίας με τους «ψεκασμένους».
Ο ορθός λόγος δεν είναι στα ιερά κείμενα της Εκκλησίας, αλλά το «Ου ψευδομαρτυρήσεις» είναι η 9η εντολή.
Δύο προσφυγές στο Σ.τ.Ε. κατά της κατεύθυνσης ισλαμικών σπουδών στο ΑΠΘ (μία από Χριστιανούς θεολόγους και η άλλη από μουσουλμάνο) με πολλά κοινά στοιχεία.
Κάθε συλλογικότητα μπορεί να αφορίζει, να διαγράφει, να διώχνει τα μέλη της. Το πρόβλημα με την Εκκλησία είναι ότι παραμένει ΝΠΔΔ.
Η Ιεραρχία ξέρει ότι ο αφορισμός είναι σαν το βέτο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Χρησιμεύει μόνο όσο δεν χρησιμοποιείται.
Ο συνωστισμός εκατοντάδων πολιτών –οι οποίοι κατά κανόνα ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες– εντός των ναών δεν είναι το ίδιο με τη «στενή επαφή» δύο ανθρώπων, όπως του κομμωτή και του πελάτη.
Μόνον κάποιοι ιεράρχες επιμένουν στον δρόμο του ανορθολογισμού.
Ο νέος ιός είναι αποκαλυπτικός της ανευθυνότητας με την οποία ακόμη και θρησκευτικοί φορείς αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα.
