Η διαφορά των δημόσιων και των κρατικών Λυκείων.
Είναι ανησυχητικό ότι χρειάζεται απόφαση σε ανώτατο επίπεδο για να αντιληφθούν οι γονείς, οι καθηγητές κ.ά. ότι τα κινητά τηλέφωνα δεν πρέπει να είναι μέσα στις τάξεις.
Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποφάσισε να προσφέρει τα κενά δωμάτια των φοιτητικών εστιών, «σε όποιον πανεπιστημιακό, φοιτητή ή ερευνητή θελήσει να ταξιδέψει για το καλοκαίρι σε Λέσβο, Χίο ή Σάμο».
Δεν υπήρχε ζήτηση για BBC, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 άνοιξαν τα ραδιοκύματα, και δεν υπάρχει σήμερα ζήτηση για ανώτατη παιδεία. Αντιθέτως, είναι τεράστια η ζήτηση για «χαρτιά», ακόμη και από τα υπάρχοντα κρατικά πανεπιστήμια.
Δεν υπήρχε ζήτηση για BBC, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 άνοιξαν τα ραδιοκύματα, και δεν υπάρχει σήμερα ζήτηση για ανώτατη παιδεία. Αντιθέτως, είναι τεράστια η ζήτηση για «χαρτιά», ακόμη και από τα υπάρχοντα κρατικά πανεπιστήμια.
Μέχρι στιγμής ολόκληρο το κανονιστικό πλαίσιο της Ανώτατης Παιδείας είχε ένα στόχο. Να τιμωρήσει όσους σπούδαζαν σε ξένα πανεπιστήμια.
Όταν υπάρχουν δύο ή τρία σχολεία στα οποία τα παιδιά θα χρειαστεί να περπατούν ένα ή δύο χιλιόμετρα την ημέρα…
Στην Ελλάδα της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων δεν αριστεύουν μόνο τα σχολεία, όπως έδειξαν οι εκθέσεις αυτοαξιολόγησης, αλλά και οι μαθητές.
Αντί να ρυθμιστούν τα επερχόμενα με τον καλύτερο τρόπο για τους πολίτες και τη χώρα, κλείνουμε τα μάτια, όπως στα τροχαία δυστυχήματα για να μη δούμε τη σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Μάθαμε ότι καταργείται η πανεπιστημιακή αστυνομία που όλοι –πλην ίσως του εκάστοτε υπουργού Προστασίας του Πολίτη– αγνοούσαμε ότι υπήρχε.
Γιατί είναι «παράλογο κι ανήθικο [να] κόβουν 20.000 παιδιά από την τριτοβάθμια εκπαίδευση», όπως είπε τις προάλλες ο κ. Τσίπρας, και δεν είναι «παράλογο κι ανήθικο» να κόβει ο ίδιος εκατοντάδες από τα ψηφοδέλτια;
Η υπουργός Παιδείας είπε ελάχιστες αλήθειες, αφήνοντας τους ακροατές να πιστέψουν χιλιάδες ψέματα.
Η ενημέρωση χειραγωγήθηκε από ακροδεξιά sites, που ειδικεύονται σε fake news για να προκύψει αβίαστα το ερώτημα του Βασίλη Αυλωνίτη «Ωρέ πού πάμε ρε; Πού πάμε;».
Το μεγαλύτερο κέρδος από την πρωτοβουλία της κ. Νίκης Κεραμέως είναι ότι θα δει (ή και θα μάθει) πόσες νομικές νάρκες υπάρχουν στον δρόμο για τη διεθνοποίηση των ελληνικών πανεπιστημίων.
Η μερική αποκέντρωση της διαδικασίας εισαγωγής που έκανε η κ. Νίκη Κεραμέως (επέτρεψε στα τμήματα ΑΕΙ τη στάθμιση του συντελεστή βαρύτητας ανά μάθημα) είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ελλιπής.
Τι κι αν η πραγματικότητα βοά πως κάτι πρέπει να γίνει για το χάλι των ΑΕΙ; Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και άλλες «προοδευτικές δυνάμεις» επιμένουν στη συντήρηση ενός μοντέλου που απέτυχε.
Το σύστημα Λύκειο – Εξετάσεις – Πανεπιστήμιο είναι μια διαρκής αποτυχία του κράτους και γι’ αυτό εξάλλου αλλάζει κάθε λίγο…
Η άρνηση δημοσιοποίησης των δημόσιων δεδομένων αποτελεί καρκίνωμα για τη δημοκρατική πολιτεία.
Η έρευνα μεταξύ των αποφοίτων κάθε σχολής είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ένα ΑΕΙ για τους πληβείους της ανώτατης εκπαίδευσης, δηλαδή τους υποψηφίους.
Το σχέδιο νόμου προτείνει περισσότερους βαθμούς αυτονομίας στα ΑΕΙ, από όσους έχουν σήμερα.
