Εξυπηρετήσεις στον Ερντογάν

Δηλαδή, για να καταλάβουμε το επιχείρημα: Αν ο πρωθυπουργός ακύρωνε την επίσκεψη του στην Τουρκία θα άλλαζε την απόφασή του ο Ταγίπ Ερντογάν να μετατρέψει σε τζαμί τον βυζαντινό ναό της Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη; Μήπως θα το ξανασκεφτόταν για την Αγιά Σοφιά και θα την έκανε ξανά μουσείο; Θα είχαμε αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής προς μια πιο δυτική κατεύθυνση; Σε τι ακριβώς θα εξυπηρετούσε την Ελλάδα η ακύρωση της επίσκεψης;

Από την άλλη μια τέτοια κίνηση θα εξυπηρετούσε τον Ερντογάν, ο οποίος δεν νιώθει (εκλογικώς) καλά τελευταία. Οι κινήσεις του για την Αγιά Σοφιά και την Μονή της Χώρας γίνονται με στόχο την συσπείρωση των πιο καθυστερημένων τμημάτων της τουρκικής κοινωνίας αφού η ισχύς του κόμματός του (ΑΚΡ) δεν απειλείται μόνο από την Ρεπουμπλικανική αντιπολίτευση, αλλά και ροκανίζεται και από το κόμμα του Φατίχ Ερμπακάν «Νέα Ευημερία». Το ισλαμιστικό κόμμα -ηγέτης του οποίου είναι ο υιός του πρώην ισλαμιστή πρωθυπουργού Νετσμετίν Ερμπακάν-βγήκε τρίτο στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές με πάνω από 6% των ψήφων. Αν η ελληνική κυβέρνηση υπερδραματοποιούσε το ανοσιούργημα με την Μονή της Χώρας θα έκανε μεγάλη χάρη στον Τούρκο Πρόεδρο. Ο Ερντογάν θα πουλούσε την ελληνική αντίδραση στο ισλαμικό ακροατήριο του ως «μεγάλη νίκη που πόνεσε τους άπιστους».

Τώρα -εκτός από τα αισθήματα μας- πληγώνεται και η τουρκική οικονομία. Τα δύο αυτά θαυμαστά μνημεία έχουν απαράμιλλα ψηφιδωτά, έργα τέχνης που δεν θα μπορούν πλέον να βλέπουν οι τουρίστες αφού θα καλυφθούν (κατά τον Τάκη Θεοδωρόπουλο) με κουρελούδες. Θα ήταν, τηρουμένων των αναλογιών, κάποιος θρησκο-λαϊκιστής πρωθυπουργός να μετέτρεπε τον Παρθενώνα σε Εκκλησία, επειδή στα χρόνια κατίσχυσης του Χριστιανισμού είχε γίνει «Παναγία η Αθηνιώτισσα». Αλλά πάλι, πότε λαϊκιστής (με όποιο πρόθεμα μπροστά) ηγέτης σκέφτηκε πρώτα την οικονομία της χώρας του και μετά τα εκλογικά του οφέλη;

Δεδομένων όλων αυτών, ορθώς η κυβέρνηση δεν υποκύπτει στις λαϊκιστικές πιέσεις γι’ αναβολή της επίσκεψης. Ασχέτως αν πολλές προέρχονται από το κόμμα της. Αν μάλιστα πάρουμε τοις μετρητοίς όσα λέει για την υπόθεση Μπελέρη στην Αλβανία -ότι «το ζήτημα δεν είναι διμερές, είναι ευρωπαϊκό (…) Αφορά το κράτος δικαίου (…) Η Ελληνική Κυβέρνηση θα εξακολουθεί να θέτει τα ζητήματα αυτά» (Κ. Μητσοτάκης, protothema.gr, 8.5.2024)- να περιμένουμε να πει καμιά κουβέντα στην Άγκυρα για την φυλάκιση ου ακτιβιστή Οσμάν Καβάλα και άλλων αδίκως κρατούμενων του αυταρχικού ηγέτη της γείτονος, ή η ευαισθησία μας προς το κράτος Δικαίου εξαντλείται μόνο προς Βορράν;