Για πολλά χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ μας είχε ζαλίσει τα αυτιά με συνθήματα για τα «συστημικά μέσα», για τα «ΜΜΕ της διαπλοκής», για τα «βοθροκάναλα»· το τελευταίο ήταν δάνειο από την Ακροδεξιά, η οποία επίσης τα αποκαλούσε και «τσοντοκάναλα».
Δεν μιλάμε για τον ημιεπίσημο στρατό των τρολ. Οι όροι αυτοί εκστομίζονταν δημοσίως από τα στελέχη του και μάλιστα στα πρώτα γενέθλια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αντί τούρτας προσφέρθηκαν αποσπάσματα δελτίων ειδήσεων με σαρδάμ τηλεπαρουσιαστών, για να χαρεί το πόπολο που είχε μαζευτεί στο Τάε Κβον Ντο (24.1.2016).
Οι ύβρεις συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και έπειτα από αυτή. Στα κανάλια χρέωσαν την ήττα τους το 2019, την επανεκλογή Μητσοτάκη το 2023 και τη σταθερή πρωτιά του όλη αυτή την περίοδο.
Δύο μήνες μετά τις εκλογές του Ιουνίου, οι ύβρεις και τα γελάκια κόπηκαν μαχαίρι. Ενα νέο τηλεοπτικό προϊόν βγήκε στην αγορά και τα κανάλια έπεσαν με τη γνωστή ρηχότητα και αδηφαγία που τα διακρίνει. Ετσι είδαμε τον Στέφανο Κασσελάκη να βγάζει βόλτα τον σκύλο του, να γυρίζει ιδρωμένος από το γυμναστήριο, να πίνει καφέ σε πλαστικό ποτήρι που δεν ανακυκλώνεται κ.λπ. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, παρατήρησε ότι «δεν μπορεί να μιλάς για βοθροκάναλα, αλλά όταν σε προβάλλουν μέρα-νύχτα να μην αναφέρεις τίποτα» (Kontra, 5.10.2023).
Στον ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν· κάποιοι λένε ότι έβγαλαν τα ματάκια τους. Ο κ. Κασσελάκης εξελέγη, ξεκίνησε τις διαγραφές και άρχισε το σχετικό πατιρντί. Κόντρες, δηλώσεις, επιθέσεις. «Το φαινόμενο Κασσελάκη», είχε πει ο Νίκος Φίλης, «αφορά το φαινόμενο της μεταπολιτικής, το θέαμα και όχι την ουσία, κάτι σαν Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία ή ακόμη χειρότερα –είδα τον τρόπο της εκφοράς του λόγου του κ. Κασσελάκη– κάτι σαν ύφος Τραμπ, όχι σαν ουσία» (ΑΝΤ1, 26.9.2023).
Χαράς ευαγγέλια για τα κανάλια, που μπορούν να βγάλουν ολόκληρο δελτίο από τις ασαφείς αιχμές ενός στελέχους, πόσο δε μάλλον από δηλώσεις σαν τις παραπάνω. Στον ΣΥΡΙΖΑ πάλι δεν μένουν ευχαριστημένοι, παρόλο που στελέχη του βρίσκονται ολημερίς στα κανάλια. Η γκρίνια τώρα έχει να κάνει με την υπερπροβολή όσων διαφωνούν με τον κ. Κασσελάκη, ξεχνώντας ότι το φιλοθεάμον κοινό θέλει κόντρες, οι διαμάχες ανεβάζουν τα νούμερα (θεαματικότητες) και αυτά με τη σειρά τους δημιουργούν ζήτηση για όσους «θα τα πουν χοντρά».
Μην παρεξηγηθούμε. Η σχέση τηλεόρασης – πολιτικής είναι άρρωστη, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με τις θεωρίες συνωμοσίας που κατά καιρούς φτιάχνει. Εχει να κάνει με τη φύση του Μέσου και την ελληνική εκδοχή του. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε αύριο…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2.11.2023