Οι «Πολίτες του Ράιχ» στη Γερμανία και το «πραξικόπημα της Μπιραρίας». Ομοιότητες και διαφορές.

Η «ουκρανική γενοκτονία» δύσκολα μπορεί να τεκμηριωθεί. Υπήρχε μεν κεντρική εντολή και σχέδιο, αλλά ο Στάλιν, σε αντίθεση με τον Χίτλερ, δεν ήταν ρατσιστής.

Τους δικτάτορες κι αν τους πλένεις τα λεφτά σου σπαταλάς.

Το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Δύση είναι αυτό της ανασφάλειας.

Μέσα στη μαυρίλα των ημερών –εν πολλοίς αδικαιολόγητη για όσους, παρά τις όποιες δυσκολίες, ζούμε στη Δύση– τα μηνύματα από τη Ρωσία και το Ιράν προσφέρουν αισιοδοξία.

Οσο η τεχνολογία παγκοσμιοποιεί τα προβλήματα, τόσο θα αυξάνονται οι τριβές μεταξύ εθνικού και κοινοτικού.

Γιατί τόσος σπαραγμός για μια απόφαση του αμερικανικού δικαστηρίου, που λέει πάνω-κάτω ό,τι είχε πει και το Ευρωπαϊκό Ανώτατο Δικαστήριο;

Η επιθετικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία και η τοξική αρρενωπότητα.

Σε αντίθεση με όσα λένε οι «χρήσιμοι αφελείς» της Ρωσίας, η Δύση απέτρεπε με διάφορα τεχνάσματα την επέκτασή της στις πρώην σφαίρες επιρροής της ΕΣΣΔ.

Κάποιοι βρίσκουν λογική την απαίτηση της Ρωσίας να διαφεντεύει το μέλλον κυρίαρχων χωρών στη γειτονιά της.

Ο Νόαμ Τσόμσκι είναι η εμβληματική προσωπικότητα εκείνης της Αριστεράς που η αντίθεσή της στο σύστημα την οδηγεί να υιοθετεί τις χειρότερες, τις πλέον αντιδραστικές πτυχές αυτού του συστήματος.

Οι νέοι της Γηραιάς Ηπείρου δεν έχουν να αντιπαλέψουν μόνο τις ανισότητες που δημιουργεί η αγορά.

Το βασικό πρόβλημα του λαϊκισμού είναι ότι διογκώνει τα προβλήματα που υπόσχεται να λύσει.

Τα μικρά ρήγματα στις σχέσεις Ουκρνίας-Δύσης είναι αχρείαστα και καλό είναι να αποφεύγονται γιατί τα τρολ του Πούτιν καραδοκούν.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κρίση»;

Στα «γερμανικά επίκαιρα» του 1939 ακούγεται ο εκφωνητής να λέει: «Συμμορίες Πολωνών κυνηγούν (Γερμανόφωνους) και αυτοί εγκαταλείπουν τις εστίες τους. Τα σπίτια τους καίγονται και καταστρέφονται συστηματικώς από τους Πολωνούς».

Η προπαγάνδα δεν έχει πάτο και οι σχέσεις των ακροδεξιών συνωμοσιολόγων στις ΗΠΑ με τους προπαγανδιστές του Πούτιν είναι γνωστές και από καιρό τεκμηριωμένες.

Τι έχει πάθει η ρωσική διπλωματία; Γιατί τόση πικρία, ειδικώς για την Ελλάδα;

Κατά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία όχι μόνο δεν υπάρχει «στρατηγική εξόδου», αλλά δεν υπάρχει καν «στρατηγική εισόδου». 

Και ο Ερντογάν μιλάει για την «περικύκλωση της Τουρκίας» που ξεκινά από τον εξοπλισμό των νησιών Αιγαίου και φτάνει μέχρι τις «ελληνικές συμμαχίες κατά της Τουρκίας».