Το σκέφτηκαν καλά, τα μέλη του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου (ΕΣΡ), πριν καλέσουν τους τράπερ Snik, Toquel και Rack να απολογηθούν για τις «Ρίμες που “στάζουν” μίσος και βίαιες εικόνες»; («Καθημερινή», 13.11.2024). Δεν αναφερόμαστε μόνο στους εύλογους προβληματισμούς περί λογοκρισίας, όπως διατυπώθηκαν σε σχετικά άρθρα της εφημερίδας, αλλά στην παραβίαση των… προσωπικών δεδομένων των εν λόγω τράπερ. Ας εξηγηθούμε…
Από το περασμένο καλοκαίρι, το ΕΣΡ δεν δημοσιοποιεί τις αποφάσεις του. Στη σελίδα της Δι@ύγειας μπορεί κάποιος να ανακαλύψει πόσα χαρτιά υγείας αγόρασε η Ανεξάρτητη Αρχή και από ποιον, μπορεί να μάθει τις δαπάνες για έξοδα μετακίνησης του προσωπικού, αλλά δεν μπορεί να βρει ό,τι αφορά τη βασική δουλειά της: τι αποφάσισε για όσα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα ασχολήθηκε. Η τελευταία απόφαση που βρήκαμε αφορούσε την εκπομπή «Ευτυχείτε» της 25.1.2019, «που μεταδόθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό Open Beyond περί ώρα 09.52΄ με σήμανση 2ης κατηγορίας [κατάλληλο-επιθυμητή η γονική συναίνεση], παρουσιάστηκε από την παρουσιάστρια Κατερίνα Καινούργιου, επικουρούμενη από συνεργάτες, η ιδέα της ενσωματωμένης ενότητας “Διλήμματα” [10:59-11:18]…» (απόφαση 191/2023, που δημοσιεύτηκε στις 20.6.2024).
Η ολιγωρία οφείλεται στη μόδα περί προσωπικών δεδομένων. Τα μέλη της Αρχής προβληματίζονται αν και κατα πόσον η δημοσιοποίηση των αποφάσεων παραβιάζει τα… προσωπικά δεδομένα όσων καθημερινώς βρίσκονται στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, ήτοι των παρουσιαστών των διάφορων εκπομπών.
Ετσι ακούγονται διάφορες φαεινές ιδέες. Μία από αυτές λέει ότι δεν θα δημοσιοποιείται το όνομα του παρουσιαστή, ούτε η εκπομπή, αλλά μόνο το όνομα του σταθμού στον οποίο έγινε η παραβίαση. Τι θα γίνει όμως με το σκεπτικό της απόφασης, από το οποίο μπορεί κάποιος να καταλάβει ποιος είπε τι και, συνεπώς, πάνε περίπατο τα… πολύτιμα «προσωπικά δεδομένα» όσων έτσι κι αλλιώς εκτίθενται σε δημόσια θέα; Μάλλον θα πρέπει να ανακοινώνονται τα πρόστιμα ξερά, δίχως σκεπτικό.
Χρόνια τώρα, γράφουμε ότι η άσκηση ποινικής δίωξης είναι δημόσια πράξη και όχι ιδιωτική υπόθεση του κατηγορουμένου. «Η σύλληψη κάποιου και η κατηγορία δεν είναι αποκλειστικά προσωπική του υπόθεση. Υπάρχει μια κατηγορούσα δημόσια αρχή που κάνει την πράξη. Δηλαδή, ακόμη και αν δεν έπρεπε να γνωρίζουμε ποιος συνελήφθη, πρέπει να ξέρουμε ποιον συνέλαβαν οι δημόσιες αρχές, για να υπόκεινται αυτές –αν μη τι άλλο– στον δημοκρατικό έλεγχο» («Η Καθημερινή», 23.11.2007). Τώρα, όπως όλα δείχνουν, ο παραλογισμός της απόκρυψης δημόσιων δεδομένων πάει να επεκταθεί και στις αποφάσεις του ΕΣΡ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 16.11.2024
