Τρίτη, 14 Μαΐου, 2024

Το 2008, η τεχνολογία ήταν ακόμη υπόσχεση. Τώρα, με τις εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη, φαντάζει ως απειλή.

Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.

Ολοι είχαν κάτι αρνητικό να πουν για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου. Ολοι πλην εκείνων που σχίζουν τα ιμάτιά τους για το «πού πάει η κοινωνία όταν καταδικασμένοι εγκληματίες αφήνονται ελεύθεροι για να συνεχίσουν την απεχθή τους δράση».

Τι ακριβώς σημαίνει «δεν θέλουμε τις ψήφους των Σπαρτιατών» και πώς θα διασφαλίσουν ότι κάποιοι δεν θα πάνε στο ένα ή στο άλλο κόμμα;

Διατάχθηκε κοτζάμ Ενορκη Διοικητική Εξέταση, για να βρεθούν οι «αμελείς αρχαιοφύλακες» που επέτρεψαν τους μασκαρεμένους να ανεβούν τον Ιερό Βράχο.

Ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός ψηφίστηκε το 2012 και τώρα γίνεται χαμός με τα ύψη των πολυκατοικιών.

Η ψευδής είδηση που κυκλοφόρησε από τα τρολ και την επανέλαβαν τα παραδοσιακά μέσα είναι ότι ο γιος ενός πρωθυπουργού γίνεται διευθύνων σύμβουλος του Εθνικού Κήπου.

Τα παχιά λόγια περί πάταξής της με έναν νόμο κι έναν κώδικα, οι διακηρύξεις του στυλ «βάζουμε τέλος στην ανομία» και άλλα επικολυρικά, είναι απλώς στάχτη στα μάτια των αδαών…

Η Ελλάδα δεν είναι Ουγγαρία, όπως καταχρηστικώς και με ελαφρότητα διατείνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό επ’ ουδενί σημαίνει πως δεν πρέπει να μας προβληματίσει η ατραπός στην οποία η χώρα μπαίνει.

Money

Tech & Innovation

Editor's Picks

Σε μια χώρα χωρίς δασικούς χάρτες όλη η Ελλάδα θα πληρώνει στους δασολόγους, δασοπόνους και λοιπές ευπαθείς ομάδες για έκδοση πιστοποιητικών …πυροπροστασίας.

Σχηματοποιείται και η θεωρία του αυταρχισμού: αμφισβητείται η ανάγκη ύπαρξης Ανεξάρτητων Αρχών· δικαιολογείται το «απόρρητο» υπό οποιεσδήποτε συνθήκες· προτείνονται προληπτικές υποκλοπές για λόγους διαφθοράς.

Δημιουργήθηκε εσχάτως μια παράδοση λογοκρισίας στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Δεν είναι λογοκρισία άνωθεν. Είναι λογοκρισία από τα κάτω και από τα πλάγια. Δεν είναι κρατική, αλλά ιδιωτική.

Η απόφαση του ΣτΕ για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς δεν δεν συνάδει με το πνεύμα των καιρών, την ανάγκη θωράκισης κατά της πανδημίας.

Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.