Πώς ακριβώς θίγεται το θρησκευτικό συναίσθημα –και δη των ορθοδόξων– για μια ψεύτικη απεικόνιση ενός συμβάντος που αναφέρεται με πολλές αντιφάσεις στα Ευαγγέλια;

Αν σε μια πολύκροτη δίκη, την οποία παρακολουθεί όλος ο (εκτός Ελλάδος) κόσμος, χάνονται πολύτιμα στοιχεία διότι κάπου, κάποτε, κάποιος δημόσιος υπάλληλος πίεσε ένα συρραπτικό, τι ακριβώς γίνεται σε άλλες (ήσσονος για τη δημόσια προσοχή) δίκες;

Το περιλάλητο «κοινό περί δικαίου αίσθημα» αφυπνίζεται μόνον αν τηρηθεί η νομιμότητα και δεν προκύψει προφυλάκιση ως «προκαταβολή ποινής».

Η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία ελέγχονται από τη δικαστική. Η Δικαιοσύνη από ποιον θα ελεγχθεί;

Η επιρροή διά του «κοινού περί δικαίου αισθήματος» στην Δικαιοσύνη δεν μπαίνει στον ίδιο τορβά με την παρέμβαση πολιτικών ή οικονομικών παραγόντων.

Η αλαζονεία δεν σταματά στην κορυφή, αλλά κατρακυλά κατά κάποιον τρόπο σε ολόκληρο το οικοδόμημα του κρατικού μηχανισμού.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον ανησυχούσε για τα δεινά που επιφέρουν οι νόμοι όταν εφαρμόζονται λάθος. Στη δική μας περίπτωση, πρέπει να ανησυχούμε για το βραχύ διάστημα που εφαρμόζονται· είτε σωστά είτε λάθος.

Στην Ελλάδα φούντωσε ο «αντιγουοκισμός» πριν καν υπάρξει woke culture…

Είχε μαλλιάσει η πένα του αείμνηστου καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη να γράφει ότι «η προσωρινή κράτηση αντί για έκτακτο μέτρο, που πρέπει να επιβάλλεται αποκλειστικά στις περιπτώσεις που προβλέπει ο νόμος, έχει καταντήσει σύνηθες όπλο στα χέρια των ανακριτών που δεν διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν επί δικαίους και αδίκους»

Στο «διωκτικό – δικαστικό σύμπλεγμα» υπάρχει ένας άλλος κόσμος με τους δικούς του νόμους και τα δικά του πρωτόκολλα;

Οι δικαστικές αποφάσεις δεν αρκεί να είναι νόμιμες. Οφείλουν να μην είναι «περίεργες».

Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποφάσισε να προσφέρει τα κενά δωμάτια των φοιτητικών εστιών, «σε όποιον πανεπιστημιακό, φοιτητή ή ερευνητή θελήσει να ταξιδέψει για το καλοκαίρι σε Λέσβο, Χίο ή Σάμο».

Δεν υπήρχε ζήτηση για BBC, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 άνοιξαν τα ραδιοκύματα, και δεν υπάρχει σήμερα ζήτηση για ανώτατη παιδεία. Αντιθέτως, είναι τεράστια η ζήτηση για «χαρτιά», ακόμη και από τα υπάρχοντα κρατικά πανεπιστήμια.

Ψυχραιμία, (ηλικιωμένα) παιδιά! Δεν χάθηκε ο κόσμος, ούτε η θέση της Ελλάδας στο διεθνές στερέωμα από ένα χασμουρητό…

Ο ποινικός λαϊκισμός που πέντε χρόνια καλλιεργούν οι υπουργοί Δικαιοσύνης πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθεται η κυβέρνηση.

Διατάχθηκε κοτζάμ Ενορκη Διοικητική Εξέταση, για να βρεθούν οι «αμελείς αρχαιοφύλακες» που επέτρεψαν τους μασκαρεμένους να ανεβούν τον Ιερό Βράχο.

Τα παχιά λόγια περί πάταξής της με έναν νόμο κι έναν κώδικα, οι διακηρύξεις του στυλ «βάζουμε τέλος στην ανομία» και άλλα επικολυρικά, είναι απλώς στάχτη στα μάτια των αδαών…

Χρόνια τώρα η κυβέρνηση πουλάει από τα πρωινάδικα το σχοινί με το οποίο τώρα την κρεμάνε.

Η Ελλάδα δεν είναι Ουγγαρία, όπως καταχρηστικώς και με ελαφρότητα διατείνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό επ’ ουδενί σημαίνει πως δεν πρέπει να μας προβληματίσει η ατραπός στην οποία η χώρα μπαίνει.

Καλά κάνει η Ιερά Σύνοδος και αποτραβιέται από την πολλή συνάφεια με τους πολιτικούς και την πολιτική.