Οι λέξεις και τα νομοσχέδια

Ενα κεφάλαιο με 29 άρθρα και 8.740 λέξεις εμπεριέχει ο νόμος 4957/2022 για το πειθαρχικό δίκαιο στα ΑΕΙ. Και όμως, δεν φτάνει. Οπως είπε ο πρύτανης του ΕΜΠ Ιωάννης Χατζηγεωργίου, «ο νόμος δεν προβλέπει τη διαδικασία για τη σύσταση των πειθαρχικών που θα οδηγήσουν σε διαγραφές φοιτητών που εμπλέκονται σε έκνομες ενέργειες (…) δεν μπορεί να συγκληθεί οποιοδήποτε πειθαρχικό συμβούλιο για να επιβάλει την τιμωρία» (ΣΚΑΪ, 6.5.2025).

Βεβαίως, πολλές από τις διατάξεις του 4957/2022 είναι περιττές. Προβλέπει, π.χ., ότι «ο φοιτητής μπορεί να ασκήσει αίτηση ακύρωσης στο διοικητικό εφετείο του τόπου όπου εδρεύει το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα» (αρ. 205), λες και υπάρχει Ελληνας πολίτης που δεν μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αν θεωρεί ότι αδικείται από κάποια διοικητική απόφαση ή πειθαρχική ποινή.

Αναρωτιόμαστε όμως: Τα πανεπιστήμια που θαυμάζουμε και θέλουμε να αποκτήσουμε, έχουν πειθαρχικά βασισμένα σε αποφάσεις της Βουλής για να προβλέπουν ότι «η πειθαρχική δίωξη φοιτητή αρχίζει με την έγγραφη κλήση σε προηγούμενη ακρόαση»; Υπάρχει νόμος στις ΗΠΑ ή, έστω, της Μασαχουσέτης που να ορίζει ποιοι συμμετέχουν στο πειθαρχικό του Χάρβαρντ;

Υπάρχει βρετανικός νόμος που να υποχρεώνει την Οξφόρδη ότι «στο παραπεμπτήριο έγγραφο, περιγράφονται με σαφή και ορισμένο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν το πειθαρχικό παράπτωμα» (άρ. 200, ν. 4957/2022); Ή αυτά είναι κόλπα ζόρικα που ξέρουν μόνο στο Μαρούσι;

Εχουμε φτιάξει ένα σύστημα τόσο καλής ποδηγέτησης των πάντων από το κεντρικό κράτος, που ακόμη και άνθρωποι με τις καλύτερες προθέσεις (όπως είναι ο πρύτανης του ΕΜΠ) δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Πρέπει να το επιτρέψουν γραπτώς οι «σοφοί του κράτους».

Οι τελευταίοι νομοθετούν όλο και πιο λεπτομερώς, αλλά η ζωή προσθέτει κι άλλες λεπτομέρειες. Οπως γράφαμε παλιότερα, «ο κ. Κώστας Γαβρόγλου είχε καταθέσει το magnum opus του έκτασης 112.000 (!) λέξεων, οι οποίες προστέθηκαν στις 36.000 λέξεις που είχε ο νόμος Γαβρόγλου του 2018. Προ Γαβρόγλου είχαμε τη “μεταρρύθμιση Φίλη” και ακόμη πιο πριν τις αλλαγές Μπαλτά. Το 2013 είχαμε τις 28.000 λέξεις του κ. Κώστα Αρβανιτόπουλου. Τότε προβλέπαμε ότι μέχρι να εφαρμοστεί αυτό το γκράντε σχέδιο για την Παιδεία, η ζωή –όπως κάνει πάντα– θα έχει αλλάξει τα δεδομένα και ο μεθεπόμενος υπουργός θα παρουσιάσει ένα ακόμη κείμενο 28.000 λέξεων ως την “οριστική απάντηση” σε όλα τα προβλήματα».

Ο νόμος 4957/2022 της κ. Νίκης Κεραμέως έχει 203.000 λέξεις! Να δούμε πού θα φτάσει η κ. Σοφία Ζαχαράκη. Πόσες ακόμη κενές λέξεις θα προσθέσει…