Τώρα η Ισλανδία έχει αυστηρότατους περιορισμούς στην εξαγωγή συναλλάγματος, αλλά οι συναλλαγές εντός της χώρας γίνονται με όλα τα νομίσματα της οικουμένης, πλην του δικού της.

Πολλοί πιστεύουν ότι η χαλάρωση του δημοσιονομικού συμφώνου που προκρίνει ο Γάλλος υποψήφιος σημαίνει για την Ελλάδα επιστροφή στην προ του 2009 ελληνική χαλάρωση.

Ο Καναδάς, ο «αγαθός γίγαντας του Βορρά», ήταν η μόνη χώρα του G8 που δεν έδωσε πακέτο διάσωσης σε τράπεζα και δεν εισήλθε σε ύφεση.

Το παλιό κοσκινάκι εκείνων που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στη χώρα είναι η «υποτίμηση».

Η Ουγγραρία τον περασμένο μήνα δεν μπορούσε να δανειστεί ούτε για λίγες εβδομάδες. Το νόμισμά της κατέρρευσε. Εισαγωγές προϊόντων δεν μπορούσαν να γίνουν. Ετσι ο περήφανος Ορμπάν έτρεξε πίσω στο ΔΝΤ για βοήθεια.

Η φούσκα στην Ιρλανδία ήταν διαφορετική από εκείνη της Ελλάδος, αλλά επίσης όπως και στην Ελλάδα ήταν προβλέψιμη και κανείς δεν ήθελε να τη δει.

Αν η ΕΚΤ τα τυπώσει σε ευρώ, λύνεται το πρόβλημα; Μακροχρόνια όχι.

Κατά πώς φαίνεται ούτε οι Ιταλοί χαμπαριάζουν από «Greconomics». Ακολουθούν το λανθασμένο μείγμα πολιτικής της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Το σωστο είναι παροχές με μείωση της φορολογίας.

Το παγκόσμιο χρέος (μία από τις φούσκες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος) αναγκαστικά θα ξεφουσκώσει. Ελπίζουμε αυτή τη φορά η πολιτική να βρει τα εργαλεία και οι πολιτικοί τη σοφία να κάνουν τη μετάβαση συντεταγμένα.

Aυτή η κρίση θα αλλάξει βαθιά τον καπιταλισμό των ελεύθερων αγορών, όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην επιστροφή στις παλιές συνταγές του προστατευτισμού ή του κρατισμού. Δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής στο παλιό μοντέλο για τον απλό λόγο ότι οι τεχνολογίες άλλαξαν ριζικά το τοπίο και υπονόμευσαν αυτό το μοντέλο.

Οι νόμοι της αγοράς και οι οίκοι αξιολόγησης.

Σε έναν κόσμο που έχουν παγκοσμιοποιηθεί τα πάντα, η πολιτική δεν μπορεί να ασκείται με εθνικούς περιορισμούς.

Η πρόταση της κ. Μέρκελ, όμως, έχει δύο προβλήματα. Ενα δομικό κι ένα που αφορά τη συγκυρία.

Η απόφαση για εισδοχή της Ελλάδας στον Οικονομική και Νομισματική Ενωση δεν ήταν επιπόλαιη. Ηταν πολιτική.

Οι Φλωρεντινοί κατανόησαν ότι έχουν κάποια μοναδικά πράγματα που δεν απειλούνται από την παγκοσμιοποίηση.

Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ: «Δεσμεύομαι σε ένα “Νιου Ντιλ» με τον αμερικανικό λαό. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια προεκλογική εκστρατεία. Είναι επιστράτευση»

Η ιστορία και η αναγκαιότητα του ΔΝΤ σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Η οικονομία της Μεγάλης Βρετανίας στα πρώτα χρόνια της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βικτόρ Ορμπάν κατάφερε να …απαλλαγεί από το μνημόνιο, εφαρμόζοντας τους όρους του.

Στην Ελλάδα η σύνταξη υπολογίζεται ανεξαρτήτως των συσσωρευμένων εισφορών.