Οι πολιτικές κατά των διακρίσεων δεν είναι απλώς «θέμα της θεμελιώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού των δικαιωμάτων των ατόμων», αλλά επίσης μεγάλο πλεονέκτημα για τη δημιουργικότητα.
Ο βρώμικος πόλεμος των hedge fund κατά της χρεοκοπημένης Αργεντινής. Θα επιτύχει ο Paul Singer να αποζημιωθεί με 1,44 δισ. δολάρια για ομόλογα που αγόρασε έναντι 48,7 εκατομμυρίων;
… η Αργεντινή παλεύει να βγει στις αγορές αφού έκανε συμφωνία με τους δανειστές της.
Η μεγάλη κρίση της Γλασκώβης τη δεκαετία του ’80 έγινε ευκαιρία για την πόλη. Οχι μόνο διότι υπήρξαν δήμαρχοι που είδαν μακριά, αλλά γιατί τους επετράπη από την κεντρική διοίκηση να σχεδιάσουν αλλιώς.
Δικαστική διαμάχη στις ΗΠΑ για τα κέρδη των ιδρυμάτων που διασώθηκαν με τα λεφτά φορολογουμένων…
Τα διδάγματα από την ενοποίηση της Ιταλίας δεν είναι ενθαρρυντικά για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη «φαουστική συμφωνία» για τη διατήρηση των προνομίων που έχουν οι τοπικοί βαρώνοι…
Απαιτείται ένα νέο θεωρητικό μοντέλο, αλλά αυτό δεν μπορεί να βγει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας.
H Δανία δεν θα γίνει Ελλάδα του Βορρά παρά τα γενναιόδωρα κοινωνικά επιδόματα, επειδή ακριβώς συζητούν τις μακροχρόνιες τάσεις (της οικονομίας τους γενικά) πριν βρεθούν μπροστά στον γκρεμό.
Όταν αναδύεται μια νέα δεσπόζουσα δύναμη, δανείζει στις κυρίαρχες δυνάμεις προτού τις αντικαταστήσει.
Η πολιτική της Ευρώπης πρέπει να στοχεύει να γινουν πλεονασματικές οι χώρες του Νότου κι όχι ελλειμματικές οι χώρες του Βορά.
Τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για την Κύπρο. Όμως οι Κύπριοι θα κάνουν πιο εύκολη την έξοδο από την κρίση, απ’ όσο την κάνουν οι Ελλαδίτες αδελφοί τους.
Μετά τις ιαχές «να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση» περάσαμε στην άρνηση της επιβάρυνσης του κεφαλαίου, ακόμη και αν αυτό είναι υπό τη μορφή ομολόγων, καταθέσεων, ακίνητης περιουσίας κ.λπ.
Ο παράγων αξιοπιστία δεν είναι το άλφα και το ωμέγα στις στις συναλλαγές και στις διεθνείς σχέσεις, αλλά είναι κρίσιμος.
Σάμπως υπάρχουν καλές προτάσεις σε μια χρεοκοπία; Αναγκαστικά στο τέλος κάποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό.
Σε ένα κόσμο που η τεχνολογία κάνει περισσότερο διασυνδεδεμένο, οι χώρες πρέπει να επιτυγχάνουν τα βέλτιστα παραγωγικά αποτελέσματα.
Περισσότερη ισότητα χωρίς να πληγεί η ανάπτυξη είναι το νέο δόγμα του Economist
Η Ελλάδα όμως, αδίκως πλέον, παραμένει σύμβολο της κρίσης.
Ο κλαυθμός κάποιων στις χώρες του Νότου για τη μετανάστευση των νέων είναι προσβλητικός για την Ευρώπη.
Η επιλογή του κ. Γκέρχαρντ Σρεντερ να εφαρμόσει από το 2003 το πρόγραμμα «Ατζέντα 2010» έσωσε την Γερμανία.
Εντός της Ισλανδίας, οι συναλλαγές γίνονται με το τοπικό νόμισμα, αλλά υποτιμημένο.
