Οι πολιτικές κατά των διακρίσεων δεν είναι απλώς «θέμα της θεμελιώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού των δικαιωμάτων των ατόμων», αλλά επίσης μεγάλο πλεονέκτημα για τη δημιουργικότητα.
Είναι εμφανές σε όλους ότι η Ευρώπη, και πολύ περισσότερο η Ελλάδα, οδεύει σε ένα παραγωγικό αδιέξοδο. Οι ορυκτοί πόροι έχουν εξαντληθεί εδώ και καιρό, ο πληθυσμός της γερνά και το μόνο που απομένει ως διέξοδος είναι η τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Πολλοί πιστεύουν -κι άλλοι το φοβούνται- ότι η Γηραιά Ηπειρος θα γίνει κάτι σαν την Ντίσνεϊλαντ του κόσμου. Η παραγωγή μετατίθεται στις αναδυόμενες οικονομίες και οι παραγωγοί θα έρχονται στην Ευρώπη ως τουρίστες. Η μόνη διέξοδος, λένε, σ’ αυτό το παραγωγικό αδιέξοδο είναι η καινοτομία. Οπως έγινε πολλές φορές στην ιστορία, κάποιες εφευρέσεις και ανακαλύψεις θα πυροδοτήσουν νέο κύκλο παραγωγής και η Ευρώπη θα ξεφύγει από τη φτωχή μοίρα της.
Η καινοτομία όμως δεν φύεται παντού. Χρειάζεται συγκεκριμένες συνθήκες ελευθερίας να δοκιμαστούν νέα πράγματα κι ας αποτύχουν. Χρειάζεται πολλά εκπαιδευμένα μυαλά που να ερευνούν πέρα από τα σημερινά σύνορα της γνώσης, που σημαίνει μεγάλες επενδύσεις στην παιδεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πληροφορική επανάσταση στις ΗΠΑ φούντωσε σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς αλλά φύτρωσε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο αφενός ήταν δημόσια επιδοτούμενο και κατά δεύτερο μισούσε τους αποκλεισμούς. Ολοι οι πατέρες της πληροφορικής ήταν παιδιά μικροαστικών οικογενειών που όμως είχαν τη δυνατότητα να σπουδάσουν και την ελευθερία να ψάχνουν. Η καινοτομία απαιτεί ένα κοινωνικό περίγυρο που πρώτη αρχή έχει την ανοχή στο διαφορετικό.
Η εταιρεία Apple ξέρει πολύ καλά ότι η επιτυχία της (μόνο η ρευστότητα της εταιρείας είναι το μισό ελληνικό ΑΕΠ) οφείλεται σε ένα σύστημα που όχι μόνο είναι ανεκτικό στο διαφορετικό, αλλά ταυτοχρόνως το ενσωματώνει. Ξέρει από την 30χρονη ιστορία της ότι τα λαμπρά μυαλά είναι ο πλούτος της. Ξέρει επίσης ότι ο αποκλεισμός κοινωνικών ομάδων, δεν είναι απλώς ανήθικο, βλάπτει σοβαρά και την οικονομία. Γι’ αυτό και το προσωπικό της, με πρώτο τον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Τιμ Κουκ, συμμετείχε εν σώματι στην πορεία Gay Pride του Σαν Φρανσίσκο και μάλιστα το διαλαλεί με σχετικό βίντεο. Ο κ. Κουκ με άρθρο του στην εφημερίδα Wall Street Journal (3.11.2013) καλεί τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα να καταργήσει όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις που προάγουν τις διακρίσεις.
Και στην Αρχαία Ελλάδα, που έγινε η μεγαλύτερη ίσως έκρηξη δημιουργικότητας στην παγκόσμια ιστορία, η ομοφυλοφιλία δεν ήταν ταμπού. Το πιστοποιούν και οι βραχογραφίες του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ. που ανακάλυψε στην Αστυπάλαια ο καθηγητής κ. Ανδρέας Βλαχόπουλος, και διαιώνισαν ομόφυλους έρωτες «Νικασίτιμος οίφε Τιμίονα».
Στη σύγχρονη Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπαταλάμε μυαλά ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι δημιουργικοί ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Οπως έγραφε στο προαναφερθέν άρθρο ο κ. Κουκ οι πολιτικές κατά των διακρίσεων δεν είναι απλώς «θέμα της θεμελιώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού των δικαιωμάτων των ατόμων», αλλά επίσης «μεγάλο πλεονέκτημα για τη δημιουργικότητα που χρειάζονται οι επιχειρήσεις μας… Στην Apple ανακαλύψαμε, ότι όταν οι άνθρωποι νιώθουν να αναγνωρίζονται γι’ αυτό που είναι έχουν την άνεση και την αυτοπεποίθηση να κάνουν το καλύτερο στην ζωή τους και στην εργασία τους». Κι αυτό το χρειαζόμαστε επειγόντως στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 10.7.2014