Η βαθιά, σχεδόν δομική, ασέβεια που επικρατεί στην ελληνική διοίκηση για την ιστορική μνήμη και τα τεκμήριά της.
Ενώ αναζητούσαμε “ΤΟ πρόβλημα της χώρας” για να το λύσουμε, φούντωσαν τα μικρά προβλήματα και όλα μαζί αθροίστηκαν στο μεγάλο πρόβλημα.
Οι Ελληνες εμπειρικώς γνωρίζουν ότι οι νόμοι και το Σύνταγμα μπορεί να είναι κρυστάλλινα, αλλά όχι αδαμάντινα.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε επώνυμα με δύο ή τρεις λέξεις. Ολα είναι μονολεκτικά. Δεν υπάρχουν ξεχωριστά ούτε «ντε», ούτε «ντα», ούτε «ντου».
Η προεδρολογία παρακράτησε, σε σημείο που θα γίνει νούμερο της επιθεώρησης.
Ο τριήμερος εθνικός εορτασμός, όμως, δεν έχει να κάνει με το «τελείωμα του μετρό». Ετσι κι αλλιώς, αυτό δεν τελείωσε.
Κάθε αντιπολίτευση θέλει να δείξει ότι «αντιστέκεται με νύχια και με δόντια στην ανάλγητη ή καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης».
Δεν έγινε μια έρευνα αγοράς των υποψηφίων, έτσι ώστε να δούμε τους λόγους για τους οποίους οι νέοι αποστρέφονται τα τελευταία χρόνια τις προ δεκαετίας επίζηλες θέσεις στις στρατιωτικές σχολές.
Με τις απανωτές «τακτοποιήσεις» εκείνοι που νομίμως ή έστω δικαίως κατέχουν δημόσια γη μειώνονται δραστικώς, ενώ αντιθέτως πληθαίνουν (αναλογικώς) οι «ατσίδες» που βλέπουν ευκαιρίες.
Ενα από όσα δεν μετράμε επακριβώς είναι τα αίτια των πυρκαγιών. Γι’ αυτό ανθούν και οι ιστορίες περί εμπρησμών, άλλοτε από οικοπεδοφάγους, παλιότερα από Τούρκους και εσχάτως από εταιρείες τοποθέτησης ανεμογεννητριών.
Η υποχρέωση καθαρισμού οικοπέδων ισχύει από το 1987. Η κυβέρνηση με την υποχρεωτική δήλωση απλώς πρόσθεσε επιπλέον γραφειοκρατία.
Ας είμαστε επιφυλακτικοί στις ειδήσεις για απανωτές συλλήψεις εμπρηστών. Από το 2000 και μετά μόνο 2,4% από αυτές κατέληξαν σε καταδίκες.
Ο υπερβάλλων ζήλος κάποιων του κυβερνητικού προπαγανδιστικού μηχανισμού για τη διακίνηση άχρηστων για την κυβέρνηση fake news…
Το πιο εντυπωσιακό και σε αυτήν την καταστροφή είναι η επικοινωνιακή της διαχείριση από την κυβέρνηση.
Το σχέδιο επέτυχε, η Ανατολική Αττική απεβίωσε, κάτι που –εκτός από μαυρίλα, στο τοπίο και στη διάθεσή μας– δημιουργεί κάποια ερωτήματα.
Ο Μέρικ Γκάρλαντ έγινε ο τρίτος υπουργός Δικαιοσύνης στην αμερικανική ιστορία, στον οποίο απαγγέλθηκε κατηγορητήριο για “περιφρόνηση της Βουλής” επειδή αρνήθηκε να παραδώσει ηχητικά αρχεία σχετιζόμενα με τον χειρισμό των απόρρητων εγγράφων που είχε στην κατοχή του ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Η σχέση των νεοελλήνων με την Ιστορία χαρακτηρίζεται από την αποστροφή και την απόκρυψη, με αποτέλεσμα την ημιμάθεια.
Οσο για την εκλογή με τη λίστα στις ευρωεκλογές, που προκρίνουν πολλοί, ας σκεφτούν κάτι. Ολα τα υπουργικά συμβούλια που έχουμε δει, με τη λίστα των αρχηγών των κομμάτων έχουν βγει.
Τι ακούσαμε στα πάνελ το βράδυ των εκλογών…
Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένας θεσμός που να βάζει έστω φρένο στον εκλεκτό του λαού, στον πρωθυπουργό που διατηρεί λαϊκό έρεισμα.