Ούτε επίθεση ούτε παρέμβαση ήταν η ρίψη φέιγ βολάν έξω από το σπίτι του κ. Κώστα Τασούλα. Ηταν μια βλακώδης ενέργεια με εσάνς φασισμού. Στο σαβουάρ-βιβρ της Δημοκρατίας, τα σπίτια και οι οικογένειες των πολιτικών μένουν εκτός διαμάχης.
Οποιος θέλει να τα ψάλει στον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας μπορεί να φωνάξει έξω από τη Βουλή, να γράψει ένα άρθρο ή να τα πει στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν είναι ανάγκη να ρυπαίνει τους δρόμους, ούτε να βρωμίζει τις πολυκατοικίες, όπως έγινε στα σπίτια των δημοσιογράφων κ. Αρη Πορτοσάλτε και Γρηγόρη Ψαριανού. Δόξα τη τεχνολογία και τω λαώ, υπάρχουν πολλά ελεύθερα φόρουμ για να αποκαλέσει κάποιος τον κ. Τασούλα «διακοσμητικό αξεσουάρ, ένα φυτό εσωτερικού χώρου, ένας πολιτικός φίκος».
Την ανοησία εκείνων που ζητούν λίγη δημοσιότητα αποφάσισαν να συναγωνιστούν και τα πολιτικά κόμματα, εκστομίζοντας άλλου τύπου ανοησίες. Πιθανώς να δικαιολογείται λόγω νεότητας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να χαρακτηρίζει την ενέργεια «επίθεση» (πού; στο οδόστρωμα;) και τον Ρουβίκωνα «εκπροσώπους της χειρότερης εκδοχής του φασισμού». Ισως πάλι να μην ξέρει Ιστορία και το γεγονός ότι ο φασισμός μόνον αιματηρές εκδοχές έχει. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ ορθώς λέει ότι «η δημοκρατία δεν εκβιάζεται», αλλά πού είδαν τη «βία (που) δεν έχει καμία θέση στην κοινωνία μας»; Τραυματίστηκαν τα φέιγ βολάν πέφτοντας στον δρόμο; Ξέχασαν πώς είναι η βία δέκα χρόνια μετά από τότε που αλλόφρονες κυνηγούσαν τους βουλευτές του και καμιά φορά τούς έδερναν;
Εχουμε αναφέρει πολλάκις το τραγούδι του Κώστα Χατζή «Πρέπει να μάθεις και να σέβεσαι τις λέξεις (…) αν τις προδώσεις ξαφνικά / οι λέξεις γίνονται καρφιά / οι λέξεις γίνονται καρφιά και σε τρυπάνε». Αλλά η κατακρεούργηση του νοήματος δεν ήταν το μόνο κακό. Τα αριστερά γκρουπούσκουλα τύπου «Ρουβίκωνα» είχαν δύο στόχους και τους πέτυχαν. Ο πρώτος ήταν να πετύχουν τη μέγιστη διασημότητα με το μικρότερο κόστος. Το κατάφεραν· με αυτούς ασχολούμαστε κι εμείς. Πιστεύει κανείς πως είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ενέργεια δεν πραγματοποιήθηκε την περίοδο που ο κ. Τασούλας έγινε (όπως λένε οι ίδιοι) «νεκροθάφτης των Τεμπών», αλλά την ημέρα της εκλογής του;
Ο δεύτερος είναι μια ανοησία που κυκλοφορεί σε όλες αυτές τις οργανώσεις και λέγεται «διεύρυνση των αντιθέσεων» στα αστικά κόμματα, στην αστική συναίνεση κ.λπ. Και αυτό το κατάφεραν διότι, όπως είπε και ο κ. Παύλος Μαρινάκης, «έχει τεράστια αξία να αναλογιστούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης πού οδηγεί η τακτική της τοξικότητας και των συκοφαντιών, ειδικά όταν μιλάμε για μια εθνική τραγωδία». Δηλαδή; Σιωπή, διότι θα έρθει ο «Ρουβίκωνας»;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14.2.2025