Σε μια παγκόσμια κρίση όλες οι χώρες πλήττονται, αλλά όπως έγινε το 2008, έτσι και τώρα η Ελλάδα είναι και πάλι η πλέον ευάλωτη.
Καλοί είναι οι προβληματισμοί του Πρώτου Κόσμου, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς ακόμη παλεύουμε με τα προβλήματα του Τρίτου, με κύριο την υπερχρέωση κράτους, επιχειρήσεων, νοικοκυριών.
Κάποιες περιοχές της Αθήνας υπερτουριστικοποιούνται. Αλλάζουν μορφή με θετικές και αρνητικές συνέπειες.
Κάθε αντιπολίτευση να υπονοεί ότι σε κάποιες παραγράφους και αστερίσκους του νομοθετικού μας δαιδάλου υπάρχει το θρυλικό «λεφτόδενδρο».
Τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας μας πρέπει να παραμείνουν στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου γιατί δεν ξεμπερδέψαμε με τα μνημόνια, αλλά δεν ξεμπερδέψαμε καν με τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτά.
Η ελληνική οικονομική ιστορία είχε δημοσιονομικές «μικροκαταστροφές» τις οποίες ακολουθούσαν δημοσιονομικοί «μικροθρίαμβοι». Μέχρι την περίοδο 2007-2009…
Κυκλοφορούν πολλοί «πεφτοσυννεφάκηδες», που δηλώνουν έκπληκτοι απ’ όσα ακούγονται στο βίντεο με τον δήμαρχο Σπάρτης. Λες και δεν είχε γίνει τότε ανέκδοτο η προεκλογική αποζημίωση (3.000 ευρώ) με μια απλή δήλωση.
Οι διακυμάνσεις στην ανάπτυξη (-9% το 2020, +7% εκτιμάται το 2021) δείχνουν το εύθραυστο μιας οικονομίας που εξακολουθεί να στηρίζεται στην κατανάλωση.
Η «long antimemorandum syndrome» άφησε συμπτώματα κόπωσης, γνωστικής δυσλειτουργίας για χρόνια μετά τη μόλυνση.
Μια απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος που κάνει πράξη το «ούτε στα Άγραφα, ούτε πουθενά…»
Αν κάποιος θέλει να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη βγάζει από τη λίστα τα ακριβά φάρμακα, που έχουν γενόσημα, και όχι τα φθηνά.
Πως η Ελλάδα συνέχισε να είναι η χώρα των «αδιόριστων εκπαιδευτικών» και των ανέργων που περιμένουν τους τρεις μήνες του καλοκαιριού για να βγάλουν μερικά μεροκάματα στον τουρισμό.
Πόσο χρόνο χρειάζεται αυτό το επιτελικό κράτος για να συγχωνεύσει δύο (…συνεργαζόμενους) Οργανισμούς;
Η φετινή ανάπαυλα της ΔΕΘ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον υπαρξιακό αναστοχασμό της.
Στις επόμενες γενιές θα κληροδοτήσουμε περί τα 400 δισ. ευρώ χρέος και τοπία. Πολλά τοπία…
Στην εποχή της τηλεργασίας ο διαχωρισμός πρώτης και δεύτερης κατοικίας είναι χωρίς νόημα· ήδη πολλοί μοιράζουν το έτος τους ανάμεσα σε δύο, ασχέτως αν φορολογικώς εμφανίζεται ως κύρια η μία.
Ο συντελεστής επιβάρυνσης από φόρους και εισφορές για εισοδήματα 60.000-100.000 ευρώ από εργασία φτάνει το 67%!
Ετσι γίνεται τώρα και με την πρόταση της Επιτροπής Πισσαρίδη για την ελληνική οικονομία: ακόμη δεν την είδαν, «νεοφιλελεύθερη» την είπαν.
Σήμερα η οικονομία μας πρέπει να μπει στην ΜΕΘ της ενισχυμένης ζήτησης, λόγω του κορωνοϊού, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τα υποκείμενα νοσήματά της.
Με ένα τόσο αγκυλωμένο και γραφειοκρατικό κράτος η οικονομία δεν μπορεί να προσαρμοστεί όπως πρέπει στις ταχύτατες μεταβολές του διεθνούς περιβάλλοντος.