Η φετινή ανάπαυλα της ΔΕΘ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον υπαρξιακό αναστοχασμό της.
Oλως παραδόξως στην εποχή του κορωνοϊού η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης εμφάνισε τον πραγματικό της ρόλο. Ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια παρουσιαζόταν ως μέγα οικονομικό γεγονός, επί της ουσίας ήταν πολιτικό. Εκεί πάει ο πρωθυπουργός και για να εξαγγείλει οικονομικά μέτρα και οι αρχηγοί των κομμάτων για να τον αντιπολιτευτούν. Προς Θεσσαλονίκη τραβούν και οι δυναμικές ομάδες διαμαρτυρομένων για να έχουν τα κανάλια θέμα «πεδίο μάχης έγινε ο χώρος έξω από τη ΔΕΘ…».
Ο όρος Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης εμπεριέχει τρία ψέματα: 1) Δεν είναι διεθνής αφού καμιά μεγάλη εταιρεία του εξωτερικού δεν θα σπαταλήσει χρήματα απλώς για να γίνει ντεκόρ στις ομιλίες των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών. 2) Δεν είναι έκθεση, αφού ούτε οι ελληνικές εταιρείες την προτιμούν. Σοφά σκεπτόμενοι οι επιχειρηματίες, πάνε σε κλαδικές εκθέσεις. Οι εμποροπανηγύρεις ανήκουν στον προπερασμένο αιώνα και σήμερα, στην εποχή της απόλυτης εξειδίκευσης, οι γενικές εκθέσεις δεν έχουν λόγο οικονομικής ύπαρξης. Δεν μπορείς να έχεις λαδέμπορους δίπλα σε επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, ούτε startups μαζί με παραγωγούς κορινθιακής σταφίδας. 3) Δεν είναι καν Θεσσαλονίκης, κι αυτό όχι διότι η διοργανώτρια (κρατική) Helexpo αναπτύσσει πολλές δραστηριότητες στην Αθήνα, αλλά διότι τα τελευταία χρόνια η πλειονότητα των περιπτέρων είναι κρατικών φορέων και οργανισμών· υπουργεία, ΕΛ.ΑΣ., Πυροσβεστική κ.λπ., η έδρα των οποίων είναι στην Αθήνα. Η ΔΕΘ, πέρα από φόντο στις ομιλίες των πολιτικών, είναι μια ευκαιρία να ξεσκάσουν στην «ερωτική πόλη» στελέχη και παρατρεχάμενοι του κρατικού μηχανισμού. Με λεφτά των φορολογουμένων, βεβαίως, βεβαίως…
Μπορεί όμως η ΔΕΘ να μην έχει οικονομικό λόγο ύπαρξης, ο εκθεσιακός της χώρος όμως είναι πολύτιμος διότι είναι ο μεγαλύτερος της χώρας, ίσως και των Βαλκανίων. Από την άλλη, η οικονομία της Θεσσαλονίκης έχει αποκτήσει υψηλή εξειδίκευση στη φιλοξενία μεγάλου αριθμού επισκεπτών (δεν έχουμε δα και μικρό κράτος), η πόλη είναι υπέροχη και ζωντανή, και αυτό που συμβαίνει κάθε Σεπτέμβριο μπορεί να απλωθεί όλο τον χρόνο με πολλές, κλαδικές και πραγματικά διεθνείς εκθέσεις, ξεκινώντας από τις διαβαλκανικές. Η ελληνική οικονομία είναι μικρή σε μέγεθος, αλλά τα Βαλκάνια συνολικώς υπολογίσιμα. Η ύπαρξη της Εγνατίας και των κάθετων αξόνων της κάνει ευκολότερη την προσπάθεια, αλλά απαιτείται πολλή δουλειά, η συμβολή του κράτους στις υποδομές και, πρωτίστως, η συνεργασία της Helexpo με την επιχειρηματική κοινότητα της πόλης.
Η φετινή ανάπαυλα της ΔΕΘ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον υπαρξιακό αναστοχασμό της. Πρόσφερε πολλά από το 1926, όταν ιδρύθηκε, αλλά «για να παραμείνουν όλα τα ίδια, πρέπει όλα να αλλάξουν». Το ίδιο ισχύει για τη ΔΕΘ, που πρέπει να μετουσιωθεί σε Διεθνείς Εκθέσεις Θεσσαλονίκης…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.9.2020