Κάθε αντιπολίτευση να υπονοεί ότι σε κάποιες παραγράφους και αστερίσκους του νομοθετικού μας δαιδάλου υπάρχει το θρυλικό «λεφτόδενδρο».
Κάποιος είχε πει ότι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο είναι η αντιπροεδρία των ΗΠΑ. «Απαιτεί μόνο ένα πράγμα: να ξυπνάς το πρωί και να ρωτάς: “Πώς είναι σήμερα ο πρόεδρος;”». Η δεύτερη ευκολότερη δουλειά είναι η αντιπολίτευση. Ξυπνάς κάθε πρωί και χαράσσεις γραμμή, αντανακλαστικώς με την κυβέρνηση. Ενα «όχι» για τα «ναι» της τελευταίας κι ένα «ναι» για τα «όχι» της.
Στη δουλειά της αντιπολίτευσης βοηθάει και το σύμπαν, που θα ‘λεγε και ο άγιος της κοινοτοπίας Πάουλο Κοέλιο! Το καλύτερο είναι εχθρός του καλού. Το περισσότερο είναι εχθρός του «πολύ». Το δικαιότερο είναι εχθρός του δίκαιου. Με την άρρητη παραδοχή περί άπλετων πόρων κάθε κυβερνητικό μέτρο είναι μηδενικό, αφού διαιρείται με το άπειρο των προσδοκιών μας. Αυτό γίνεται ευκολότερο σε χώρες σαν την Ελλάδα, όπου τίποτε δεν μετρείται· ούτε η εισοδηματική κατανομή, ούτε οι ανάγκες, ούτε τα διαθέσιμα κονδύλια, αλλά ούτε η αποτελεσματικότητα όποιου κυβερνητικού μέτρου. Ετσι ο δημόσιος διάλογος γίνεται απλοϊκός. Εκατό η κυβερνητική αλεπού; Εκατόν δέκα τα αντιπολιτευόμενα αλεπουδάκια.
Η πρακτική αυτή είναι υποβοηθούμενη από τον λεγόμενο προϋπολογισμό. Λέμε «λεγόμενο», διότι επί της ουσίας δεν προϋπολογίζει το παραμικρό. Ισχύει μόνο την ημέρα που ψηφίζεται. Τις υπόλοιπες 364, υπάρχει για να παραβιάζεται· «κατ’ απόκλιση», λέγεται στην κοινοβουλευτική γλώσσα. Ακόμη και όταν οι αποκλίσεις είναι δικαιολογημένες, π.χ. λόγω μιας πανδημίας ή ενός πολέμου, ουδείς εξηγεί επαρκώς από πού προέρχονται τα επιπλέον λεφτά. Η διάλεκτος της πολιτικής σχηματίστηκε για να αποκρύπτει τις ρουσφετολογικές αποκλίσεις σε καλούς καιρούς, π.χ. «αποθεματικό τάδε του νόμου δείνα, παράγραφος 35, σημείωση 4η, αστερίσκος 30ός». Επομένως βοηθάει κάθε αντιπολίτευση να υπονοεί ότι σε κάποιες παραγράφους και αστερίσκους του νομοθετικού μας δαιδάλου υπάρχει το θρυλικό «λεφτόδενδρο».
Οι πολίτες βεβαίως θα καταλάβουν μόλις πάρουν τον τελικό λογαριασμό υπό μορφή διαγγέλματος στο Καστελλόριζο. Αυτό όμως δεν κάνει το έργο της αντιπολίτευσης πιο δύσκολο. Εκεί που εγκαλούσαν την εκάστοτε κυβέρνηση γιατί δεν δίνει περισσότερα, μετά ελεεινολογούν όλες τις κυβερνήσεις «που χρεοκόπησαν τη χώρα».
Ανάμεσα στα εκατομμύρια των πιθανών πολιτικών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, σίγουρα κάποιες θα είναι καλύτερες από τις κυβερνητικές προτάσεις. Οχι οι γενικές, «καλύτερα πλούσια επιδοτούμενος, παρά ενεργειακά φτωχός», αλλά οι ειδικές. Παίρνουμε τόσα λεφτά από εκεί και τα κάνουμε αυτά τα επιδόματα γι’ αυτούς. Αυτές οι συγκεκριμένες προτάσεις θα βοηθούσαν στην αξιοπιστία και της αντιπολίτευσης αλλά και της πολιτικής εν συνόλω.