Η Δημοκρατία δεν είναι σύστημα χωρίς αρχές. Δεν θεμελιώνεται αποκλειστικά στο αίτημα διαρκούς κι επί παντός διαλόγου. Ο διάλογος δεν είναι αρχή της Δημοκρατίας, είναι μέθοδος της.
Το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι ο ρατσισμός (όπως αφρόνως χρησιμοποιείται ο όρος) αλλά η αμηχανία μπροστά στις νέες και εν πολλοίς δυτικόφερτες προκλήσεις.
Ας μην σηκώσει ο Οδυσσέας την σημαία, άσχετα αν είναι ομόγλωσσος, ομόθρησκος και μετέχει της ελληνικής παιδείας. Πρέπει, όμως, να του επιτρέψουμε να παρελάσει γενικώς;
Η πολιτική του «δωρεάν» δημιούργησε και ρατσισμό στη Θέρμη. Τα ίδιο πρόβλημα έχει όλη η Ελλάδα: Η αναντιστοιχία εκείνων που πληρώνουν κι εκείνων που καρπώνονται τις υπηρεσίες.
Από μια Θεσσαλονίκη της ανοχής, της πολυπολιτισμικότητας, του ρωμαλέου και φιλελευθέρου Τύπου, των γραμμάτων και τεχνών φτάσαμε σε μια πόλη στην οποία καίγονται βιβλία, ζητούνται απαγορεύσεις λεξικών, γίνονται επιθέσεις κατά ιστορικών κι εκθετών βιβλίων.
Μπορεί μεν η Ελλάδα να μην είναι ο παράδεισος να ζει και να εργάζεται κάποιος που γίνεται μετανάστης αλλά είναι ένας τόπος πολύ υποφερτός, ανεκτικός (παρά τα λίγα κρούσματα ανεγκέφαλων ρατσιστών), ένας τόπος που τελικά αγκάλιασε τους ξένους. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να υπερηφανευόμαστε.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Eίμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε με τους μετανάστες. Eίναι όμως κατ’ ανάγκην αυτό κακό;
Kάποιοι Iσραηλινοί χρησιμοποιούν τον αντισημιτισμό για να ενοχοποιήσουν την διαμαρτυρία. Πολλοί θέλουν να χρησιμοποιήσουν την διαμαρτυρία για να παράγουν αντισημιτισμό. Πρέπει να αντισταθούμε και στους μεν και στους δε. H αντίστασή μας είναι πολιτική και πρέπει να παραμείνει τέτοια…
Mάταια κάποιοι νουνεχείς υποστήριζαν τότε πως οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές γιατί δεν είχαν ποτέ μαύρους να καταπιέσουν…
