«Δεν μας τα λέτε καλά εσείς οι δημοσιογράφοι. Δεν μας τα λέτε καθόλου καλά…»
«’Ακουγα το πρωί στο ραδιόφωνο διάφορους να ισχυρίζονται πως την δολοφονία του Ζόραν Τζίντζιτς την έκαναν μαφίοζοι», έλεγε στο τηλέφωνο τακτικός αναγνώστης της στήλης. «Να τους πιστέψω! Αλλά, αναρωτιέμαι: Είναι το έγκλημά μαφιόζων πολιτικό; Από την επιχειρηματολογία τους κατάλαβα ότι δεν θεωρούν τη δολοφονία Τζίντζιτς πολιτικό έγκλημα. Και αναρωτιέμαι (μιας και οι ίδιοι επιχειρηματολογούσαν περί της πολιτικής υφής των εγκλημάτων της “17 Νοέμβρη”): γίνεται να μην είναι πολιτικό το έγκλημα της δολοφονίας ενός πρωθυπουργού και να είναι πολιτικό έγκλημα η δολοφονία του Χρήστου Μάτη κατά την διάρκειας ληστείας τράπεζας;»
Είχε πάρει φόρα και δεν έλεγε να σταματήσει: «Με συγχωρείτε, αλλά ίσως εσείς μπορείτε να με διαφωτίσετε και σε κάποια άλλα θέματα που δεν μας εξηγείτε εσείς οι δημοσιογράφοι. Μας λέτε ότι λόγω του εμπάργκο που επέβαλε ο ΟΗΕ στο Ιράκ πεθαίνουν χιλιάδες παιδιά επειδή δεν υπάρχουν τα λεφτά για να αγορασθούν φάρμακα και τρόφιμα. Με ενοχλεί βαθύτατα ο θάνατος τόσων παιδιών, αλλά πάλι αναρωτιέμαι: Λεφτά για να κατασκευάζει πυραύλους, σαν τους “Σαμούντ-2”, που τα βρίσκει ο Σαντάμ Χουσεϊν;
»Κάποιοι μπορεί να πουν ότι οι συγκεκριμένοι πύραυλοι είχαν κατασκευαστεί πριν το 1991, όταν επεβλήθη το εμπάργκο. Να το πιστέψω. Αλλά πάλι, δεν είχε καταστρέψει όλα τα απαγορευμένα όπλα ο Σαντάμ όπως είχε διατάξει ο ΟΗΕ; Αν δεν τα ‘χε καταστρέψει μήπως έχουν δίκιο οι Αμερικανοί που πιέζουν για την καταστροφή τους; Τι ισχύει λοιπόν; Ο Σαντάμ κορόιδευε τον ΟΗΕ επί 12 χρόνια, ή κλέβει τα λεφτά από τα φάρμακα των παιδιών για να φτιάχνει πυραύλους μεγάλου βελληνεκούς;»
Δεν ήξερα τι να πω. Εκείνη την ώρα άκουγα το δελτίο ειδήσεων στη ΝΕΤ. Μιλούσε για μια δυστυχισμένη 34χρονη που εγκατέλειψε το παιδί της στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το έγκυρο κανάλι» ανέφερε το πλήρες ονοματεπώνυμο της μάνας. Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έγραφε επίσης το πλήρες ονοματεπώνυμο) «όπως υποστήριξε η ίδια, εγκατέλειψε το βρέφος επειδή ήταν ανύπαντρη και είχε ένα άλλο παιδί. Είπε δε στους αστυνομικούς ότι ήταν άνεργη και δεν μπορούσε να τα ζήσει.»
«Δεν μας τα λέτε καλά εσείς οι δημοσιογράφοι. Δεν μας τα λέτε καθόλου καλά», άκουσα στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
Και δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 14.3.2003
