Το άδειο μαιευτήριο και η αιμόφυρτη κάλυψη ενός πολέμου! Τελικά, υπάρχουν και «κορμοράνοι» ελληνικής κοπής…
Στις 2 Απριλίου μια φριχτή αλλά και ανεπιβεβαίωτη είδηση κυκλοφόρησε στα δημοσιογραφικά γραφεία όλου του κόσμου. Εστάλη και από δύο πρακτορεία. Με επιφυλάξεις. Η είδηση είχε ως εξής: Κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών που έγιναν στη Βαγδάτη επλήγη κι ένα μαιευτήριο της Ερυθράς Ημισελήνου. Το νέο, εκτός της φρίκης που εμπεριείχε ήταν φυσικό να προκαλέσει το συναίσθημα κάθε εχέφρονα πολίτη. Το κακό είναι ότι προκάλεσε το συναίσθημα και των ελλήνων δημοσιογράφων. Πάρτι έκαναν το βράδυ τα κανάλια. Με εκφράσεις σκληρές (και σε μια μόνο περίπτωση ακραίες όπως «ναζιστική επιδρομή», «φασίστες», «φονιάδες εγκύων γυναικών» κ.λ.π.) έδωσαν την είδηση με τα μελανότερα χρώματα. Η πιο ήπια περιγραφή ήταν: «Μακελειό σε μαιευτήριο…»
Την επόμενη μέρα το χορό έσυρε ο Τύπος. «Θηριωδίες και επίθεση στη Βαγδάτη. Βομβάρδισαν και μαιευτήριο!», ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος κάποιας. «Η αμερικανική προέλαση συνοδεύτηκε από μια νέα θηριωδία: τον πολύνεκρο βομβαρδισμό ενός μαιευτηρίου», έγραφε στην πρώτη σελίδα. Μέσα ήταν πιο μελανή η κάλυψη:
«Ισοπέδωσαν ένα μαιευτήριο! Τουλάχιστον επτά νεκροί σε νέα θηριωδία των «σταυροφόρων» του Μπους»
»Ούτε η Ερυθρά Ημισέληνος στάθηκε ικανή να σταματήσει τις θηριωδίες των «σταυροφόρων» του προέδρου Μπους στη Βαγδάτη. Χθες ήταν η σειρά των εγκύων να δοκιμάσουν την «εξυπνάδα» των αμερικανικών όπλων, που ισοπέδωσαν ένα μαιευτήριο στην ιρακινή πρωτεύουσα…»
Η απεσταλμένη κάποιας άλλης εφημερίδας είχε και γλαφυρές λεπτομέρειες στην περιγραφή της (χωρίς όμως να διευκρινίζει αν όσα περιγράφει τα είδε, τα άκουσε ή της τα είπε ο υπουργός προπαγάνδας του Ιράκ):
«Αμέσως μετά την έκρηξη, επικράτησε πανικός σε κάθε γωνιά του μαιευτηρίου. Tα παιδιά έκλαιγαν τρομαγμένα από τον εκκωφαντικό θόρυβο, ενώ αρκετές γυναίκες βγήκαν αιμόφυρτες από το κτίριο. Ευτυχώς ο πύραυλος έπεσε στο διπλανό κτίριο από αυτό στο οποίο νοσηλεύονταν οι έγκυες και έτσι δεν υπήρξαν θύματα.»
Με βάση τέτοιες πληροφορίες λοιπόν διαμορφώθηκε και η οργή των αναλυτών του ελληνικού Τύπου. Εκεί το συναίσθημα ξεχείλισε, έγινε ποτάμι και θέλησε να πνίξει τους «φονιάδες των λαών…» Έγκυρος αναλυτής, συντηρητικής μάλιστα εφημερίδας, έγραψε:
«Aπύθμενο μίσος εναντίον των αμερικανών φονιάδων και των άγγλων υποτακτικών τους για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττουν στο Iράκ απλώνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Όλος ο κόσμος εύχεται να γεμίσει κάποια μέρα και το έδαφος της Aμερικής από διαμελισμένα πτώματα σαν κι αυτά που σκορπούν οι δυνάμεις εισβολής του Mπους, του νέου Xίτλερ, στις πόλεις του Iράκ, μήπως και έτσι η αυτοκρατορία της απόλυτης κτηνωδίας του καπιταλισμού πνιγεί στο αίμα που η ίδια χύνει ποτάμι σε όλο τον πλανήτη — σήμερα στο μαρτυρικό Iράκ (…)
»Από τα μισόλογα των αμερικανών στρατηγών, συνάγεται ότι οι εισβολείς διαπράττουν τεράστιας έκτασης σφαγές αμάχων, καθώς εκτελούν αδιάκριτα πολίτες (με πρόσχημα ότι τους επιτίθενται κάποιοι μαχητές με πολιτικά), γαζώνουν τα αστικά και υπεραστικά λεωφορεία (επειδή κάποιοι πολίτες που αντιστέκονται μετακινούνται με λεωφορεία), ανατινάζουν ακόμη και νοσοκομεία (επειδή δήθεν σε αυτά οι Iρακινοί έχουν κρύψει όπλα).»
Αν αυτή είναι η αντιμετώπιση από τα μεσαία στρώματα της ελληνικής διανόησης (από κατά τεκμήριο εγγράμματους ανθρώπους, όπως πρέπει να είναι οι δημοσιογράφοι) μπορούμε να φανταστούμε πως αυτό το πράγμα ενσταλάζεται στους πολίτες (και κυρίως στους νέους) οι οποίοι κατά τεκμήριο δεν έχουν τη δυνατότητα, να φιλτράρουν το περιεχόμενο που τους σερβίρεται. Έτσι μια τυπική αντίδραση, από νέους ανθρώπους για τον βομβαρδισμό του μαιευτηρίου μπορούμε να διαβάσουμε στο athens.indymedia.org:
«Το είχαν κάνει και στο Βελιγράδι… Είναι το αγαπημένο τους χόμπι…
Γιατί μήπως δεν είχε μαιευτήρια η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι;
Σίγα μην τους νoιάξει… Αντίθετα άμα ο Μπιν Λαντεν αστοχούσε και αντί για πύργο έπιανε μαιευτήριο στο Μανχάταν ακόμα θα κλαίγανε τα μ…πανα
»ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕ ΘΑ ΝΟΙΩΣΟΥΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΗ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ»
Τελικά την επόμενη του βομβαρδισμού του μαιευτηρίου (την μέρα που οι ελληνικές εφημερίδες κυκλοφορούσαν με τους οργίλους τίτλους) ο Ερυθρός Σταυρός εξέδωσε ανακοίνωση:
«Οι μεγάλοι βομβαρδισμοί που έγιναν απέναντι από τα κεντρικά κτίρια της Ιρακινής Ερυθράς Ημισελήνου (IRSC) προκάλεσαν έμμεσες περιορισμένες ζημιές σε διάφορα κτίρια της Ερυθράς Ημισελήνου, συμπεριλαμβανομένου ενός μαιευτηρίου, το οποίο είχε εκκενωθεί πριν πολλές μέρες. Κανένας σοβαρός τραυματισμός δεν αναφέρθηκε μέσα στα κτίρια του IRCS…»
Η ανακοίνωση αυτή μεταδόθηκε μόνο από την εκπομπή «Αποτυπώματα» των κ.κ. Μαριάννας Πυργιώτη και του Παναγιώτη Κακολύρη και όχι από τα ΜΜΕ που κραύγαζαν την προηγούμενη μέρα…
Πως διαμορφώθηκε λοιπόν η ενημέρωσή μας και σ’ αυτόν τον πόλεμο; Πολλοί αυτάρεσκα κλείνουν τα μάτια λέγοντας ότι το ελληνικό κοινό ήταν το «πλέον αντικειμενικά ενημερωμένο». Αυτό αποτελεί θέμα προς συζήτηση και τούτη τη φορά πρέπει να γίνει. Γιατί αν αυτή η συζήτηση γινόταν μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, θα ήμασταν σίγουροι περί της «αντικειμενικότητας». Τα συνδικαλιστικά σωματεία των δημοσιογράφων καλά είναι να αφήσουν τις αντιιμπεριαλιστικές κορώνες και τα επιφωνήματα αυτοθαυμασμού και να προχωρήσουν στο «παρατηρητήριο των Μέσων» και διαρκή δεοντολογική επιμόρφωση των δημοσιογράφων.
Φέτος κινηθήκαμε γυμνοί στα δεοντολογικά αγκάθια δύο τεράστιων θεμάτων: της τρομοκρατίας κι ενός πολέμου. Μπορεί να τα πήγαμε κάπως καλύτερα από προηγούμενες φορές, αλλά δεν τα πήγαμε καλά! Καιρός να συζητηθεί σοβαρά γιατί έχουμε τόσους κορμοράνους στην ντουλάπα μας…
Εύστοχα και έξοχα ως συνήθως τα σκίτσα των ελλήνων σκιτσογράφων για τη «σφαγή στο μαιευτήριο». Μόνο που βασίστηκαν σε ψευδείς πληροφορίες. Όπως τόσες και τόσες αναλύσεις μας αυτόν τον καιρό…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 14.3.2003