Δεν ξεκινά με καλούς οιωνούς η πρωθυπουργία του κ. Σαμαρά κι ας ελπίσουμε ότι οι επόμενοι μήνες θα μας διαψεύσουν.
Το ενθαρρυντικό με την κυβέρνηση, που ανακοινώθηκε σήμερα, είναι ότι δεν γνωρίζουμε κάποια από τα μέλη της και συνεπώς υπάρχει η ελπίδα να εκπλαγούμε ευχάριστα. Το κακό είναι ότι είναι πολλοί οι άλλοι· υπουργοί που γνωρίζουμε από προηγούμενες κυβερνητικές θητείες, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες ευχάριστης έκπληξης, συνολικά από την κυβέρνηση, να μειώνονται δραματικά.
Γενικώς, πάντως, το καλύτερο που μπορεί να πει κανείς, είναι ότι η νέα κυβέρνηση δεν βγάζει νόημα. Τα έχει όλα: και τις ισορροπίες που κρατά ο κ. Σαμαράς στην Νέα Δημοκρατία και τις παρέες που έχει ο κ. Βενιζέλος εκτός ΠΑΣΟΚ. Έχει κάποιους εκσυγχρονιστές και των τριών κομμάτων, που αποδεδειγμένα θα παράγουν έργο, αλλά έχει περισσότερους που, από εμπειρία, ξέρουμε ότι θα αφιερωθούν στην μικροπολιτική.
Το χειρότερο συμπέρασμα που προκύπτει από την σύνθεση αυτού του σχήματος είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν θέλει να μάθει. Επιμένει να κοιτά το δένδρο των μικροκομματικών σχεδιασμών, αντί να βλέπει το δάσος της εθνικής στρατηγικής που έχει ανάγκη ο τόπος. Δηλαδή, και για να ‘χουμε το καλό ρώτημα: στην Ελλάδα της κρίσης το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης έλειπε για να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη; Συγχωνεύθηκαν δύο γιγάντια υπουργεία (Ανάπτυξης και Υποδομών) για να ανοίξει χώρος για έναν ακόμη υπουργό, η μοναδική αρμοδιότητα του οποίου είναι να κάνει δεξιώσεις στο «Παλατάκι» του Θερμαϊκού;
Δεν ξεκινά με καλούς οιωνούς η πρωθυπουργία του κ. Σαμαρά κι ας ελπίσουμε ότι οι επόμενοι μήνες θα μας διαψεύσουν. Μπορούμε τουλάχιστον να προσδοκούμε ότι θα επαληθευτεί η πρόνοια του προγράμματος της ΝΔ ότι «οι βουλευτές θα μπορούν να αναλαμβάνουν υπουργικά αξιώματα με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα παραιτούνται προηγουμένως του βουλευτικού αξιώματος»;
Δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Καθημερινή» στις 21.6.2012