Υπάρχει πρόβλημα διαφθοράς στον υπό τη Νέα Δημοκρατία κρατικό μηχανισμό κι αυτό γιατί και το κράτος, αλλά και η κοινωνία έχει συνέχεια.
Ο μόνος τρόπος για να λυθεί ένα πρόβλημα είναι καταρχήν να περιγραφεί σωστά. Οταν λέμε σωστά, εννοούμε με αναφορές στην πραγματικότητα και όχι στις επιθυμίες μας. Το τελευταίο αποτελεί πλέον προνόμιο της Αριστεράς κι εξασφαλίζει ότι διαρκώς θα λύνουμε λάθος προβλήματα. Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι σήμερα η κατάσταση στο δημόσιο βίο της χώρας, μπας και βρούμε κάποια άκρη στο κουβάρι της σκανδαλολογίας, των δημοσιογραφικών υπερβολών και του εκνευρισμού που είναι ορατός σε όλα τα στελέχη της Ν.Δ.
Καταρχήν το ερώτημα: Υπάρχει πρόβλημα διαφθοράς στον υπό τη Νέα Δημοκρατία κρατικό μηχανισμό; Φυσικά υπάρχει. Το αντίθετο ήταν περίεργο. Καταρχήν το κράτος έχει συνέχεια. Και στα καλά του και δυστυχώς και στα κακά του. Ενα μεγάλο κομμάτι της διαφθοράς έχει κληρονομηθεί. Ενα άλλο κομμάτι το δημιουργούν γαλάζια στελέχη, που εζήλωσαν τη δόξα ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί και οι κοινωνίες έχουν συνέχεια. Και στα καλά τους και στα κακά τους. Η διαφθορά εμποτίζει πλέον βαθιά την ελληνική κοινωνία και δεν καταλαβαίνει από διαχωριστικές γραμμές. Οποιοι πιστεύουν ότι στις 7 Μαρτίου του 2004 λύθηκε το πρόβλημα, συμβάλλουν στη διαιώνισή του.
Με υπαρκτό και υπερκομματικό το πρόβλημα της διαφθοράς έχουμε δύο δρόμους. Μπορούμε να αρχίσουμε την απαρίθμηση των αποκαλυφθέντων κρουσμάτων διαφθοράς σε στήλες. Τόσα επί ΠΑΣΟΚ, τόσα επί Ν.Δ. Καλόν είναι να μαθαίνουμε τι γίνεται και τι έγινε, βολεύει βραχυχρόνια την κυβερνώσα παράταξη (αντικειμενικά, έχει μικρότερο χρόνο στη διακυβέρνηση), αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Ούτε της χώρας, αλλά ούτε της κυβέρνησης. Οι πολίτες δεν θα ψηφίσουν με ισοζύγιο σκανδάλων ανά χείρας. Θα ψηφίσουν ενθυμούμενοι το φακελάκι που έδωσαν στο γιατρό, το «γρηγορόσημο» στην πολεοδομία, την αίσθηση εκτεταμένης διαφθοράς που θα έχουν.
Ο δεύτερος δρόμος είναι τα μέτρα. Αυτά μπορεί να είναι κατασταλτικά. Χρήσιμα είναι, αλλά δεν επαρκούν. Εννιά υποψήφιους βουλευτές απέπεμψε ο κ. Γ. Παπανδρέου λόγω της υπόθεσης Πάχτα, αλλά δεν απέφυγε τη συντριβή. Η αίσθηση ότι οι παρανομούντες (με πράξεις ή παραλείψεις) τιμωρούνται δημιουργεί θετικό κλίμα. Δεν φτάνει όμως, διότι δεν εξαλείφονται οι εστίες διαφθοράς κι αυτό οι πολίτες το αντιλαμβάνονται.
Ο καλύτερος δρόμος είναι οι πολιτικές πρωτοβουλίες για τον περιορισμό του φαινομένου. Μιλάμε για «περιορισμό», διότι η διαφθορά δεν εξαλείφεται αυτομάτως με νομοθετικά μέτρα. Χρειάζεται διαρκής και μακροχρόνιος αγώνας. Παρά το γεγονός, όμως, ότι η διαφθορά δεν εξαλείφεται, όταν οι πολιτικές πρωτοβουλίες είναι σοβαρές και ειλικρινείς οι πολίτες εκτιμούν την προσπάθεια. Το ΠΑΣΟΚ καρπώθηκε μακροχρόνια τη θεσμοθέτηση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ), παρά τις πολλές γκρίνιες που υπήρχαν εντός και πέριξ του κόμματος.
Το κλίμα αυτή τη στιγμή δεν είναι καλό για τη Νέα Δημοκρατία. Πρέπει, όμως, όλοι να θυμούνται ότι, ειδικά στην Ελλάδα της αβαθούς ανάλυσης, το κλίμα φτιάχνει και χαλάει συνεχώς. Το πολιτικό κλίμα, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι ο βασικός πονοκέφαλος των στελεχών της Ν.Δ. Τα προβλήματα πρέπει να τους απασχολούν και ειδικά η βαθιά ριζωμένη σε όλους τους χώρους διαφθορά. Αντί να τσακώνονται, λοιπόν, με τους ομιλούσες κεφαλές των παραθύρων, ας εμβαθύνουν στο πρόβλημα, επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να το λύσουν…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19.10.2005
