Το εκπληκτικό με τα ελληνικά δελτία ειδήσεων δεν είναι η υπερβολή τους. Αυτή τη συνηθίσαμε. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι η αντιγραφή: τα χθεσινά δελτία ήταν εντελώς ίδια με τα δελτία προ τριετίας, όταν είχε πάλι χιονίσει.
Δεν ξέρουμε πόσα κακά θα φέρει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αλλά σίγουρα θα φέρει κι ένα καλό: δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε άλλο τέτοιο τηλεοπτικό σαββατοκύριακο. Μπορεί η Ελλάδα να γίνει έρημος, αλλά θα γλιτώσουμε από περιγραφές του στιλ η «χώρα βρίσκεται σε λευκό κλοιό». Μπορεί να ανεβεί η στάθμη της θάλασσας, αλλά δεν πρόκειται να ξανακούσουμε οδηγό που να μας πληροφορεί αν έχει ή δεν έχει μαζί του αλυσίδες. Μπορεί να στερέψουν οι λίμνες και τα ποτάμια, αλλά θα γλιτώσουμε από τα κλισέ όπως «σφοδρή χιονόπτωση πλήττει από τις πρώτες πρωινές ώρες, τα βόρεια…».
Χθες πρέπει να παρήλασε το μισό λεκανοπέδιο από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Τα κανάλια δεν έκαναν ρεπορτάζ. Μάλλον με απογραφή πληθυσμού έμοιαζε. Οποιος βρισκόταν έξω σίγουρα θα σκόνταφτε σε κάποιο ρεπόρτερ, ο οποίος είχε έτοιμο το απογραφικό δελτίο: «έχετε μαζί σας αλυσίδες;», «Ταλαιπωρηθήκατε να φτάσετε ώς εδώ;», «πιστεύετε ότι θα φτάσετε χωρίς καθυστερήσεις;» Οι απαντήσεις εξίσου κοινότοπες: «να, πήραμε τα παιδιά μια βόλτα για να δουν το χιόνι», ή «ξεκινήσαμε για το χωριό, αλλά με τέτοιο χιόνι δεν ξέρουμε αν θα φτάσουμε». Και κανείς δεν απάντησε: «όχι δεν ταλαιπωρούμαστε καθόλου. Πάντα κάνουμε τρεις ώρες για να πάμε από την Κηφισιά στην Εκάλη».
Την Κυριακή, μέσα σε μια ώρα, μάθαμε κάθε οδό της Αττικής και κάθε δρόμο που ονομάζεται «εθνικό και επαρχιακό δίκτυο». Γνωρίσαμε και μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας. Είδαμε ποιοι είναι αμελείς και ποιοι προετοιμασμένοι για τον χιονιά. Κυρίως είδαμε όλους τους τηλεοπτικούς ρεπόρτερ. Φαίνεται πως τα κανάλια τέτοιες μέρες ψάχνουν να δείξουν όλο το δυναμικό τους και κυρίως να δείξουν πόσο σκληραγωγημένοι είναι: μπορούν να αντέξουν στο χιόνι και τις «πολικές θερμοκρασίες». Γι’ αυτό εξάλλου όλοι έκαναν τις μεταδόσεις τους τσαλαβουτώντας στο χιόνι και όχι παραδίπλα που είχε πατηθεί από τα αυτοκίνητα. Και φυσικά όλοι ήταν ξέσκεποι και χιονισμένοι. Περίμεναν να «φορτώσουν» πριν βγουν στο γυαλί, έτσι για να δείξουν πόσο δραματική ήταν κατάσταση.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν γλιτώσαμε επί ένα διήμερο την Ζαχοπουλιάδα, αλλά πληροφορηθήκαμε τα πάντα για το χιόνι. Από τα βαρομετρικά χαμηλά, μέχρι το πώς σχηματίζονται οι νιφάδες. Μάθαμε, επίσης, ότι όταν χιονίζει «δεν πρέπει να βγαίνουμε από το σπίτι αν δεν υπάρχει απόλυτη ανάγκη», και κυρίως ότι «πρέπει να ντυνόμαστε καλά και να φοράμε παπούτσια κατάλληλα για το χιόνι». Ενας ρεπόρτερ προχώρησε περισσότερο: μας έδειξε τις αυτοσχέδιες γαλότσες του, που έκανε με πλαστικές σακούλες του σούπερ-μάρκετ. «Κόλπο, από το στρατό», μας εξήγησε.
Το εκπληκτικό με τα ελληνικά δελτία ειδήσεων δεν είναι η υπερβολή τους. Αυτή τη συνηθίσαμε. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι η αντιγραφή: τα χθεσινά δελτία ήταν εντελώς ίδια με τα δελτία προ τριετίας, όταν είχε πάλι χιονίσει. Οι ρεπόρτερ στήθηκαν στα ίδια μέρη για να πουν ακριβώς τα ίδια πράγματα: «στο έλεος του χιονιά», «πάγωσε η Ελλάδα», «λευκός κλοιός»…
Παρεμπιπτόντως: έμαθε κανείς τι έγινε στην Κύπρο; Φημολογείται ότι είχαν εκλογές εκεί…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19.2.2008
