Τα εισπρακτικά μέτρα που ανακοινώνει εντός των ημερών η κυβέρνηση είναι αναγκαία. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι ελάχιστα χρήσιμα.
Είναι αναγκαία τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για να κλείσει κάποιες τρύπες στα δημόσια ταμεία. Το κράτος στην Ελλάδα είναι τόσο εκτεταμένο, με αποτέλεσμα να έχει τέτοιες μηνιαίες εκροές που πιθανόν ακόμη κι αυτά τα έντεκα μέτρα να μην επαρκούν. Πρέπει να το καταλάβουμε: όσο ζητάμε περισσότερο κράτος, τόσο ζητάμε περισσότερα φορολογικά (έκτακτα ή μη) μέτρα. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, κόσμος πρέπει να πληρώνεται, ελλείμματα ΔΕΚΟ να καλύπτονται και κάποιος πρέπει να τα πληρώνει. Τα χρήματα δεν πέφτουν εξ ουρανού και μαντέψτε σε ποιον πάει ο λογαριασμός.
Γι’ αυτό όσοι σήμερα γκρινιάξουν για τα έκτακτα εισπρακτικά μέτρα, θα πρέπει πρώτα να θέσουν στον εαυτό τους μερικά απλά ερωτήματα: πότε ήταν η τελευταία φορά που ζήτησα περισσότερο κράτος; Πότε ήταν η τελευταία φορά που διαμαρτυρήθηκα γιατί πληρώνω δισεκατομμύρια στην «Ολυμπιακή» για να παράγει (τρομάρα μας!) «εθνικό έργο»; Πότε ήταν η τελευταία φορά που κραύγασα «όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας», ελπίζοντας ότι κάποιος άλλος θα πληρώσει το λογαριασμό των ελλειμμάτων; Πότε ήταν η τελευταία φορά που πίστεψα ότι «ο ΟΤΕ πρέπει να έχει μία μετοχή κι αυτή να ανήκει στον ελληνικό λαό»;
Έφτασε λοιπόν η ώρα να το καταλάβουμε: ο σοσιαλισμός και η επαναστατική ρητορεία είναι ακριβά σπορ για τους φορολογούμενους. Μαγκιά μας να τα θέλουμε, αλλά ας τα πληρώσουμε χωρίς να βαρυγκομάμε…
Τα εισπρακτικά μέτρα, λοιπόν, που ανακοινώνει εντός των ημερών η κυβέρνηση, είναι αναγκαία. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι ελάχιστα χρήσιμα. Θα θεραπεύσουν διά της «στενωπού» (για να θυμηθούμε την αλήστου μνήμης φράση του Ανδρέα Παπανδρέου) τα συμπτώματα της ασθένειας, αντί την ασθένεια καθαυτή. Εντάξει! Θα βγάλουν μερικά μηνιάτικα των δημοσίων υπαλλήλων, θα αποπληρώσουν μερικές δόσεις δανείων, αλλά μετά; Τα δημόσια ελλείμματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται, διότι κάποια «ευπαθής ομάδα» (όπως π.χ. οι αγρότες) θα θέλουν διά της βίας να συμπληρώσουν το εισόδημά τους με επιδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό; Θα φορτώσουμε νέα χρέη στον κοινό μας κορβανά επειδή κάποια άλλη «ευπαθής κοινωνική ομάδα», όπως είναι οι πιλότοι της «Ολυμπιακής», θέλουν και την εταιρεία ολόκληρη και τα επιδόματα χορταστικά;
Η οικονομία, δυστυχώς, δεν λειτουργεί θεωρητικά, ούτε επί χάρτου. Έχει να κάνει με εισροές- εκροές. Πραγματικά χρήματα -αληθινά ευρώ- που πληρώνουμε όλοι μας. Όσο ενισχύουμε αντιπαραγωγικούς τομείς, όπως είναι το Δημόσιο, πρέπει ταυτοχρόνως να βάζουμε το χέρι στη τσέπη. Όταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διώχνουμε ξένες επενδύσεις (π.χ. TVX Χαλκιδικής) πρέπει να ξέουμε ότι το τίμημα είναι η ανεργία. Καλώς ή κακώς, όλα έχουν ένα κόστος σ’ αυτή τη ζωή. Και το όφελος της «αντί» (γενικώς και αορίστως) πολιτικής που μας συγκινεί έχει οικονομικό κόστος. Λίγες εγχώριες, μηδενικές ξένες επενδύσεις, ανεργία, ελλείμματα, έκτακτα φορολογικά μέτρα. Αν δεν αλλάξουμε μυαλά, καλά είναι να τα συνηθίσουμε όλα.
Τα εισπρακτικά μέτρα που ανακοινώνει μέχρι το τέλος του μήνα η κυβέρνηση χρειάζονται. Δεν θα λύσουν όμως το πρόβλημα. Είναι μια νέα δόση ασπιρίνης. Θα μπαλώσουν τρύπες, αλλά δεν θα ωφελήσουν μακροχρόνια την οικονομία. Αυτή, πλέον, θέλει άλλη προσέγγιση. Και από τους κυβερνώντες και από τους κυβερνώμενους. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι επιχειρήσεις, τις οποίες μισούμε για τα κέρδη τους, παράγουν πλούτο και πραγματικές θέσεις εργασίας. Δεν τον παράγει ούτε το ΙΚΑ ούτε το υπουργείο Εσωτερικών.
Αν δεν αλλάξουμε την αντίληψη που έχουμε για την οικονομία, όσα εισπρακτικά μέτρα και να πάρουμε, μια τρύπα στο νερό θα κάνουμε. Χειρότερα: το σύστημα λειτουργεί σαν τους ναρκομανείς. Θα χρειάζονται όλο και μεγαλύτερες δόσεις (στις «ενέσεις» που έγραφε χθες τούτη εδώ η εφημερίδα) εισπρακτικών μέτρων για να έρθουν τα δημόσια οικονομικά στα … «ίσα τους». Ο φαύλος κύκλος των ελλειμμάτων δεν έχει πάτο, πέρα από το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 22.3.2005