Η απάντηση στο ερώτημα «αν νίκησε ο Λάντεν» είναι «όχι ακόμα, αλλά ας μην ησυχάζουμε. Ο Τζούνιορ και η ακροδεξιά παρέα του θα κυβερνά για ακόμη 1,5 χρόνο τις ΗΠΑ…»
Αμέσως μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου πολλοί που επιχειρηματολόγησαν ότι -άσχετα απ’ όσα έκαναν οι ΗΠΑ στο παρελθόν- η επίθεση στόχευε στην καρδιά του δυτικού ιδεώδους. Ήθελε να πλήξει την «ανοιχτή κοινωνία», η οποία έχει στον πυρήνα της τα δικαιώματα, τη δημοκρατία την ανοχή. Κάποιοι επίσης είπαν ότι ναι μεν σκότωσε 3.000 ανθρώπους, αλλά για να πετύχει πρέπει να κάνει τις δυτικές κοινωνίες σαν τα μούτρα του, ή έστω σαν εκείνη που οραματίζεται. Μια κοινωνία φοβική, κλειστή και ανελεύθερη. Σήμερα 1,5 χρόνια μετά, βλέποντας πως διεξάγει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας η κυβέρνηση του Τζούνιορ, πρέπει πλέον στα σοβαρά να αναρωτηθούμε: Ρε, μπας και ο Μπιν Λάντεν νίκησε;
Δεν είναι μόνο η περιπέτεια του Έλληνα καθηγητή κ. Βένιου Αγγελόπουλου και δεν είναι μόνο η χρήση της της τρομοκρατίας για τον επικείμενο πόλεμο στο Ιράκ. Είναι και το διαρκές άγος του Γκουαντάναμο, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Είναι ο κ. Xοσέ Mπαντίλα (και ποιος ξέρει πόσοι σαν κι αυτόν), αμερικανός πολίτης που ασπάσθηκε το Ισλάμ, και κατηγορήθηκε ότι … «σκεπτόταν να βάλει βρώμικη βόμβα» στην Ουάσιγκτον! Πειστήρια μόνα, ότι κατείχε ένα χάρτη της αμερικανικής πρωτεύουσας κι ερχόταν από το Πακιστάν. Του κόλλησαν τον ασαφή νομικό χαρακτηρισμό «μαχητής του εχθρού» και σύμφωνα με μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που ελήφθη κατά την διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου (!) τον φυλακίζουν χωρίς δίκη επί πολλούς μήνες. Είναι και πολλά ακόμα, τα οποία (να είστε σίγουροι) κάποτε θα τα μάθουμε…
Το χειρότερο όμως είναι ότι η τρομοϋστερία άρχισε να μετρά νεκρούς και δεν αναφερόμαστε μόνο στα «παράπλευρα θύματα» των αεροπορικών βομβαρδισμών. Εικοσιένα παιδιά καταπατήθηκαν σε κλαμπ των ΗΠΑ, όταν κάποιος έριξε σπρέι. Αυτό όμως που θα πληρώσει στις επόμενες εκλογές αυτή η κυβέρνηση είναι (όσο κι αν φαίνεται ειρωνικό) το οικονομικό κόστος της υστερίας που πυροδοτεί για μικροπολιτικούς λόγους. Δεν είναι μόνο τα ελλείμματα του προϋπολογισμού (για πολεμικές δαπάνες) που φούσκωσαν, αλλά όλη η οικονομική επιβράδυνση που ο τρόμος δημιουργεί.
Η απάντηση στο ερώτημα «αν νίκησε ο Λάντεν» είναι «όχι ακόμα, αλλά ας μην ησυχάζουμε. Ο Τζούνιορ και η ακροδεξιά παρέα του θα κυβερνά για ακόμη 1,5 χρόνο τις ΗΠΑ…»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 22.2.2003
