Από την μία μεριά την ελεεινολογούν (και δικαίως) και από την άλλη την θέλουν δίπλα τους στους μεγάλους αγώνες τους.
Θα μπορούσε να γελάσει κανείς με την προχθεσινή παρουσία του κ. Γιώργου Ρούσση στην εκπομπή του κ. Νίκου Ευαγγελάτου «Τετ-α-τετ». Ο αριστερός (κατά δήλωσή του) καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου έβγαλε ένα λογίδριο στην αρχή της συζήτησης, λέγοντας ότι «η παρουσία του στην τηλεόραση, και δη στον συγκεκριμένο σταθμό “ALTER”, δεν θέλει να υποδηλώσει ότι νομιμοποιεί τον σταθμό και τη στάση που κράτησε ο συγκεκριμένος παρουσιαστής στο θέμα της τρομοκρατίας κ.λ.π.» Με δεδομένο ότι η συζήτηση αφορούσε την τρομοκρατία μπορούμε ασφαλέστατα να σημειώσουμε μια ακόμη από τις συνήθεις δικολαβίες της αριστεράς και της προόδου. Πάμε στον σταθμό καταγγέλλοντας τον, έτσι ώστε να έχουμε και την τηλεθέαση ολόκληρη και την αριστερή συνείδηση χορτάτη.
Η στάση του κ. Ρούσση στην συγκεκριμένη εκπομπή ήταν η κορυφή ενός συνολικού φαινομένου που ζήσαμε την περασμένη εβδομάδα που έχει να κάνει με την αριστερά και την ιδιωτική τηλεόραση. Από την μία μεριά την ελεεινολογούν (και δικαίως) και από την άλλη την θέλουν δίπλα τους στους μεγάλους αγώνες τους. Συμπεραίνουν ορθώς ότι η ιδιωτική τηλεόραση ιεραρχεί την πραγματικότητα σύμφωνα με τα κέρδη και ζητούν από τους δημοσιογράφους της TV «να δικαιώσουν τον αγώνα τους» (κατά τον τίτλο επιστολής διαδηλώτριας στην εφημερίδα «Το Βήμα» 19.2.2003).
Ας ιεραρχήσουμε τα πράγματα ψύχραιμα. Είναι δεδομένο ότι η ιδιωτική τηλεόραση έχει ξεστρατίσει πολύ πριν την 15η Φεβρουαρίου. Είναι δεδομένο επίσης ότι αυτή η τηλεόραση χρησιμοποιεί δημόσια περιουσία, γεγονός που επιτρέπει τον κοινωνικό (δια του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου) πάνω της. Είναι δεδομένο ότι υπήρξαν (και συνεχίζουν να υπάρχουν) κι άλλα αίσχη στο σαλόνι μας κάθε απόγευμα. Το ΕΣΡ οφείλει να παρεμβαίνει κάθε φορά που οι επιταγές του άρθρου 15 του συντάγματος δεν υλοποιούνται. Προξενεί όμως αλγεινή εντύπωση ότι πέρυσι τέτοιον καιρό ομοθυμαδόν η αριστερά μιλούσε για λογοκρισία («που δεν ξέρουμε που μπορεί να μας οδηγήσει»), επειδή ο πρόεδρος του ΕΣΡ παρενέβη για τις εκπομπές ριάλιτι «Μπιγκ Μπράδερ» – «Μπαρ» και φέτος να ζητείται παρέμβαση του ίδιου οργάνου για τα δελτία ειδήσεων!
Ναι! Η αξιολόγηση των ειδήσεων της 15ης Φεβρουαρίου δεν ήταν η πρέπουσα. Αλλά σάμπως ήταν της 14ης Φεβρουαρίου, ή θα είναι η αυριανή; Το ερώτημα είναι η παρεμβάσεις η κοινωνική παρέμβαση (μέσω του ΕΣΡ) θα ξεκινήσει από τα δελτία ειδήσεων -πράγμα επικίνδυνο- ή μήπως από τα υπόλοιπα αισχρά της ιδιωτικής τηλεόρασης.
Παλιότερα, υπήρχε μια πρόταση: να σταματήσει η μέτρηση θεαματικότητας των δελτίων ειδήσεων. Τι απέγινε άραγε;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 23.2.2003