Φιλελεύθερη Δημοκρατία δεν σημαίνει απουσία κράτους ελεγκτή. Σημαίνει απουσία κράτους, που το παίζει επιχειρηματίας.
Ένα ήρθε χθες, στην επιφάνεια, με την ανακοίνωση του Ενιαίου Φορέα Τροφίμων (ΕΦΕΤ) σχετικά με τη σήμανση των συσκευασιών γάλακτος. Η έρευνα που έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης έδειξε ότι υπάρχουν εκτεταμένες παρατυπίες, που παραπλανούν τους καταναλωτές. Δεν είναι παρατυπίες του θανατά, τα προϊόντα δεν είναι αλλοιωμένα, δεν έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, αλλά είναι μικρές παρατυπίες, που παραβιάζουν τον υπάρχοντα νόμο.
Η πρώτη έκπληξη ήρθε από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Τροφίμων (και γνωστό γαλακτοπαραγωγό) κ. Δασκαλόπουλο, ο οποίος ζήτησε διάλογο επί του θέματος. Ακούγεται καλό. Ο διάλογος είναι χρήσιμος στη Δημοκρατία για πλείστα όσα θέματα, αλλά στην Ελλάδα, όπως όλα, έχει παρεξηγηθεί. Διάλογος γίνεται κατά τη σύνταξη των νόμων, όχι για το αν θα εφαρμοστούν. Δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος μεταξύ αστυνομικού και κλέφτη ούτε μεταξύ ελεγκτικής αρχής και ελεγχομένου. Δουλειά του ελεγκτή σε μια ευνομούμενη Πολιτεία είναι να επιβλέπει την τήρηση των νόμων και του ελεγχόμενου να τηρεί τους νόμους. Τόσο απλά. Δεν είναι θέμα συζήτησης η τήρηση των νόμων. Αν είναι κακοί οι νόμοι, πρέπει να αλλάξουν. Όσο ισχύουν πρέπει να τηρούνται.
Η δεύτερη έκπληξη ήρθε από τις γνωστές ομιλούσες κεφαλές των «τηλεπαραθύρων». Aρχισαν να σπεκουλάρουν για πολιτικά παιχνίδια που γίνονται με το γάλα, για να ξεχάσουμε (έλεγαν) τις καταγγελίες του κ. Ιωάννη Παλαιοκρασσά. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει τόσο σατανικός στοχασμός στην κυβέρνηση (την έλλειψη κάθε στοχασμού διαπιστώσαμε πολλάκις, πόσω μάλλον σατανικού), αλλά ακόμη κι αν ισχύει κάτι τέτοιο το πρόβλημα παραμένει. Υπάρχει ένας νόμος που δεν εφαρμόζεται. Ουδείς στα «παράθυρα» ασχολήθηκε με το αν ο νόμος είναι καλός ή κακός. Κάποιοι απλώς κραυγάζουν γιατί εφαρμόστηκε και, μάλιστα, τώρα -«παραμονές Χριστουγέννων», είπε κάποιος.
Το εκπληκτικότερο είναι πως όλοι αυτοί που κάθε λίγο και λιγάκι κραυγάζουν «πού είναι το κράτος;» για ζητήματα τα οποία δεν αφορούν το κράτος (π.χ. τον αποχιονισμό της αυλής τους), τώρα κραυγάζουν τα αντίθετα για τις πραγματικές αρμοδιότητες του Δημοσίου, δηλαδή τον έλεγχο της αγοράς. Μπέρδεψαν το φιλελευθερισμό με τα συμφέροντά τους. Φιλελεύθερη Δημοκρατία δεν σημαίνει απουσία κράτους ελεγκτή. Σημαίνει απουσία κράτους, που το παίζει επιχειρηματίας.
Η ελληνική βιομηχανία γαλακτοκομικών προϊόντων είναι ένας ζωντανός και υγιής κλάδος της οικονομίας. Πρέπει να τη χαιρόμαστε και να ευχόμαστε κι άλλοι κλάδοι να έχουν τη δική της πορεία. Πρέπει όμως, σε κάθε βήμα της να εφαρμόζει τους νόμους και τους κανονισμούς της Πολιτείας.
Δεν είναι θέμα ετικέτας. Είναι θέμα ουσίας…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 7.12.2005