Λένε πως η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής. Μάλλον είναι η χώρα των υπερβολικών γραφιάδων. Είτε για τα θετικά, είτε για τα αρνητικά.
Κάποτε ο βρετανός πολιτικός Ρόμπερτ Σάλσμπουρι είχε πει πως «Αν πιστέψεις τους γιατρούς τίποτε δεν είναι υγιεινό. Αν πιστέψεις του θεολόγους, τίποτε δεν είναι αθώο. Αν πιστέψεις τους στρατιωτικούς τίποτε δεν είναι ασφαλές». Να τον συμπληρώσουμε: Αν πιστέψεις κάποιους ταγούς του έθνους -σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες- τίποτε δεν είναι υγιεινό (οικολογικές καταστροφές), τίποτε δεν είναι αθώο (εισβολή πολυεθνικών) και τίποτε δεν είναι ασφαλές (για τα ατομικά μας δικαιώματα). Εξ ων συνεπάγεται ότι τίποτε δεν πρέπει να είναι χαρούμενο σ’ αυτόν τον Αύγουστο της γιορτής.
Σύμφωνα μάλιστα με τον κ. Χρήστο Γιανναρά το μόνο που «μπορούμε να ελπίζουμε ότι, έστω με δραματική καθυστέρηση, θα διασωθεί στο μέλλον και μια συλλογική ντροπή για την ανεκδιήγητη φιέστα των δήθεν Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα.» (Καθημερινή 8.8.2004)
Ο γνωστός καθηγητής δεν φείδεται επιθέτων. Η 28η Ολυμπιάδα είναι «ανυπόφορη ύβρις», «ιταμός, καλογυαλισμένος παλιμβαρβαρισμός», «εθελόδουλη αυτασέλγεια», «πρακτόρευση τερατωδών συμφερόντων», πρόκειται «για βανδαλισμό και διαπόμπευση μιας έκφανσης πολιτισμού, που αποτελεί πανανθρώπινο θησαύρισμα για έγκλημα τιμής σε βάρος όσων κατανοούν και μπορούν να εκτιμήσουν τη μοναδικότητα και τα μέτρα του αρχαιοελληνικού επιτεύγματος». Χειρότερα: Οι τελετές της είναι «το βλαχαδερό ανάλογο των εορτασμών της χούντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο»: τη γελοιότητα των ταξιδεμάτων της “φλόγας” ανά την υφήλιο και ανά την Ελλάδα – αυτή την ξεδιάντροπη επίδειξη της ικανότητας των επιγόνων να μεταμορφώνουν ένα ιλιγγιώδες κληροδότημα πολιτισμού σε περιφερόμενο τσίρκο.»
Λένε πως η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής. Μάλλον είναι η χώρα των υπερβολικών γραφιάδων. Είτε για τα θετικά, είτε για τα αρνητικά. Μια ποδοσφαιρική επιτυχία προβλήθηκε ως μυθώδες επίτευγμα του ελληνισμού εν γένει, ενώ η κριτική στους Ολυμπιακούς Αγώνες -ακόμη κι εκείνη που έχει πραγματική βάση- βάφεται με τα μελανότερα επίθετα. Τι ήταν λοιπόν οι Ολυμπιακοί Αγώνες; Μην ήταν η άδολη κι αμόλυντη από χορηγίες γιορτή του αθλητικού ιδεώδους που μολεύτηκε τα τελευταία χρόνια από την Κόκα Κόλα και τους λαδιάρηδες Αθανάτους; Μην ήταν μια γιορτή του αθλητικού ιδεώδους που βασίλευε η αρετή σε αντίθεση με την σημερινή εποχή που η κακία θριαμβεύει; Λάθος! Αυτά υπάρχουν μόνο στη φαντασία νεορομαντικών. Και στην αρχαία εποχή υπήρχαν χορηγοί, γινόταν δωροδοκίες, και οι αγώνες εξελισσόταν πολύ πιο βίαια από σήμερα. (πρβλ. «Ελένη Νικολαϊδου, Χρήστος Κάτσικας, «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Οι αθέατες πλευρές», εκδ. Σαββάλα 2004). Μόνο «Κόκα-Κόλα» δεν είχαν για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρχε τότε η παραγωγός εταιρία.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν πάντα μια γιορτή. Εξελίχθηκαν σε ένα ακριβό πανηγύρι. Όσο κι αν ελεεινολογούμε το κέρδος καλά είναι να σκεφτούμε ότι και όλοι εμείς αναμένουμε κάτι να βγάλουμε απ’ αυτή την ιστορία. Και από τους χορηγούς και από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και από τον τουρισμό. Ο καθείς μπορεί αν φαντάζεται όπως θέλει τους αγώνες. Είτε ως «ανίερη μαφιόζικη φιέστα», είτε ως ανυπέρβλητο μεγαλείο της ελληνικής ψυχής. Δεν θα είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πιθανότατα θα έχουμε μια καλά οργανωμένη γιορτή, ένα φαντασμαγορικό πανηγύρι -με την έμφαση στο «καλά οργανωμένη». Με λόγια βαριά και κατάρες δεν χτίζονται ούτε ανώγια ούτε κατώγια. Δουλειά κι οργάνωση θέλει. Προπαντός οργάνωση…
Υ.Γ. 1: Δεν έφταναν οι σκασίλες που είχε αυτός ο τόπος, προέκυψε κι άλλη μία: Τι θα κάνει ο πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Κωνσταντόπουλος την Παρασκευή; Θα πάει ή δεν θα πάει στην τελετή έναρξης; Η «Αυγή» μας πληροφόρησε χθες ότι θα την παρακολουθήσει «ανάμεσα στον “απλό” κόσμο» από τις κερκίδες με εισιτήρια που αγόρασε ο ίδιος. Το διάβασαν στην Κουμουνδούρου και τους σηκώθηκε η τρίχα. Έτσι στελέχη του ΣΥΝ τηλεφωνούσαν χθες αργά τους πολιτικούς συντάκτες για να διαρρεύσουν την είδηση ότι ο πρόεδρος Νίκος δεν θα παραστεί τελικά ούτε «ανάμεσα στον “απλό” κόσμο». Από την πλευρά μας μια έκκληση μονάχα: ενόσω ΚΚΕ και ΣΥΝ θα κάνουν ασκήσεις «αριστερής αντίστασης» (κατά Γιανναρά) μήπως μπορούν να μας στείλουν τις προσκλήσεις και τα εισιτήρια του προέδρου Νίκου; Δυστυχώς το λαϊκό κίνημα για μια ακόμη φορά αποπροσανατολίστηκε και θα γεμίσει το στάδιο. Οπότε εισιτήρια και προσκλήσεις ούτε στην «μαύρη αγορά» δεν μπορεί να βρει κανείς.
Υ.Γ. 2: Σκεφθείτε να είχαμε τον κ. Κωνσταντόπουλο πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως αφρόνως προωθούν κάποιοι στο μέλλον. Θα είχαμε τους πρώτους Ολυμπιακούς τους οποίους θα μποϊκοτάριζε ο πρώτος πολίτης της χώρας που τους φιλοξενεί! Αυτό κι αν θα ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 12.8.2004
