Μια παρωδία τηλεοπτκών ειδήσεων, που όμως για την ελλάδα θα ήταν πολύ αληθινή…
Το μεσημέρι της 22ας Νοεμβρίου 1963 ο μεγάλος δημοσιογράφος Γουόλτερ Κρονκάιτ βγήκε στον αέρα για να εκφωνήσει το τηλεγράφημα ενός ειδησεογραφικού πρακτορείου. «Από το Ντάλας του Τέξας εκδόθηκε η ακόλουθη επίσημη ανακοίνωση: Ο πρόεδρος Κένεντι απεβίωσε στις 2 ώρα Ανατολικής Ακτής, πριν περίπου 38 λεπτά». Ο μορφασμός θλίψης που αποτυπώθηκε στο πρόσωπό του ήταν το μόνο «επίθετο» που χρησιμοποίησε για να μεταδώσει στα εκατομμύρια των τηλεθεατών του, οι οποίοι περίμεναν κρεμασμένοι στους δέκτες τους, τα νέα από την εξέλιξη της υγείας του πρόεδρου τους μετά τη δολοφονική απόπειρα.
Ας φανταστούμε, λοιπόν, πώς θα μετέδιδαν την είδηση τα ελληνικά κανάλια. Πρώτον θα είχαν αυτήν την ανατριχιαστική μουσική που χρησιμοποιούν στα έκτακτα δελτία, είτε αυτά αφορούν τη δολοφονία ενός πρόεδρου είτε ένα ξαφνικό μπουρίνι. Ο παρουσιαστής θα έβγαινε έμπλεος οργής για τους δολοφόνους (θα είχε βγάλει ήδη από το μυαλό του το πρώτο συμπέρασμα ότι επρόκειτο περί «δολοφόνων» και όχι «δολοφόνου») και θα μιλούσε για μια φρικιαστική εκτέλεση που «όμοιά της δεν έχει ξαναϋπάρξει». Αφού θα διάνθιζε την εκφώνηση με διάφορα επίθετα θα απευθυνόταν στον απεσταλμένο του καναλιού.
– Τι νέα έχουμε από τον τόπο της δολοφονίας, Γιώργο;
– Καλησπέρα Νίκο, καλησπέρα κυρίες και κύριοι. Ο κόσμος εδώ στέκεται βουβός και συγκλονισμένος από την αποτρόπαια δολοφονία του πρόεδρου Κένεντι. Οι δολοφονικές σφαίρες που έπληξαν το κορμί του 42χρονου πολιτικού δεν σκότωσαν μόνο τον πρόεδρο. Επληξαν την καρδιά της Αμερικής, την ελπίδα του λαού για ένα καλύτερο αύριο…
– Τι λένε οι απλοί άνθρωποι εκεί, Γιώργο;
– Είναι τραγικό, αλλά όλοι κλαίνε βουβά για τον αναπάντεχο χαμό του πιο δημοφιλούς προέδρου που είχε ποτέ η χώρα. Θυμούνται την ημέρα που ορκίστηκε…
– Για την αποτρόπαια αυτή δολοφονία υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες, λένε κάτι;
– Βεβαίως υπάρχουν! Αυτούς εξετάζει τώρα η αστυνομία. Ολοι βέβαια είναι σίγουροι ότι χέρι Ρώσου κομμουνιστή τράβηξε τη δολοφονική σκανδάλη για να στερήσει τις ΗΠΑ από ένα μεγάλο πρόεδρο. (Σ.Σ.: η δολοφονία έγινε μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου και τα αμερικανικά στερεότυπα της εποχής ήθελαν τους κομμουνιστές πίσω απ’ όλα τα δεινά).
– Γιώργο, ας δούμε τώρα το βίντεο με τις πρώτες καταθέσεις μαρτύρων στον τόπο της αποτρόπαιας δολοφονίας.
Μεσόκοπη κυρία εμφανίζεται στην οθόνη με πολλά μικρόφωνα μπροστά της: «Εγώ είδα έναν ψηλό ξανθό με άγρια φάτσα που έμοιαζε με Ρώσο να κινείται πολύ ύποπτα. Μετά τον έχασα…».
Κατόπιν τον λόγο παίρνει ο δαιμόνιος Γιώργος Ρεπόρτερ, ο οποίος με λιγωμένη τη φωνή συμπληρώνει το ρεπορτάζ. «Νίκο, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι μια ομάδα Ρώσων κινούνταν περίεργα στην περιοχή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ρωσικό προξενείο απέχει μόλις οκτώ τετράγωνα από τον τόπο της δολοφονίας…».
Το πλάνο γυρνά στον κεντρικό άνκορμαν: «Σ’ ευχαριστώ, Γιώργο γι’ αυτό το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ. Συνέχισε να συλλέγεις πληροφορίες και αν έχεις οτιδήποτε νεότερο θα διακόψουμε. Και τώρα θα απευθυνθούμε στους ρεπόρτερ-αναλυτές του σταθμού για τις δικές τους πληροφορίες κι εκτιμήσεις. Κώστα, τι λες; Ποιος σκότωσε τον πρόεδρο Κένεντι;»
– Καλησπέρα, Νίκο. Ολοι είμαστε συγκλονισμένοι από το τραγικό αυτό γεγονός και ειδικά οι άνθρωποι των αρχών ασφαλείας με τους οποίους μιλώ και ήταν επιφορτισμένοι με το έργο της ασφάλειας του προέδρου. Ολοι συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: οι κομμουνιστές το έκαναν…
– Σ’ ευχαριστώ, Κώστα. Πραγματικά, απ’ ό,τι μετέδωσε και ο δαιμόνιος Γιώργος, οι κινήσεις των Ρώσων στην περιοχή ήταν πολύ ύποπτες. Εσύ τι λες, Γιάννη;
– Καλησπέρα, Νίκο. Οι δικές μου πληροφορίες κι εκτιμήσεις λένε ότι δύσκολα οι Ρώσοι θα αποτολμούσαν να κάνουν ευθέως κάτι τέτοιο. Εξάλλου δεν έχουν άμεση πρόσβαση στο Ντάλας και δεν θα χρησιμοποιούσαν ανθρώπους της πρεσβείας τους για μια τέτοια δουλειά. Σίγουρα θα χρησιμοποιούσαν κάποιους ενδιάμεσους…
– Εννοείς τους Κουβανούς;
– Βεβαίως! Ας μην ξεχνάμε ότι στην Φλόριντα, που απέχει μόλις 10 ώρες οδικώς από το Ντάλας, υπάρχει μεγάλη κουβανική κοινότητα, όπου εύκολα το καθεστώς Κάστρο μπορούσε να φυτέψει μερικούς πράκτορες για να αναλάβουν αυτήν τη δολοφονική αποστολή.
– Είναι συγκλονιστικά αυτά που μας αποκαλύπτεις κατ’ αποκλειστικότητα στον σταθμό μας, Γιάννη, αλλά σ’ αυτό το σημείο θέλει να παρέμβει από τον τόπο της δολοφονίας ο δαιμόνιος Γιώργος, που έχει αποκλειστικές πληροφορίες να μεταφέρει.
– Νίκο, οι αρχές ασφαλείας επιβεβαιώνουν το προηγούμενο ρεπορτάζ για τον ρόλο των Ρώσων στην τρομακτική αυτή δολοφονία. Σε ερώτηση του σταθμού μας υψηλόβαθμο στέλεχος μας δήλωσε με νόημα ότι «τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί».
….
Ολα τα παραπάνω, βέβαια, είναι αποκύημα της φαντασίας. Δυστυχώς ο Τζον Κένεντι δεν ήταν Ελληνας, ώστε οι δολοφόνοι του να αποκαλυφθούν μισή ώρα μετά την πράξη τους. Κι αν αναρωτηθείτε τι σχέση έχουν αυτά με την επικαιρότητα, ανοίξτε την τηλεόραση. Νομίζετε ότι για τον Λίβανο ενημερωνόμαστε καλύτερα;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 6.8.2006
