Αν κάποιος έχει τα προσωπικά σας στοιχεία και σας μαυρίσει το όνομα και την οικονομική ιστορία δεν υπάρχει τρόπος να ξεκαθαρίσει. Τα δεδομένα αυτά μοιράζονται από τόσες βάσεις δεδομένων, που είναι αδύνατον να βρεθούν. Στις ΗΠΑ, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σας επιτρέψουν να αλλάξετε όνομα και δελτίο ταυτότητας.
Όλα πήγαιναν καλά για τον Scott Lewis. Σε ηλικία 35 χρονών ήταν ανώτερο στέλεχος μιας βιομηχανίας ιατρικών ειδών, περίμενε τον πρώτο του γιο, ζούσε σε ένα όμορφο σπίτι σε κάποιο πολυτελές προάστιο του Κεντ στο Οχάιο. Ενώ όμως περίμενε να γίνει αντιπρόεδρος της εταιρίας, ξαφνικά απολύθηκε. Αναζήτησε δουλειά σε κάποιες άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις. Οι συνεντεύξεις πήγαιναν καλά, τα προσόντα του ήταν επαρκή, αλλά όταν έφτανε η στιγμή να του τηλεφωνήσουν για την ημέρα που θα έπιανε δουλειά το τηλέφωνο παρέμενε σιωπηλό. Δεν μπορούσε να πιστέψει το μέγεθος της ατυχίας του. Μετά από πολλές σιωπηρές απορρίψεις αποφάσισε να τηλεφωνήσει ο ίδιος σε κάποια από τις εταιρίες από τις οποίες περίμενε νέα. Μια γραμματέας του απάντησε σκαιά, πριν του κλείσει το τηλέφωνο: «αν μας ξαναενοχλήσετε θα καλέσουμε στην αστυνομία».
Έμεινε έκπληκτος. Μίλησε σε ένα φίλο του δικηγόρο ο οποίος έκανε μια μικρή έρευνα. Τα αποτελέσματα είχαν κάτι από θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Ο Αριθμός Κοινωνικής Ασφάλισης (κάτι σαν τον αριθμό δελτίου ταυτότητας) του είχε δίπλα μαυρισμένο ποινικό μητρώο. Πληκτρολογώντας τον σε μια βάση δεδομένων της αστυνομίας έβλεπε κάποιος ότι υπήρχε μία (αθωωτική τελικά) κατηγορία για φόνο και δύο καταδίκες για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.
Ο ίδιος βέβαια ποτέ δεν είχε συλληφθεί για οτιδήποτε και γι’ αυτό προσέλαβε ιδιωτικό αστυνομικό για να λύσει το μυστήριο. Ανακάλυψε δε ότι πριν δέκα χρόνια κάποιος άλλος είχε συλληφθεί και ο αστυνομικός είχε κατά λάθος πληκτρολογήσει τον Αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης του Scott Lewis. Ο υπολογιστής έκανε την υπόλοιπη δουλειά. Κόλλησε τα αδικήματα του συλληφθέντος και στον αριθμό του Scott Lewis, επειδή είχε προγραμματιστεί έτσι. Θεώρησε ότι ο συλληφθείς χρησιμοποιεί πλαστή ταυτότητα κι όπως πάγια γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, στη βάση δεδομένων της αστυνομίας κρατούνται τα στοιχεία και στους δύο αριθμούς, για την περίπτωση που εμφανιστεί ένας από τους δύο σε κάποια συναλλαγή. H υπόθεση εν τω μεταξύ έφτασε στα αυτιά ενός δημοσιογράφου του ΝΒC, ο οποίος άρχισε να ερευνά το θέμα. Κάλεσαν το γραφείο το γραφείο του σερίφη κι αυτός μετά από μικρή έρευνα ανακάλυψε το λάθος και διέγραψε τα αδικήματα από τον αριθμό του Scott Lewis.
Τρεις μέρες μετά, ένας ρεπόρτερ του NBC υποδύθηκε κάποιον εργοδότη που ήθελε να προσλάβει τον Lewis. Όπως είναι η πάγια πλέον τακτική στις μεγάλες επιχειρήσεις των ΗΠΑ, ζήτησε από ένα ντεντέκτιβ να κάνει έρευνα στο παρελθόν του και ο τελευταίος γύρισε με μια αναφορά που περιείχε πάλι τα αδικήματα. Τι είχε γίνει; Η Ένωση Σερίφηδων της Αμερικής (Σ.Σ. στις ΗΠΑ οι σερίφηδες αποτελούν την κατά τόπους τοπική αστυνομία) πουλάει σε τακτά χρονικά διαστήματα τα ποινικά μητρώα της σε διάφορους «εμπόρους πληροφοριών», οι οποίοι με την σειρά τους τα μεταπωλούν σε όποιον ενδιαφέρεται.
Το όνομα του Lewis «καθάρισε» μεν στη βάση δεδομένων της αστυνομίας, αλλά υπάρχει αμαυρωμένο σε (ένας Θεός μόνο μπορεί να ξέρει ε πόσες) άλλες βάσεις δεδομένων. Δεν μπορεί να το βρει ποτέ, δεν μπορεί να το καθαρίσει ποτέ. Τώρα σκέφτεται σοβαρά να ακολουθήσει την συμβουλή ενός φίλου του δικηγόρου. Σε περιπτώσεις «κλοπής προσωπικότητας» οι ομοσπονδιακές αρχές εντάσσουν τα θύματα σε ένα πρόγραμμα που μοιάζει με εκείνο της «προστασίας μαρτύρων». Τους επιτρέπουν δηλαδή να αλλάξουν όνομα και Αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης. Μόνο έτσι μπορούν να είναι σίγουροι ότι τα ενοχοποιητικά στοιχεία που έχουν κολλήσει πάνω τους δεν θα ξαναβρεθούν στο δρόμο τους.
Αυτό έκανε και ο Marvin Anthony Cowart, από τον οποίο «εκλάπη η προσωπικότητα». Κάποιος εγκληματίας βρήκε τα στοιχεία του (όνομα, διεύθυνση, Αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης και αριθμούς πιστωτικών καρτών) κι άρχισε να τα χρησιμοποιεί για δικό του λογαριασμό. Στην αρχή άρχισε να λαμβάνει απλήρωτους λογαριασμούς καλωδιακής τηλεόρασης. Μετά η Visa αρνήθηκε να του εκδώσει νέα πιστωτική κάρτα και η Bank of America να του δώσει δάνειο. Τέλος όταν τον σταμάτησαν για κάποια τροχαία παράβαση διαπίστωσε πως έχει και ποινικό μητρώο. Μετά από έρευνα ανακάλυψε πως κάποιος Earl Santiago χρησιμοποιούσε τα στοιχεία του, τα οποία μάλιστα τα είχε πάρει από την αδελφή του θύματος. Αποτέλεσμα; το όνομά του και ο Αριθμός Κοινωνικής Ασφάλισης είχε μαυρίσει σε δεκάδες βάσεις δεδομένων, την ύπαρξη των οποίων αγνοεί. Αρα, έπρεπε να τα αλλάξει…
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο New Millennium της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 19.8.2001
