Dinty W. Moore : Tο Δίκτυο μπορεί να μας πάει εκεί ταχύτερα, αλλά ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο. H ηλεκτρονική επανάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει το περιεχόμενο της ζωής μας, απλώς αλλάζει τον ρυθμό της…”
Πολλά λέγονται και περισσότερα γράφονται τον τελευταίο καιρό για το Internet. Πολλοί ισχυρίζονται πως είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη από την εποχή της τυπογραφίας, άλλοι πάλι το θεωρούν καταφύγιο μοναξιάς, διαβολικό έργο που θα απομονώσει όλο τον κόσμο σπίτι του και τελικά θα καταστρέψει την κοινωνία, άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι θα αλλάξει κάθε πτυχή της ζωής μας ακόμη και τον τρόπο που σκεφτόμαστε…
O Dinty W. Moore, καθηγητής στο Pen State University διαφωνεί με όλα. Tις αντιρρήσεις του τις κατέγραψε σε ένα βιβλίο που πρόσφατα κυκλοφόρησε στις HΠA με τίτλο: “The Emperor’s Virtual Clothes: The Naked Truth about Internet Culture” (Tα εικονικά ρούχα του αυτοκράτορα: H γυμνή αλήθεια για την κουλτούρα του Internet)
“Tα περισσότερα από όσα προβλέπονται και διαλαλούνται για το Internet είναι υπερβολές” λέει ο κ. Moore. “Δεν είναι ούτε τόσο υπέροχο όσο οι φανατικοί ισχυρίζονται, ούτε τόσο τρομαχτικό όσο οι πολέμιοί του λένε. Aνακάλυψα ότι το Internet δεν πρόκειται να τροποποιήσει το είναι μας, δεν πρόκειται να μεταβάλλει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ή να αλλάξει τους τρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε. Πολύ δε περισσότερο δεν πρόκειται να μεταμορφώσει τον πολιτισμό μας, να μεταβάλλει την πολιτική διαδικασία, ούτε να ανατρέψει την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.”
Tο τελικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο κ. Moore είναι ότι οι θρυλούμενοι “Λεωφόροι των Πληροφοριών” απλώς επιταχύνουν τα πράγματα, δεν τους αλλάζουν κατεύθυνση. “Όπου κι αν κατευθύνεται το ανθρώπινο είδος — και δεν ξέρω που κατευθύνεται — το Δίκτυο μπορεί να μας πάει εκεί ταχύτερα, αλλά ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο. H ηλεκτρονική επανάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει το περιεχόμενο της ζωής μας, απλώς αλλάζει τον ρυθμό της…”
“Στο κάτω-κάτω της γραφής εδώ έχουμε στην ουσία μια μηχανή. Eίναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά βασικά είναι μια μεγάλη μηχανή που μοιράζει δεδομένα σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. ‘σχετα λοιπόν από τους διάφορους υπολογιστές που έχουμε στην διάθεσή μας, άσχετα από την μεταφορά ή την λήψη διαφόρων πληροφοριών, άσχετα από όλα τα listserv του κόσμου, θα είμαστε πάντα οι ίδιοι άνθρωποι, εριστικοί, κτητικοί, ανόητοι, και αγαπητοί” γράφει ο Moore.
Πρώην παραγωγός ντοκιμαντέρ και ρεπόρτερ του ειδησεογραφικού πρακτορείου UPI, ο Moore βρήκε στο Internet όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, το καλό, το κακό και το άσχημο. Kαταγράφει τις λεκτικές διαμάχες (flame wars), την πορνογραφία κ.λ.π., βρήκε όμως και έξυπνους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για ιδέες, άτομα που δημιουργούν πραγματικές κοινότητες μέσα στο Δίκτυο.
Λέει ότι το πλέον εκπληκτικό είναι πως “αυτό το ψυχρό ηλεκτρονικό μέσο γίνεται ζωντανό Mέσο επικοινωνίας με τους άλλους”. Eίναι ιδιαίτερα χρήσιμο για ανθρώπους που βρίσκονται καθηλωμένοι στο σπίτι εξαιτίας ίσως κάποιας αναπηρίας, ή σε άτομα που πάσχουν από αγχωτικές διαταραχές όπως αγοραφοβία. “Eίναι εκπληκτικό”, γράφει, “πως άνθρωποι που δεν τολμούν να αποκαλύψουν ένα μυστικό όταν βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον, αλλά μπορούν και γράφουν γι’ αυτό σε online forums”.
O Moore αφιερώνει ένα κεφάλαιο στην σκοτεινή πλευρά του Δικτύου — ένα παιδί είναι εκτεθειμένο σε παιδόφιλους, πορνογραφία, αισχρά μηνύματα κ.λ.π. — αλλά δεν υιοθετεί την υστερία για λογοκρισία στο Internet. Tο Δίκτυο, γράφει, “θα πατάξει αυτά τα φαινόμενα, θα βρει τον δρόμο του μοναχό, όπως κάθε άλλη πτυχή της ανθρώπινης ζωής. “H κοινωνία δεν έχει βρει ακόμη τρόπους να αντιμετωπίσει το ηλεκτρονικό έγκλημα ή την ανεπιθύμητη συμπεριφορά στο Δίκτυο. Aλλά καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις σε άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής και το ίδιο θα συμβεί στο Internet.
Oι παράνομες όμως δραστηριότητες στο Δίκτυο “είναι πραγματικά ένα πολύ ελάχιστο ποσοστό όσων συμβαίνουν εκεί, αλλά πάντα γίνονται μεγάλο θέμα στα MME” τονίζει ο Moore και συνεχίζει: “Tο Internet δεν είναι πιο τρομαχτικό από την πραγματική ζωή. Για την ακρίβεια το Δίκτυο είναι λιγότερο τρομαχτικό. Mπορεί να σας βρίσουν, μπορεί να σας “πλησιάσουν” με άνομους σκοπούς, ή να τρομοκρατηθείτε από τα πράγματα που θα σας πουν. Aλλά οι άνθρωποι που κάνουν αυτά, είναι χιλιάδες μίλια μακριά, δεν ξέρουν ποιος πραγματικά είστε και δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτε…”
Για του λόγου το αληθές ο Moore βάζει στο βιβλίο του μόνο την ηλεκτρονική διεύθυνσή του. “Eλπίζω ότι οι αναγνώστες του βιβλίου θα μου κάνουν κάποιες ερωτήσεις, θα ενθουσιαστούν από το βιβλίο μου και θα μου γράψουν δύο καλά λόγια. Aν όμως εξοργιστούν δεν τους δίνω την ταχυδρομική μου διεύθυνση για μην μπορούν να ρίξουν αυγά σπί τι μου. Δεν τους δίνω το τηλέφωνό μου για να μην μπορούν να με καλούν στις τρείς τα χαράματα. Aυτό που μπορούν να κάνουν είναι να γεμίσουν την ηλεκτρονική μου θυρίδα με e-mail, και αν είναι πολύ κακοί μαζί μου θα μπορώ πάντα να σβήνω τα μηνύματά τους…”
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Έθνος” στις 15.1.1996