Αν, όπως γράφαμε παλιότερα, «χρειάζεται κοτζάμ πρωθυπουργός 1) να δει τις χαλασμένες μπασκέτες στο Πουρνάρι Βοιωτίας, 2) να εξαγγείλει το πρόγραμμα “Μαριέττα Γιαννάκου” για “βαψίματα, σοβατίσματα, τουαλέτες” στα σχολεία…» («Καθημερινή», 14.9.2024) τότε είναι πολύ λογικό να σκεφτούν πολλοί ότι το καταστροφικό (για την έρευνα του δυστυχήματος και την εικόνα της κυβέρνησης) μπάζωμα έγινε επίσης με εντολή του πρωθυπουργού. Οταν δημιουργείται η εντύπωση πως όλα γίνονται «με εντολή του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη» –π.χ. «ξηλώνεται η αστυνομική διεύθυνση Χανίων μετά το τροχαίο στη Σούδα» («Καθημερινή», 14.1.2025)– είναι λογικό ο ίδιος άνθρωπος να χρεώνεται ευθύνες για τις παραλείψεις ενός αρχιπυροσβέστη στα Τέμπη.
Πέρα από τη θεωρία περί απόκρυψης στοιχείων υπάρχει και μια πιο ρωμαίικη εξήγηση, που βασίζεται σε δύο ασθένειες της «επιτελικής κυβέρνησης»· στον «επικοινωνισμό» και στον «μπιζιμποντισμό». Αυτή η κυβέρνηση έκανε καριέρα διαφημίζοντας ότι όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει, χωρίς να πολυσκοτίζεται για διαδικασίες, πρωτόκολλα, θεσμούς κ.λπ. Δεν περίμενε κανένα πόρισμα ο πρωθυπουργός για να αποφανθεί την πρώτη ημέρα πως το δυστύχημα οφείλεται μόνο στο λάθος ενός σταθμάρχη και πολύ εύκολα (μέσα σε τρεις εβδομάδες) έβγαλε το συμπέρασμα ότι «δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο στην αμαξοστοιχία» (Alpha, 21.3.2023). Τώρα, δύο χρόνια μετά, «οφείλουμε όλοι να περιμένουμε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης».
Αυτός ο «μπιζιμποντισμός» μπορεί να λειτούργησε και στο μπάζωμα. Συνηθισμένη στις εύκολες επικοινωνιακές μάχες η κυβέρνηση, ίσως ήθελε να εκπλήξει με την αποτελεσματικότητά της στην αποκατάσταση των συγκοινωνιών, ώστε «μαρμαρωμένοι να σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες». Μετά ο καλολαδωμένος (και υπό τις δύο έννοιες) επικοινωνιακός της μηχανισμός θα διακινούσε τα «ευλογητός ο πρωθυπουργός». Ετσι, «κάποιο υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος “με πολλά γαλόνια”, στο οποίο δεν μπορείς να πεις όχι, έδωσε εντολή να καθαριστούν όλα αμέσως, γιατί μέχρι την Κυριακή πρέπει να είναι όλα λαμπίκο» (κατάθεση μητέρας θύματος). Οι αντιρρήσεις του τότε διοικητή της Τροχαίας Λάρισας ότι πρέπει «να ζητήσει την έγκριση των ανακριτικών αρχών» δεν έπαιξαν κανένα ρόλο, όπως εξάλλου γίνεται με όλα τα αντίβαρα σε κάθε πράξη της εκτελεστικής εξουσίας.
Δεν ξέρουμε τι ισχύει και φοβόμαστε ότι μετά δύο χρόνια δεν θα μάθουμε ποτέ, με αποτέλεσμα να φουντώνουν τα σενάρια συνωμοσίας. Θέλουμε να πιστέψουμε τη δεύτερη εκδοχή, όχι μόνο γιατί ταιριάζει περισσότερο στα ελληνικά πράγματα και στην προϊστορία αυτής της κυβέρνησης, αλλά διότι η εκδοχή της ηθελημένης απόκρυψης στοιχείων είναι εφιαλτική.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 4.2.2025