Ντε Γκρες, Δεγρές ή Δαγρές;

Μωρέ, μπράβο αποτελεσματικότητα το επιτελικό κράτος! Την Πέμπτη πήγε στο ληξιαρχείο η τέως βασιλική οικογένεια, Παρασκευή βγήκε το ΦΕΚ της πολιτογράφησης των αποκαλούμενων πλέον επισήμως «Ντε Γκρες». Δεν ίσχυσε ό,τι γίνεται και με τα άλλα παιδιά που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν στην Ελλάδα, πήγαν σχολείο εδώ και παλεύουν χρόνια με το τέρας της γραφειοκρατίας.

Δεν είναι θέμα ρατσισμού οι καθυστερήσεις στην πολιτογράφηση, αλλά της γνωστής ραθυμίας του ελληνικού κράτους. Δεν νομίζουμε, για παράδειγμα, ότι έφταιγε το χρώμα της οικογένειας Αντετοκούνμπο που ο Γιάννης –τον οποίο τώρα καμαρώνουμε ως Ελληνα– καθυστέρησε 19 χρόνια(!) για να αποκτήσει υπηκοότητα. Γεννήθηκε το 1994 στου Ζωγράφου και μόλις το 2013 (όταν επιλέχθηκε στο ΝΒΑ…) πήρε υπηκοότητα.

Μπορούμε λοιπόν βασίμως να υποθέσουμε ότι τώρα υπήρξε «οιονεί γρηγορόσημο»: οι εκ του Γλυξμβούργου ορμώμενοι έχουν τόσο καλό «μέσον», ώστε ουδείς πρόλαβε να συζητήσει όσα σχετίζονται με το –όπως και να το κάνουμε– ευαίσθητο αυτό θέμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο άρθρο του καθηγητή κ. Νίκου Αλιβιζάτου «De Grece και Δαγρές» («Καθημερινή», 22.12.2024) διατυπώνεται η «ελπίδα ότι ο υπουργός Εσωτερικών δεν εξέδωσε ακόμη την προβλεπόμενη απόφαση». Να σημειώσουμε ότι αρθρογραφία της Κυριακής παραδίδεται στις εφημερίδες την Παρασκευή.

Δεν θα ψέξουμε τη σπάνια αποτελεσματικότητα του ελληνικού κράτους. Απλώς θα ευχηθούμε «και στα δικά μας», δηλαδή να είναι ταχύτατο παντού και σε ό,τι αφορά την καθημερινή μας επαφή με αυτό. Ούτε θα σταθούμε στη συζήτηση περί ελληνικότητας των νέων συμπολιτών μας. Μετέχουν της ελληνικής παιδείας. Συνεπώς, είναι Ελληνες κι ας είπε το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας κάτι αναχρονιστικά περί «δικαίου του αίματος (jus sanguinis)».

Ολοι όσοι εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις του νόμου 2215/1994 δικαιούνται και ταυτότητα και διαβατήριο. Μόνο που στη συγκεκριμένη πολιτογράφηση υπάρχει ένα πρόβλημα. Στην Ελλάδα δεν έχουμε επώνυμα με δύο ή τρεις λέξεις. Ολα είναι μονολεκτικά. Δεν υπάρχουν ξεχωριστά ούτε «ντε», ούτε «ντα», ούτε «ντου». Τα «πατριδωνυμικά» επώνυμα –όσα δηλώνουν τόπο καταγωγής– δεν είναι «Ντε λα Μάνη», είναι «Ντελαμάνης», ελληνοποιημένο «Δελαμάνης».

Δεν γνωρίζουμε τι νομικές επιπλοκές εγείρονται με το περιφραστικό (άνω της μιας λέξης) επώνυμο «Ντε Γκρες». Πάντως, δεν στέκει. Στα επίσημα έγγραφα πρέπει να είναι μία λέξη, «Ντεγκρές», και επειδή οι νέοι συμπολίτες μας δηλώνουν ότι αγαπούν πολύ την Ελλάδα, ας το γράψουν ελληνικότατα: «Δεγρές» ή, όπως προτείνει ο καθηγητής κ. Νίκος Αλιβιζάτος, «Δαγρές».