Το άρθρο 86 του Συντάγματος για «Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης, Ειδικό Δικαστήριο» προβλέπει ότι «αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης (…) προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται (με όσους διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης, ή Υφυπουργοί) αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση».
Ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης το μπουρδούκλωσε κι αυτό. Δεν υπήρξε, λέει, απόκρυψη στοιχείων για την υπόθεση των Τεμπών από την πλευρά της Βουλής. Ολες οι δικογραφίες ανακοινώθηκαν σχεδόν αμέσως στην ολομέλεια. Υπήρξαν όμως, κατά τον ίδιο, κάποια «συμπληρωματικά έγγραφα που έρχονται προς συσχέτιση άλλης ήδη ανακοινωθείσας δικογραφίας, (που) δεν ανακοινώνονται τουλάχιστον από το 2005 και μετά, από κανέναν Πρόεδρο Βουλής» (5.2.2025). Μπράβο του και χαιρόμαστε που κάποιο πολιτικό έθιμο τηρείται κι ας είναι δέκα χρόνια νεότερο από την επιλογή υποψηφίων στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Εχουμε, όμως, ένα παράδοξο. Τα συμπληρωματικά έγγραφα που δεν ανακοινώθηκαν εμπεριείχαν καταθέσεις στον ανακριτή στις οποίες αναφέρονταν ονόματα υπουργών. Εκεί όπου ο ανακριτής κατέβασε τα μολύβια. «Διαβίβασε αμελλητί στη Βουλή» τη δικογραφία, η οποία εκ του Συντάγματος είναι η μόνη αρμόδια για να δώσει συνέχεια στην ανάκριση. Το παράδοξο εν προκειμένω είναι ότι αναγνώστηκαν στην ολομέλεια οι δικογραφίες που δεν είχαν ποινικό ενδιαφέρον, εξ ου και δεν κινήθηκαν οι διαδικασίες, αλλά δεν κοινοποιήθηκαν τα συμπληρωματικά έγγραφα, που εμπεριείχαν ονόματα υπουργών και απαιτούν περαιτέρω ανάκριση την οποία (όπως προβλέπει το Σύνταγμα) δεν μπορεί να κάνει η Δικαιοσύνη, χωρίς την άδεια της Βουλής.
Τα παράδοξα συνεχίζονται μετά την παρέμβαση της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Ολγας Γεροβασίλη. Αυτή έκρινε ότι «από το σύνολο των ποινικών στοιχείων για το μπάζωμα του σημείου του δυστυχήματος των Τεμπών που έχει έρθει στη Βουλή προκύπτουν μόνο ενδεχόμενες ευθύνες πλημμεληματικού χαρακτήρα» (5.2.2025). Ισως να έχει δίκιο, αλλά πάλι «για ενδεχόμενες ευθύνες πλημμεληματικού χαρακτήρα» δεν έγινε προανακριτική για τον σύντροφό της στον ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά; Για το «πλημμέλημα παράβασης καθήκοντος» δεν καταδικάστηκε, με αποτέλεσμα να του κόψει ο πρωθυπουργός την «καλημέρα»; Γι’ αυτόν δεν έλεγε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή ότι είναι «ένας πολιτικός καταδικασμένος με 13-0 (…) Δεν θα συνομιλήσω, δεν θα χαριεντιστώ με τον κ. Παππά»; (23.10.2024)
Δεν γνωρίζουμε πού και πώς μπερδεύτηκε το ΠΑΣΟΚ με αυτά τα «συμπληρωματικά έγγραφα», τα οποία μελέτησαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς τα θεώρησαν –ως «πλημμεληματικού χαρακτήρα»– άχρηστα. Ας πρόσεχαν οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή, τέλος πάντων, ας ρωτούσαν την κ. Γεροβασίλη. Προκύπτει όμως ένα ακόμη ερώτημα. Αν δεν έκαναν φασαρία οι συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη, τι θα γίνονταν αυτά «τα πλημμεληματικού χαρακτήρα συμπληρωματικά έγγραφα»; Θα έμεναν στα συρτάρια του Κώστα Τασούλα, που τα κληροδότησε στον Νικήτα Κακλαμάνη και αυτός με τη σειρά του θα έδινε τα κλειδιά του συρταριού στον επόμενο;
Το θέμα δεν αφορά τον υπό έρευνα Χρήστο Τριαντόπουλο. Εχει να κάνει με τη διαλεύκανση της υπόθεσης, η οποία γεννά πολλές θεωρίες· κάποιες από αυτές είναι συνωμοσίας. Οι δικαστές όταν πέσουν σε όνομα υπουργού ή υφυπουργού δεν μπορούν να συνεχίσουν και οφείλουν εκ του Συντάγματος να στείλουν τα στοιχεία στη Βουλή. Αν αυτά –ως «συμπληρωματικά έγγραφα»– μένουν στο συρτάρι, στο τέλος κάθε πολίτης μπορεί να φανταστεί ό,τι θέλει για την υπόθεση.
Τον τελευταίο καιρό λέγονται πολλά για την απαξίωση της πολιτικής, της Δικαιοσύνης, των θεσμών. Οσοι ψάχνουν τους λόγους, ας μην πάνε μακριά. Κάπου εκεί μέσα στη Βουλή θα βρουν τις ρίζες της.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 9.2.2025
