Οπου ακούς πολλές συνωμοσίες κράτα μικρό καλάθι που να χωράει την απλούστερη εξήγηση. Γράφαμε τις προάλλες για τις δύο ασθένειες της «επιτελικής κυβέρνησης»· τον «επικοινωνισμό» και τον «μπιζιμποντισμό», που μπορεί να λειτούργησαν και για το μπάζωμα μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη («Καθημερινή», 4.2.2025).
Υπ’ αυτό το πρίσμα, πρέπει να δούμε τα νέα επικοινωνιακά δεδομένα που δημιουργούν τα τρία βίντεο που κατέθεσε στον ανακριτή ο νομικός εκπρόσωπος της εταιρείας φύλαξης του ΟΣΕ κ. Βασίλης Καπερνάρος. Φοβόμαστε ότι τα δεδομένα θα είναι μόνο επικοινωνιακά. Για έναν απλό λόγο: Αν ισχύουν όσα διηγείται ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ, ότι δηλαδή «χειριστής του Επιχειρησιακού Κέντρου της εταιρείας κατέβασε τρία βίντεο από δύο σημεία, τα οποία δεν ζητήθηκαν ποτέ», η εταιρεία τα βρήκε δύο χρόνια μετά και ο κ. Καπερνάρος τα πήγε στη Δικαιοσύνη… χαιρετίσματα! Δεν υπάρχει εμπειρογνωμάτευση που θα πιστοποιήσει από αντίγραφα τη γνησιότητα ενός βίντεο, ειδικώς στο κομμάτι της χρονοσήμανσης.
Προσοχή! Αυτό δεν σημαίνει ότι τα βίντεο είναι πλαστά, αλλά ότι δεν μπορεί να πιστοποιηθεί η γνησιότητά τους. Γι’ αυτό και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα συμπεριληφθούν στη δικογραφία. Δώρον άδωρον; Οχι, την επικοινωνιακή τους δουλειά την κάνουν. Μέχρι να βγει το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων, όλοι βλέπουμε και ξαναβλέπουμε τα τρένα να περνούν και λέμε «ναι, ρε παιδάκι μου, δεν έχουν τίποτε πάνω…», ασχέτως αν, και σε αυτή την περίπτωση, η Δικαιοσύνη (που «θα απαντήσει σε όλα») σηκώνει ψηλά τα χέρια. Αν μετά από κάνα χρόνο βρεθεί δημοσιογράφος να ανακαλύψει ότι «η μονταζιέρα στα Τέμπη ρίχνει νέες σκιές στην τραγωδία» («Βήμα», 24.3.2024) θα γίνει πάλι το «έλα να δεις» με νέες αλληλοκατηγορίες πολιτικών, εκδοτών και άλλων.
Να θυμίσουμε ότι η αλλοίωση των συνομιλιών του σταθμάρχη με μηχανοδηγούς στη Λάρισα που υπήρχαν στο σύστημα καταγραφών επικοινωνιών του ΟΣΕ –αλλοίωση που έγινε λίγες μόλις ώρες μετά την τραγωδία στα Τέμπη– δεν αφορούσε τη δικογραφία. Στη Δικαιοσύνη πήγαν κανονικά οι απείραχτες καταγραφές. Κάποιος το έκανε το μοντάζ για ένα αδειανό πουκάμισο, για επικοινωνιακούς λόγους. Ποιος; Δεν γνωρίζουμε. Και αυτή η παράπλευρη πτυχή της τραγωδίας δεν διαλευκάνθηκε ποτέ.
Δυστυχώς, και σε αυτήν την υπόθεση ξοδεύτηκε πολλή επικοινωνία για να κρύψει, όπως έλεγε η κ. Διαμαντοπούλου, «ένα κράτος που δεν λειτουργεί, που δεν ελέγχεται και μια κυβέρνηση που δεν αναλαμβάνει την παραμικρή πολιτική ευθύνη» (ομιλία, 9.2.2025). Το χειρότερο δε είναι πως η υπερβάλλουσα επικοινωνία στο τέλος γίνεται μπούμερανγκ και επιστρέφει σαν θεωρίες συνωμοσίας.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 11.2.2025