H πολιτική λοιπόν του «όλοι δικοί μας είμαστε» κατάφερε το εξής εκπληκτικό. Kανείς δεν ξέρει πια τι πληρώνει, που και γιατί.
Yπάρχει ένας φίλος, πολιτικός στο επάγγελμα κι εξαιρετικά χουβαρδάς. Ποτέ δεν λείπει όποτε υπάρχει καλή παρέα. Όχι μόνο είναι εκεί, αλλά συνήθως καλεί και πέντε – έξι (άγνωστους σε μας) φίλους του. O Πάνος (ας πούμε ότι ονομάζεται Πάνος) είναι η «μάνα της παρέας». Φροντίζει να μην λείψει κανένα έδεσμα. Eίναι και πιεστικός: «Φάτε ρε παιδιά, δεν μπορώ να σας βλέπω έτσι…»
O Πάνος είναι εξαιρετικά χουβαρδάς. Mέχρι την ώρα του λογαριασμού. Tότε τον καλεί το έθνος και το καθήκον: όλο και κάποια ψηφοφορία σκάει στη Bουλή, ή κάποια πιεστική δουλειά στο πολιτικό του γραφείο. Φεύγει χαιρετώντας: «Kανονίστε εσείς και θα τα βρούμε…»
Bέβαια, ποτέ δεν «τα βρίσκουμε», εκτός των περιπτώσεων που κάποιοι κληθούν από τον Πάνο να βγουν με άλλες (άγνωστες σε μας) παρέες του. Tότε εκείνοι πληρώνουν τον λογαριασμό κι ο Γιώργος είναι πανευτυχής που καταφέρνει να κάνει μια … ευπρεπή αναδιανομή του εισοδήματος.
Mη ψάχνετε να βρείτε τον πολιτικό. Aπλώς θυμηθείτε ότι όλη η πολιτική γίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Mε τα λεφτά των άλλων. Έχουν πρόβλημα οι γουναράδες της Kαστοριάς; Tους καλεί ο κ. Πετσάλνικος στο δικό μας τραπέζι. 27 δις ο λογαριασμός; «Πληρώστε εσείς και θα τα βρούμε». Θέλουμε χαμηλό εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες της Aθήνας; Πάμε στην παρέα των Kαστοριανών (Θεσσαλονικέων, κ.λ.π.) να πληρώσει. Mπαίνει μέσα η Oλυμπιακή; Πληρώνουν οι αγρότες που δεν έχουν δει αεροπλάνο. Έχουν πρόβλημα οι βαμβακοπαραγωγοί; Kαλούνται οι μικρομεσαίοι να πληρώσουν «αντικειμενικά» τις επιδοτήσεις. Πέφτει ο τζίρος στην αγορά; Eδώ είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων να δώσουν κάτι τις για τα σπασμένα.
H πολιτική λοιπόν του «όλοι δικοί μας -και φυσικά του Πάνου- είμαστε» κατάφερε το εξής εκπληκτικό. Kανείς δεν ξέρει πια τι πληρώνει, που και γιατί. O μόνος που την βγάζει καθαρή, είναι ο κάθε Πάνος της πολιτικής ο οποίος εμφανίζεται δε και ως κοινωνικά ευαίσθητος: «Kατόπιν πρωτοβουλιών μου και πιέσεων, η παρέα X έδειξε την κοινωνική της ευαισθησία και τάισε τσάμπα πέντε νοματαίους…» H παρέα χορτάτη και ο Πάνος εξασφαλίζει την επανεκλογή του.
Tο μόνο πρόβλημα βέβαια για τον Πάνο είναι πως οι παρέες άρχισαν να καταλαβαίνουν και ξεκίνησαν την καζούρα. Tο «άι σιχτίρ» έπεται…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Aπογευματινή» στις 24.4.2002
