Κάθε πολίτης θα επικροτούσε την κατασκευή υπόγειων πάρκινγκ που θα έλυνε ένα μακροχρόνιο πρόβλημά του. Αρκεί να υπήρχε η εμπιστοσύνη ότι από πάνω θα στηθεί κάτι ανθρώπινο.
Θυμούνται ένα κακό προηγούμενο οι κάτοικοι των Αθηνών. Παρά τις πολλές υποσχέσεις για πράσινη ανάπλαση, ο χώρος που μένει μετά τα έργα έχει το γκρι του τσιμέντου. Μια βόλτα στην Αθήνα αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Την τελευταία δεκαετία, για παράδειγμα, έγιναν πολλά υπόγεια πάρκινγκ στην Αθήνα. Σκεπάστηκαν όμως με πλάκες, και τα λίγα παρτέρια με γρασίδι αποτελούν απλώς τον φερετζέ της δήθεν ευαισθησίας για το περιβάλλον.
Οι κάτοικοι της Κυψέλης όμως έχουν ένα ακόμη κακό προηγούμενο. Το πάρκινγκ που δεν έγινε στην Πλατεία Κυψέλης. Την περίοδο της δημαρχίας Εβερτ αποφασίστηκε να ανασκαφεί η κεντρική πλατεία της πυκνοδομημένης αυτής περιοχής για να απαλύνει το τρομαχτικό πρόβλημα στάθμευσης που αντιμετωπίζει. Κινητοποιήθηκαν οργανώσεις και πολίτες και απέτρεψαν το έργο. Σήμερα οι περισσότεροι περίοικοι βρίζουν την ώρα και τη στιγμή που ευαισθητοποιήθηκαν. Τα αυτοκίνητα πλημμυρίζουν τους δρόμους και τα διπλοπαρκαρίσματα δεν παρακωλύουν μόνο τις δημόσιες συγκοινωνίες, δημιουργούν και πολλές εντάσεις ανάμεσα στους κατοίκους. Τα ιδιωτικά πάρκινγκ της περιοχής, ακριβώς επειδή είναι λίγα, έχουν υψηλές τιμές και γίνονται απλησίαστα για ανθρώπους με μέσο εισόδημα, όπως είναι οι κάτοικοι της Κυψέλης.
Η ιδανική λύση για την πνιγμένη από Ι.Χ. Αθήνα θα ήταν να γίνουν υπόγεια πάρκινγκ παντού, όπου υπάρχουν ανοιχτοί χώροι. Κάθε πολίτης θα επικροτούσε την κατασκευή τους που θα έλυνε ένα μακροχρόνιο πρόβλημά του. Αρκεί να υπήρχε η εμπιστοσύνη ότι από πάνω θα στηθεί κάτι ανθρώπινο. Δυστυχώς, μεγάλα, αλλά κοντόφθαλμα εργολαβικά συμφέροντα ακύρωσαν αυτή την ελπίδα. Οι «αρπαχτές» και σε μεγάλη κλίμακα είναι ο κανόνας. Στην προοπτική μείωσης του κόστους και ταχύτατης απόσβεσης της επένδυσης κατανάλωσαν το μεγαλύτερο κεφάλαιο που μπορεί να έχει ένας κλάδος και έπνιξαν την προοπτική εκσυγχρονισμού της χώρας διά των υποδομών. Εξ ου και οι οργισμένες αντιδράσεις των κατοίκων στη συμβολή Κύπρου και Πατησίων, πολλοί από τους οποίους σίγουρα θα τριγυρίζουν τα βράδια στην περιοχή ψάχνοντας κάπου να σταθμεύσουν τα αυτοκίνητά τους.
Τώρα τα δένδρα κόπηκαν και το πάρκινγκ πρέπει να γίνει. Η κατασκευή του όμως θα πρέπει να σεβαστεί την ανάγκη των κατοίκων για πράσινο, και έτσι θα γίνει το καλό παράδειγμα και για άλλες περιοχές, που πνίγονται από τα αυτοκίνητα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 31.1.2009
