Bρέθηκε δικαστήριο που καταδίκασε δημοσιογράφο για συκοφαντική δυσφήμηση των στελεχών της Χρυσής Αυγής.
Με δεδομένη την ιστορία της Χρυσής Αυγής, δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να γραφτεί για την οργάνωση και να θεωρηθεί συκοφαντικό. Δυστυχώς για τη χώρα, όλα τα έχει ο μπαχτσές του ναζιστικού αυτού μορφώματος: τάγματα εφόδου που περιπολούν στις γειτονιές· παράνομους ελέγχους πωλητών στις λαϊκές αγορές· απειλές, προπηλακισμούς προσώπων· όπλα με τα οποία φωτογραφίζονται καμαρωτά τα στελέχη της οργάνωσης· ακόμη και δολοφονίες μεταναστών και γηγενών που έκαναν τα μέλη της.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, βρέθηκε δικαστήριο που καταδίκασε δημοσιογράφο για συκοφαντική δυσφήμηση των στελεχών της οργάνωσης· ελπίζουμε μόνον να μην είναι οι ίδιοι δικαστές που δεν μπόρεσαν να πιστοποιήσουν ότι η περιουσία του κ. Αρτέμη Σώρρα δεν είναι 600 δισ. δολάρια. Ο κ. Ανδρέας Παπαδόπουλος καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση διότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, «είχε χαρακτηρίσει τους βουλευτές και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής “του κοινού ποινικού δικαίου, ανθρώπους της νύχτας και κουμπουροφόρους” και τους ψηφοφόρους ως “ηλίθιους”» (8.2.2018).
Την απόφαση αυτή καταδίκασαν κόμματα του δημοκρατικού τόξου, επισημαίνοντας ταυτοχρόνως ότι «δεν έχει ακόμα δικαστεί ο Ρουπακιάς για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα!», αλλά δεν είδαμε ανακοινώσεις καταδίκης από τις καθ’ ύλην αρμόδιες δημοσιογραφικές ενώσεις. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η ναζιστική αυτή οργάνωση απειλεί ευθέως όλους τους δημοσιογράφους, με προφανή σκοπό να αποσιωπήσει την εγκληματική της δράση: «Η καταδίκη του Παπαδόπουλου δεν θα είχε από μόνη της καμία ιδιαίτερη αξία δεδομένης της μηδενικής απήχησης του κόμματός του, αλλά αποκτά ενδιαφέρον λόγω της δημοσιογραφικής ιδιότητάς του. Οι αναμενόμενες καταδίκες και άλλων συστημικών δημοσιογράφων που είχαν αναλάβει εργολαβικά τη δημόσια διαπόμπευση της Χρυσής Αυγής θα αποδείξει την πολιτική σκευωρία που στήθηκε από τη συμμορία Σαμαρά».
Είναι ιστορικό δεδομένο ότι οι εχθροί της δημοκρατίας χρησιμοποιούν κάθε ελευθερία της για να την πλήξουν. Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι υπερασπιστές της. Αν κατανοούν τους κινδύνους και τις μικρές ρωγμές που ανοίγουν ατυχείς δικαστικές αποφάσεις, ρωγμές που αν δεν κλείσουν μπορεί να βουλιάξουν ολόκληρο καράβι. Η θεσμισμένη λογοκρισία, οι δικαστικές αποφάσεις αποτελούν τραύματα του πολιτεύματος· είναι μικρές νίκες του φασισμού επί της δημοκρατίας.
Είναι καιρός πλέον να αντιδράσει ο δημοσιογραφικός κόσμος και πρωτίστως οι ενώσεις, που κάνουν πολλές απεργίες, αλλά καμία για το ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο που περιορίζει την ελευθερία του λόγου. Διότι αν καταδικάζεται ένας δημοσιογράφος που λέει το προφανές, ουδείς μπορεί να μιλά ανεμπόδιστα για όσα ταλανίζουν τη χώρα μας.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 16.2.2018